BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

28 maja 2025

Od Lulka CD. Wężynki

Gdy tylko Lulek zauważył matkę opuszczającą żłobek, skrył się za jego ścianką, a następnie niepostrzeżenie wślizgnął się do środka, przemycając błyszczącego chrząszcza w pyszczku. Kiwnął głową w kierunku Juniorki i wraz z nią potuptał w kierunku piastunki, która leżała na jednym z miękkich posłań, po czym upuścił owada tuż przed nią. Żyjątko wylądowało na grzbiecie, machając nóżkami w powietrzu i usilnie starając się przewrócić z powrotem na brzuch.
— Wiesz, co to jest? — spytała szylkretka, łapką wskazując w kierunku ich zdobyczy. Kocurek na jej słowa odwrócił żuczka tak, aby księżniczka mogła lepiej się mu przyjrzeć. Przygniótł go delikatnie, nie chcąc go uszkodzić, pilnując jednocześnie, aby przypadkiem nie uciekł.
Opiekunka spojrzała na nich, wyraźnie zdziwiona. Uniosła głowę z mchowego legowiska i zbadała wzrokiem położone przed nią coś.
— Robak? — Przekręciła łebek w bok, obrzucając oba kociaki pytającym spojrzeniem. — Twój brat raczej wie takie rzeczy…
Rodzeństwo spojrzało na siebie i prędko pokręciło głowami, zaprzeczając. Przecież nie o to im chodziło! Wiedzieli doskonale, że to robak! Ale nie mógł być zupełnie zwyczajny, prawda? Musiało być w nim coś niezwykłego! Pospolity owad nie przybrałby tak oszałamiających kolorów, czyż nie? Dodatkowo jego pancerzyk zdawał się stale je zmieniać.
— Ale nie jest zwyczajny… — zaprotestował Lulek, marszcząc nosek. Jego ogonek poruszał się nerwowo w obie strony, gdy przyglądał się królowej z wyczekiwaniem wymalowanym na ciemnym pyszczku — Tak, jak koty, prawda? Powstały z różnych rzeczy… Więc on też musiał. Jest kolorowy i błyszczący… Wygląda trochę, jak niebo odbijające się w rzece nocą. To musi być znak. W końcu żyjemy w Klanie Nocy, który dodatkowo jest blisko związany z wodą…
Jego siostrzyczka jedynie potakiwała, niby słuchając lulkowego wywodu, ale raczej nieszczególnie podczas tego uważała. Jej żółte ślepka co chwilę bowiem zerkały w stronę chrząszcza i lśniły z ekscytacją godną sroki polującej na nowe błyskotki.
Kotewkowy Powiew uśmiechnęła się delikatnie, gdy kocurek mówił i ewidentnie powstrzymywała śmiech, gdy już skończył - czego ten prawdopodobnie nie zauważył, skupiony na wymyślaniu kolejnych dziwnych teorii na temat owada. Starsza kotka westchnęła cicho, po czym podniosła się do pozycji siedzącej, kładąc ogon wokół własnych łap. Głową wskazała kociakom, aby usiadły, a następnie zaczęła opowiadać (zupełnie-nie-wymyśloną-na-poczekaniu) historię, jaka wiązała się z przyniesionym przez nie insektem.

< Juniorka? >
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)