CZARNA ŁAPA

Autor grafiki: Amare

OGÓLNE

CZARNA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Cezary
Płeć: Kocur
Orientacja: Biseksualny
Przynależność: Samotnik miejski > Klan Burzy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny – Cechuje go przede wszystkim wysoki wzrost. Ma długie, zręczne łapy i lekko umięśnioną, szczupłą sylwetkę. Okryty jest czarnym futrem, a szczególnie puchaty jest jego ogon, szyja, brzuch i łapy. Ma błękitne oczy i białą skarpetkę na jednej z przednich łap. Na jego pysku często widnieje krzywy uśmiech.

Cechy szczególne – ///

Kolor sierści – Czarny z białym

Długość sierści - Długa

Kolor oczu - Niebieskie

CHARAKTER

Dostojny i spokojny w obyciu kocur. Ma cechy, które z pewnością powinny zostać uznane za wielką czerwoną flagę – jest stanowczy i ma tendencję do naginania woli drugiej osoby za pomocą manipulacji, bez konieczności użycia siły czy agresji słownej. Jest też szczwany i nie przywiązuje się ani do wartości, ani do osób, ani do czegokolwiek – jeśli uzna, że coś jest dla niego korzystne, zatrzyma się przy tym na dłużej. To prawdziwy casanova, który dba o swoją reputację i zawsze stara się o jak najwyższą pozycję społeczną. Czarnego kocura wręcz nie da się zdenerwować – jest cierpliwy, jego uwagi są zazwyczaj krótkie i trafne, a gdy się na jakiś temat wypowiada, wie o czym mówi. To kulturalny rozmówca, nie przerywa, nie kłóci się ani nie znieważa innych kotów, dzięki czemu te często wybierają go jako właśnie kompana do rozmów. Jest strategiem, lubi bawić się kotami, a najbardziej docenia i podziwia te, którym udaje się rozstrzygnąć jego zagrywki i przewidzieć zamiary. Byłby gotów zdradzić swoich bliskich, klan czy prawo, gdyby ktoś lub coś innego oferowało mu większe korzyści.  Nie jest więc osobą, której powinno się ufać – mimo tego, że na pozór osobowość, jaką ukazuje przed innymi kotami może mówić o nim jako o lojalnym i przyjacielskim kocie. Jest też niezwykle ambitny i czuje potrzebę jakiejś hierarchii w jego życiu, po której mógłby się wspinać. Bywa lekko cyniczny w stosunku do obcych, ale zawsze zachowuje opanowanie i umiar.

MORALNOŚĆ

Jedyne koty, na którym mogłoby mu faktycznie zależeć i co do których zachowałby lojalność, to te, które reprezentują jego własną osobę i zdolności – np. uczniowie, ale nawet to jest trudne do osiągnięcia. Nie ufa nikomu i jemu nikt nie powinien ufać. To śliski kanciarz, który przy pierwszej lepszej okazji zostawi cię dla kogoś znacznie lepszego, chyba, że go zainteresujesz. Robi wiele złych rzeczy, ale nie dla satysfakcji – tylko dla korzyści. Nie zrobi nic złego, jeśli nie będzie mu się to opłacało. Jest w stanie czynić dobro, jeśli na dany moment będzie to dla niego bardziej korzystna opcja, ale bynajmniej nie robi tego z troski czy życzliwości.

CIEKAWOSTKI

- Nie manipuluje kotami mądrzejszymi od niego samego.

- Zawsze chciał mieć idealnego ucznia.

- Jego największym i praktycznie jedynym lękiem jest spoczęcie na samym społecznym dnie.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I [musiał sobie jakoś radzić bez uzdrowiciela, znał tylko podstawy]

Poziom wojownika: V

Słabe strony: Nie jest zbyt silny

Mocne strony: Pewność siebie, inteligencja

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Mars

Matka - Penelopa

Rodzeństwo - Andromeda, Leon

Partner - ///

Potomstwo - Nagietek, Margaretka, Piwonia [*]

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Zwiędły Hiacynt

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Nie można powiedzieć, by kocur miał kolorowe życie. Wychowany i urodzony jako samotnik w betonowym świecie, gdzie wszędzie w koło grasowały koty pilnujące swoich rewirów. Od czasu do czasu trafiały się jedynie małe azyle, gdzie dwunożni postanawiali dokarmiać przybłąkane koty, a i tam często dochodzić mogło do bójek, gdy trafiły się dwie wrogie grupy. To właśnie zmusiło naszego czarnego kocura do nauki działań na poziomie psychologicznym, a nie jedynie fizycznym. W końcu po co sobie brudzić łapy i doznawać urazów, kiedy możesz załatwić wszystko drogą bezkonsekwencyjną? (przynajmniej dla niego). W dodatku miał na głowie jeszcze swoje rodzeństwo, oraz chorującą matkę. Ojciec wybył i od czasu do czasu widywano go w mieście, jednak jedyny kontakt z nim polegał na skrzyżowaniu spojrzeń, czy syknięciu na siebie nawzajem. Z biegiem czasu rodzeństwo wydoroślało i również zaczęło sobie radzić samodzielnie, jak to dachowce, rozchodząc się na swoje, zostawiając starą matkę pod opieką jakichś dwunożnych. Tymczasem kocur dosłyszał coś o klanach żyjących w lasach, interesując czarną głowę. Zaczął kręcić się po terenach, poznając granice i obserwując klanowe koty (lub też bijąc jakieś rude pannice). W końcu, gdy nadeszła zima, zdecydował się dołączyć do jednej społeczności by zobaczyć, czy opłaca się w niej zostać. 

MAŁA ŁAPA

Autor grafiki: Amare

OGÓLNE

MAŁA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Koszatniczka
Płeć: Kotka
Orientacja: Heteroseksualna
Przynależność: Samotnik miejski > Klan Burzy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny – Niziutka kotka. Czysty, biały tułów zdobią brązowe pręgowane łaty. Jedynie ogon jest rdzawo-rudy. Kotka posiada ciemne, brązowe oczy i uszy zapełnione białym puchem.

Cechy szczególne – Długie wibrysy, rudy ogon, mała budowa ciała

Kolor sierści – Czekoladowy szylkretowy arlekin

Długość sierści - Półdługie

Kolor oczu - Brązowe

CHARAKTER

Prawdziwy wulkan energii. Zabawna, ekstrawertyczna, miła, choć czasami nieco zbyt cięta. Jest świetną aktorką i zawsze chętnie to wykorzystuje. Łatwo nawiązuje kontakty, ale ciężko zyskać u niej coś więcej niż zwykłą znajomość. Może być sarkastyczna dla obcych, czasami bywa nieznośna, ale poświęci się dla najbliższych bez mrugnięcia okiem. Jak już się uprze, to łatwo nie odpuści i nie porzuci swojego zdania. Lubi negocjować, by zawsze było tak, jak ona tego chce. Uwielbia rzucać żartami nawet w najbardziej bezlitosnych czy przykrych chwilach. Jest też do bólu szczera. Na wszystko znajdzie ripostę lub ostry komentarz. Jest również wyjątkowo wścibska i z chęcią wpycha nos do spraw, które jej nie dotyczą. W związku ze swoim specyficznym obyciem ma opinię ekstrawaganckiej duszy, którą jedni kochają, a drudzy wręcz nie znoszą – zazwyczaj są to te dwie skrajności, nic pomiędzy.

MORALNOŚĆ

Surowe wychowanie Betonowego Świata nauczyło ją, że przemoc czasem bywa konieczna. Jest skłonna do zabijania, manipulowania, ale nie robi tego z przyjemnością, bardziej z przykrego obowiązku.

CIEKAWOSTKI

- Kocha walczyć, lubi pokazywać innym, że wbrew stereotypowi niepozorne kotki także potrafią wyrządzić krzywdę

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I – czegoś tam się nauczyła w mieście

Poziom wojownika: V

Słabe strony: Bardzo łatwo wytrącić ją z równowagi, czasem działa impulsywnie i najpierw robi, potem myśli.

Mocne strony: Dzięki swojemu niskiemu wzrostu jest zwinna i niezauważalna, z łatwością wślizguje się w małe kąciki, jest pewna siebie.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Moczary

Matka - Tajga

Rodzeństwo - Wiewiórka, Myszka

Partner - ///

Potomstwo - Ona? Dzieci? Nie wyobraża sobie bycia matką.

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Gronostajowa Bryza

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodziła się w Betonowym Świecie. Gdy wreszcie udało jej się zbiec z miasta, natrafiła na Klan Burzy i tam właśnie postanowiła dołączyć.

BOBRZA ŁAPA

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

BOBRZA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Czerw, Bóbr
Płeć: Kocur
Orientacja: Homoseksualny
Przynależność: Klan Burzy, wcześniej samotnik.
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC 
Autor: Piankacz

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Po pierwsze, kocur bije o głowę niemal wszystkie koty w jego wieku. Od kociaka był wysoki, jednak słabo zbudowany. Księżyce budowania masy nie poszły jednak na marne i dziś Bóbr nie tylko jest, ale też wygląda na silnego. Ma ciemną sierść ze wzorem pręg, jednak pokazującym się jedynie na jasnych oznaczeniach. Wiele kotów opisuje jego pomarańczowe oczy jako nieprzyjemne, by w nie patrzeć, bo nie obdarza zbyt ciepłym wzrokiem. Nie można też oczywiście zapomnieć o bliznach, które zdobią jego ciało – urwane uszy, kocie ugryzienie na lewej łapie, ślad borsuczych pazurów na prawym barku, pamiątka po chrzeście bojowym na ogonie i najważniejsza, szpecąca jego pysk, otrzymana przez własnego brata.

Cechy szczególne - wysokość, szrama po środku pyska

Kolor sierści - czekoladowa dymna

Długość sierści - krótka

Kolor oczu - pomarańczowe

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Kiedy widzisz Bobrzą Łapę wiesz, że nie należy z nim zadzierać. Wilczy wzrok, którym obrzuca wszystkich w klanie daje głośno do zrozumienia, że nie zawaha się użyć pazurów i zębów, gdy ktoś mu wejdzie w drogę. Zimny i pasywno-agresywny – zupełnie nie wiesz, kiedy ten dzikus się na ciebie rzuci. Jak tykająca bomba...

Tyle że nie. Fakt, Bóbr nie należy do słodkich, ganiających za motylkami kotków, ale to nie oznacza, że jest apatycznym mordercą pod przykrywką. Chłodny może się wydawać, ale tylko w stosunku do kotów, które zaszły mu czymś za skórę. Nigdy nie jest agresywny, chyba że doprowadzi się go na skraj. Właściwie nie ma nic do większości kotów, zwłaszcza tych pochodzących z Klanu Burzy, a na pewno nie na tyle, by coś im zrobić. Jeśli tylko się Bobrzą Łapę lepiej pozna można odkryć w nim naprawdę sympatycznego kolesia, rzucającego żartami na lewo i prawo. Twardy na pewno jest na zewnątrz, ale nie w środku. Potrafi być czuły i kochający, a przede wszystkim lojalny. Tak ceni sobie przyjaciół, że mógłby zrobić dla nich wszystko, nawet umrzeć. Niełatwo mu jednak zawierać bliższe relacje. Bywa, że zamyka się w sobie, pozornie bez powodu, czy nagle odsuwa. To wszystko to dla niego nowość, dlatego woli się trzymać Brzęczkowej Łapy. Wie, że ta go nie zostawi i się od niego nie odwróci, tak jak inni.

MORALNOŚĆ

Jest w stanie zrobić komuś krzywdę, co nie znaczy jednak, że lubi to robić. Zabić ma już parę na swoim koncie, więc jeszcze jedno nie byłoby dla niego większym problemem. Stara się przestrzegać nowopoznanego kodeksu i jest wierny klanowi. Zawsze był ateistą i z początku sceptycznie podchodził do całego konceptu Klanu Gwiazdy, ale im więcej Brzęczka o tym mówi, tym bardziej zaczyna się przekonywać.

CIEKAWOSTKI

- aż do opuszczenia swojego gangu i zetknięcia się z zewnętrznym światem nie był świadomy, że kotki i kocury łączą się w pary ze samymi sobą, a nie płcią przeciwną i że tak w ogóle się da. Jeszcze nie zaczął kwestionować własnej orientacji, zwłaszcza że był przecież w związku z kocicą. 

- nie lubi lasów, docenia Klan Burzy w szczególności za jego otwarte połacie terenów. Wie, że w puszczy, w cieniach kryje się niebezpieczeństwo. Sam nim niegdyś był.

- nie należy do pedantów. Zupełnie mu nie przeszkadza mieszkanie w brudnej norze i jedzenie padliny na cienkiej granicy pomiędzy gniciem a zdatnością do spożycia. Oczywiście mając lepszą opcję ją wybierze, ale nadal, nie jest to dla niego problem. 

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: [nie miał do tego ciągoty]

Poziom wojownika:  IV [był trenowany odkąd nauczył się chodzić]

Słabe strony: 

- podejrzliwość - trudno mu zaufać, nawet jeżeli nie ma żadnego powodu, by komuś nie wierzyć. Był zbyt przyzwyczajony do nieczystych zagrywek, by teraz spać spokojnie.

- tłumienie uczuć - stara się nie pokazywać po sobie negatywnych emocji, w szczególności smutku i strachu, uznając to za przejawy słabości. Niszczy się tym od środka.

- kiepski mówca - jego rolą nie było, by przemawiać lub prowadzić konwersacje na inne tematy niż walka, grabież i narzekanie. Nie jest wyszczekany. Jeżeli ma coś do powiedzenia, powie to lakonicznie i czym prędzej się osunie w tłum.

Mocne strony: 

- walka - z pewnością to jego największy atut. Z resztą, czy ktokolwiek jest tym zaskoczony? Widząc pokaźną liczbę blizn na jego ciele aż byłoby dziwne, gdyby nie potrafił się bić.

- spryt - jak się zakraść niezauważenie? Zakamuflować swój zapach nie do poznania? Zaatakować tak, by zabolało najmocniej? On to wszystko wie i zawsze ma nowy pomysł na obejście jakiegoś problemu. Nawet w brudny sposób.

- nawigacja - ma doskonałą orientację w terenie, przechodząc raz jakąś ścieżką zapamięta ją na długie księżyce.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Indor - nigdy nie poznał. Do dziś o ojcostwo podejrzewa któregoś przydupasa Niedźwiedzicy.

Matka - Niedźwiedzica - podziwiał swoją matkę za jej siłę i wytrwałość. Fakt, była brutalna i okrutna, ale wiedziała jak utrzymać władzę. 

Rodzeństwo - Kobuz - jedyny z rodzeństwa, który dotrwał w szajce do dorosłości. Nie miał z nim więzi, ale znienawidził kocura, gdy ten go zdradził. 

Poczwara, Karaluch - słabo pamięta tą dwójkę. Zmarli w wieku mniej niż jednego księżyca na kocięcy kaszel.

Partner - Płomykówka - jego partnerka. Nigdy nawet nie zastanawiał się do końca, czy między nimi jest faktyczne uczucie – byli ze sobą blisko, więc za naturalne uznał wejście w związek. Tęskni za nią, ponieważ nawet jeśli nie łączyła ich miłość (przynajmniej z jego strony), to nadal mieli głęboką relację.

Potomstwo - Trzcina, Chmura, Rzeczka, Para - jego zmarłe córki. Do teraz opłakuje ich stratę.

INNE

Bliscy:
- Brzęczkowa Łapa - przyjaciółka, której nigdy wcześniej nie miał. Jest jedyną osobą, której tak ufa i jest w stanie na niej polegać w trudnych sytuacjach. Jest obecnie dla Bobra najważniejsza i liczy się dla niego bardziej jej dobro niż jego.

SZKOLENIE

Mentor - 

Wilczur - stary, bardzo doświadczony kocur w szajce. Być może ostry, ale zdecydowanie dobry w tym, co robił.

Lisi Ogon - nowy

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - Brzęczkowa Łapa (nieoficjalnie) - szkolił ją, gdy ta pomagała mu dojść do siebie po śmierci Płomykówki i jej noworodków. 

HISTORIA

Urodzony w szajce, w miocie samej jej przywódczyni. Niedźwiedzica nie zamierzała mieć kociąt, jednak podczas jednej walki jej przeciwnik miał inne plany. Kocica nie zamierzała się poddać ani pozbyć kociąt, zamiast tego jednak je wychować na twardych członków jej gangu. I tak się stało, choć dwa z jej kociaków prędko zmarły z powodu choroby. Bobrza Łapa w wieku dwóch księżyców już zaczął swój trening pod okiem Wilczura i tak płynęło jego życie, przepełnione ciągłą wojaczką. W końcu otrzymał, wraz ze swoim bratem, dorosłe i poważne imiona. Jego gang żył z kradzieży zwierzyny podbitym grupom, dlatego bitwy były bardzo częste i w końcu się przyzwyczaił do mordowania i brutalności. Niedźwiedzica nie dopuszczała w swojej szajce związków partnerskich i zakładania rodzin, chcąc, by wszyscy byli wierni tylko jej. Jak na złość akurat Bóbr zaczął się zbliżać do innej kotki, Płomykówki. Zbliżyli się do siebie tak bardzo, że zakończyło się to ciążą kotki, którą ta próbowała usunąć na wszelkie sposoby, by uniknąć gniewu Niedźwiedzicy. Wiedział o tym wszystkim Kobuz, któremu brat pewnego razu się zwierzył, co było błędem. Doniósł na tą dwójkę matce, która kazała zabić zakochańców. Udało im się jednak uciec, choć nie w jednym kawałku.

Znaleźli dwóch samotników, którzy zaproponowali im pomoc, musieli ją przyjąć. Z ranami i ogólnym stanem zdrowia Płomykówki było lepiej, przynajmniej aż do chwili, gdy nie rozpoczął się poród. Urodziła cztery córki, z którymi jednak wszyscy czuli, że było coś nie tak. Wydawały się za małe, niedorozwinięte, a ponownie Płomykówka zaczęła słabnąć. Przerażony Bóbr zaczął szukać pomocy kogoś, kto znał się na medycynie. Znalazł Brzączkę, która starała się jak mogła, by Płomykówka i jej potomstwo doszli do siebie, co jednak się jej nie udało. Był zdruzgotany. W dojściu do siebie pomagała mu Brzączka, która dołączyła do ich grupy i wkrótce stała się jego najlepszą przyjaciółką. W końcu, po całkiem długim czasie natrafili na Klan Burzy. Wiedzieli już wtedy, że to ich nowy dom.

BRZĘCZKOWA ŁAPA

 

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

IMIĘ
*Poprzednie imiona: Brzęczka
Płeć: Kotka
Orientacja: Heteroseksualna
Przynależność: Klan Burzy, dawniej samotniczka. 
Ranga: Uczennica

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor i opiekun: piankacz

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Prześliczna kotka, na którą bezustannie spadają komplementy. Jaka to nie jest piękna, idealnej wagi, wysokości, jakie to ma cudowne błękitne oczy, w których można się zatracić... Na wszystkie miłe słowa odpowiada z uśmiechem i prostym "dziękuje", bo sama nie widzi w sobie tego, co widzą inni. Czy ta przydługa biała sierść pokryta brązowymi plamami ma naprawdę tak przyjemny dla oka odcień? Czy jej cętki są tak idealnie okrągłe? Czy spore uszy serio przyciągają spojrzenia? Nie uważa się za szczególnie piękną sama w sobie i na pewno znalazłaby u siebie parę kompleksów.

Cechy szczególne - duże uszy, ponadprzeciętna uroda

Kolor sierści - cynamonowa pręgowana cętkowanie arlekin

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - niebieskie (brązowe)

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Brzęczka nie jest bardzo rozmowna, ale widać po niej z daleka, że ma gołębie serce. Nigdy nie dopuściłaby się obgadywań, zdrady bliskiego, a co dopiero jakiejś zbrodni. Zawsze stawia na pierwszym miejscu dobro innych i choć raczej nie postawi się i nie skoczy w ogień dla potrzebującego, zawsze postara się służyć pomocą na tyle, na ile jest w stanie. Jest całkiem strachliwa i nieśmiała, rzadko kiedy zbiera się na odwagę, by postawić na swoim. Nie przeszkadza jej, gdy inni nią kierują czy rządzą, bo tak też było od zawsze – to dla niej naturalne, że podlega czyimś rozkazom. Jest wierna bliskim i teraz Klanowi Burzy jak nikt inny, są to dla niej ważne wartości. Jeżeli uda ci się zdobyć jej zaufanie (co nie jest bardzo trudne) odkryjesz bardzo przyjemną, wrażliwą istotę, która podziwia piękno całego świata wokół. Bardzo lubi rozmawiać na głębokie tematy takie jak wiara, sens życia i tym podobne. Jest introwertyczką, ale bardziej niż w samotności, woli być z kimś w całkowitej ciszy. Obecność innych kotów sprawia, że czuje się bezpieczniej.

MORALNOŚĆ

To dobra dusza, która nigdy nie dałaby rady nikogo zabić czy zostawić na śmierć. Nawet gdyby ktoś, kogo uznaje za autorytet, by jej to kazał. Stara się zawsze znaleźć pokojowe rozwiązanie problemu. Będąc samotniczką nie zetknęła się z żadną wiarą, ale po przybyciu do Klanu Burzy interesuje się Klanem Gwiazdy i próbuje zgłębić informacje na jego temat.

CIEKAWOSTKI

- jej ulubionym kwiatem jest stokrotka.

- wyjątkowo podziwia motyle, kocha je i się z nimi utożsamia. Ma na ich temat całkiem rozległą wiedzę.

- mówi całkiem cicho i miejscami niewyraźnie, przez co często musi się powtarzać. Rzadko kiedy się jednak jąka.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: III [zawsze bardziej interesowały ją sprawy związane z ziołami i niesieniem innym pomocy. Widzi jednak, że w klanie te umiejętności nie są już tak potrzebne jak w jej grupie, więc tylko czasami przychodzi pomagać medykom w ich pracy. To jedno z jej ulubionych zajęć]

Poziom wojownika: II [Bóbr ją nauczył podstaw, które teraz w klanie szlifuje]

Słabe strony: 

- niewielka siła - od zawsze jej budowa ciała była lekka, a ona sama nie zajmowała się budowaniem muskulatury.

- słaba kondycja - długie, męczące treningi? To nie dla niej. Prędko się męczy.

- podatność na manipulacje

Mocne strony: 

- szybkość - przemierzenie polan i wrzosowisk w rekordowym czasie to dla niej drobnostka.

- spostrzegawczość - szybciej niż inni wychwytuje roznoszący się w powietrzu zapach lisa, trzepot piór jastrzębia czy to jedno potrzebne zioło w gąszczu chwastów. Jest doskonałym strażnikiem.

- dobra pamięć - ze szczegółami jest w stanie opowiedzieć o sytuacji sprzed wielu księżyców.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Rojnik - dla niej bardziej surowy lider niż tata. Zawsze mówił co, kiedy, jak robić i mimo prób, nie nawiązała z nim żadnej więzi. Unika jego tematu jak ognia.

Matka - Róża - nie nazwałaby matki troskliwą, ale zdecydowanie dobrą. Róża zawsze robiła wszystko, by zapewnić jej i jej bratu nad głową dach i skromną piszczkę do jedzenia. Docenia wszystko, co kiedykolwiek szylkretka dla niej zrobiła.

Rodzeństwo - Krzyżodziób - relacja z bratem opierała się głównie na narzekaniu na tatę i pocieszaniu się, gdy opowiadali o coraz to gorszych jego czynach wobec nich. Nie widziała go już długo, chciałaby się dowiedzieć jak sobie radzi.

Partner - brak - marzy o tym, by kiedyś faktycznie ktoś ją pokochał. Szczególnie chciałaby opiekuńczego i równie wrażliwego partnera jak ona, by rozumieli się bez słów.

Potomstwo - brak - nie widzi się w roli matki. Podziwia wszystkie kotki wychowujące swe potomstwo, zwłaszcza samotnie, za ich wytrwałość w tej roli.

INNE

Bliscy - Bobrza Łapa - pomimo krótkiej znajomości, kocur jest jej najlepszym przyjacielem, na którym może polegać. Wie o jej wszystkich zmartwieniach, obawach, smutkach, którymi nie dzieli się z nikim innym. Czasami ma zagwozdkę, czy się w nim nie zakochała, ale uczucia między nimi są czysto platoniczne.

SZKOLENIE

Mentor - Rojnik - ojciec, który uczył jej ziół. Oczekiwał, że będzie po nim kolejną uzdrowicielką w tej części lasu i pokładał w tym duże nadzieje. Niespełnione.

Bobrza Łapa - kiedy dołączyła do jego grupy kocur, by nie myśleć za dużo o swojej zmarłej partnerce i kociętach, zaczął jej nauczać polowania i walki. Nie była w tym specjalnie dobra, ale bardzo cieszył ją uśmiech czekoladowego na twarzy.

Ostowy Pęd (obecny) - nie ma na jego temat zdania, nie zdążyła go sobie wyrobić, ale wydaje się jej być sympatyczny.
Uczniowie obecni: ///
Uczniowie dawni: ///

HISTORIA

Urodzona w jakiejś zapyziałej norze parze rodziców, która nigdy nie powinna ze sobą być. Ich kocięta były bardziej wynikiem szantażu niż prawdziwej miłości. Rojnik znalazł pewnego dnia ciężko ranną Różę i opatrzył jej rany bez zapłaty. Zaiskrzyło między nimi, jednak kiedy tylko Róża wyzdrowiała, chciała wyruszyć ponownie w podróż, na co już uzdrowiciel jej nie pozwolił. Uznał, że po tym całym czasie i ziołach, które zainwestował, należy mu się coś w zamian. I tak zostali, a wkrótce Róża porodziła dwójkę kociąt, które miały się stać uczniami Rojnika. Od samego początku jednak było wiadome, że to Brzęczka była ulubienicą podstarzałego kocura, a Krzyżodziób szybko przestał pobierać od ojca nauki i skupił się na trenowaniu polowania i walki. Żadne z kotów w ich rodzinie nie było nigdy szczęśliwe, często dochodziło do kłótni, awantur, które kończyły się rozmaitymi karami, również tymi fizycznymi. Brzęczkę przerażał jej ojciec, jednak również bała się mu przeciwstawić (jak wszyscy inni). Trwałoby to jeszcze o wiele dłużej, gdyby nie nagła śmierć Rojnika z łap borsuka. Wtedy Róża zabrała swoje młode i zaczęli wędrówkę, przymierając nieco głodem, ale wolni. Krzyżodziób kilka księżyców po tym odłączył się od nich, wchodząc w dorosłość. Niedługo po tym i Brzęczka poszła w swoją stronę mając wrażenie, że pasożytuje na matce. Przez jakiś czas radziła sobie nieźle, lecząc koty w okolicy i żyjąc z ich zapłat. Wtedy natrafiła na przerażającego włóczęgę Bobra, który jednak mimo swych ostrych kłów, nastroszonej sierści i paskudnych blizn płaczliwym głosem poprosił ją o pomoc w ratowaniu jego partnerki i niedawno narodzonych kociąt. Żadne z nich jednak nie przeżyło, a młoda uzdrowicielka została w grupie kocura, by się nim zaopiekować. Zaaklimatyzowała się w niej i w końcu się do nich przyłączyła. Trzymali się razem, dopóki nie natrafili na tereny Klanu Burzy. Czym prędzej dołączyli.

KUKUŁCZA ŁAPA

 

Autor grafiki: Amare#4785

OGÓLNE

KUKUŁCZA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Kukułka
Płeć: Kocur
Orientacja: Heteroseksualny
Przynależność: Samotnik miejski > Klan Burzy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny – Wysoki, umięśniony kocur. Utrzymuje się na potężnych, grubych łapach. Ma świetną kondycję fizyczną i zdrowie wręcz przemawia za niego. W większości jego skórę pokrywa białe futro, bure łaty są natomiast dodatkiem. Jego charakterystyczną cechą jest łata na jednym z oczu. Same ślepia są niebieskie i zazwyczaj spokojne. Najwięcej futra jest na jego szyi i ogonie, natomiast sierść na pozostałych częściach ciała jest bardziej przyległa do tułowia. Jak już wcześniej wspomniano, jest bardzo zdrowy, w związku z czym jego futro nie jest w dotyku szorstkie, a bardziej wilgotne i przyjemne. Gęstwina futra na jego szyi i ogonie czasem się plącze, ale czasami to nawet dodaje mu uroku. Na jego pysku rzadko kiedy widnieje jakiś wyraz skrzywienia czy zdenerwowania. Jest jeszcze w wieku nastoletnim, więc kształty jego pyska i tułowia dopiero się kształtują i wydają się bardziej zaokrąglone, niż być powinny. Widać jednak po rysach jego pyska, że wraz z wiekiem staną się bardziej ostre.

Cechy szczególne – Blizna na boku, łatka na oku, umięśniona, ale dość chuda sylwetka

Kolor sierści – Czarny pręgowany klasycznie arlekin

Długość sierści - Długa

Kolor oczu - Niebieskie

CHARAKTER

Przede wszystkim, jest to wrodzony elegant. Wszystko, co robi, robi z taktem – nawet tak podstawowe czynności, jak jedzenie czy mordowanie kogoś. Jest dosłownie szablonem i autorytetem dla kogoś, kto chce wyglądać świetnie i swoim wyglądem wzbudzać zainteresowanie. Dba o swój wygląd niezmiernie, ale nie jest też chorobliwym pedantem, dla którego błoto to największy wróg. Wręcz przeciwnie – Kukułka wręcz RWIE się do brudnej roboty, którą uważa za powinność każdego kocura. Lubi walczyć, ale, choć ma parę w łapach, preferuje walkę umysłową, niż siłową. W walce zamiast furii wykorzystuje spryt i inteligencję. Jest praworządny, ale nie do końca moralny. Jest wręcz definicją spokoju i opanowania – możesz rzucić w niego wpół zeżartą myszą, a jego twarz pozostanie kamienna. Żyje w bezpiecznym przekonaniu, że na głupców nie warto marnować ani czasu, ani strun głosowych; dlatego zawsze wyraża się z opanowaniem. Charakterystyczną cechą jego osobowości jest też to, że mówi z pewnym wyrachowaniem, ostrożnie dobiera słowa i stosuje górnolotny język kompletnie naturalnie. Nie jest jednak całkowicie sztywny i potrafi dobrze wymierzyć granice między powagą, a żartobliwością i charyzmą. No właśnie – jest niezwykle charyzmatyczny i łatwo przyciąga do siebie tłumy. Dodatkowo potrafi świetnie wpływać na otoczenie – np. przekonywać innych do swojej racji, rozwiązywać konflikty, uspokajać wściekłe lub nieufne wobec niego koty. Bardzo szybko zdobywa zaufanie. Może się wydawać, że kocur ma wielkie ego, ale w rzeczywistości przez to, w jaki sposób był wychowywany, nie widzi swojej wartości i uważa, że jego życie powinno być poświęcone wyższemu celu – nie żyje dla siebie, żyje po to, by czemuś służyć. Jeśli nie ma czemu (nie komu!) służyć, czuje się pozbawiony jakiegokolwiek prawa do życia.

MORALNOŚĆ

Prawo zawsze jest dla niego pierwszorzędne. Dlatego jeśli widzi, że ktoś je łamie, od razu mówi to osobie uprawnionej do tego, by takiego delikwenta ukarać. Zawsze podejmuje decyzje, które są dla niego najwygodniejsze. Potrafi jednak zachować wierność. Najważniejszą dla niego wartością jest nie przywódca, nie zastępca ani nikt, kto pełni ważną funkcję – jest nią za to grupa, do której przynależy. Zatem jeśli należy do jakiegoś klanu, odda mu się całkowicie, będzie gotów przelać krew za jego siłę. Jest zdania, że grupa i społeczność jest ważniejsza od jednostki, dlatego nie miałby problemu, żeby przymusić kogoś do walki za Klan Burzy. Byłby w stanie kogoś zabić czy skrzywdzić, gdyby ktoś dał mu taki rozkaz. Nie zabiłby raczej członka własnego klanu bez rozkazu, ale byłby w stanie skrzywdzić i okaleczyć każdego jednego kota z innego klanu lub jednostki. W czasie wojny robiłby wszystko, żeby jego klan wygrał, nawet, jeśli oznaczałoby to stałe okaleczenie kogoś, zabicie niewinnego dziecka czy nawet gwałt.

CIEKAWOSTKI

- Brzydzi się ropuch. 

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I [musiał jakoś przeżyć jako samotnik]

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Wbrew pozorom zaniżone ego, delikatna skóra, wolny czas reakcji.

Mocne strony: Trudno wytrącić go z równowagi, inteligentny, silny fizycznie, charyzmatyczny.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Gołąb

Matka - Kaczka

Rodzeństwo - [Od tego samego ojca]: Albatros, Perkoz, Mewa, [Przyrodnie]: Jaskółka, Wrona, Szpak.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

---

SZKOLENIE

Mentor - Gradowy Sztorm 

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodził się w betonowym świecie, gdzie został wychowany przez Kaczkę i Gołębia wraz z aż sześciorgiem rodzeństwa. W związku z dużą ilością dzieci, rodzice niezbyt go zauważali. Opatentował więc sposób, żeby zwrócili na niego uwagę; kablował na każdego ze swojego rodzeństwa, zgrabnie podkopując ich reputację w oczach rodziców, by końcowo stać się tym najlepszym dzieckiem, które sprawia najmniej kłopotów. W związku z tym dwójka jego braci – Mewa i Szpak zapędzili go z dala od rodziców i sprawili mu bliznę, która jest z nim do dzisiaj w ramach zemsty za to, co robił. Gdy dorósł, opuścił dom i ruszył w dalszą podróż. W ten sposób znalazł Klan Burzy, gdzie postanowił się osiedlić i znaleźć tam cel swojego istnienia i pożytek ze swojego życia.

Ostowy Pęd

Autor grafiki: tsumeri_

OGÓLNE

OSTOWY PĘD
*Poprzednie imiona: Oset, Ostowa Łapa
Płeć: kocur
Orientacja: Panseksualny
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Wojownik

- - - -

Autor: dastyss

Właściciel: ._emptiness._

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Średniej wielkości kochana buła z kremikowym futrem i puchem odstającym z policzków. Na pierwszy rzut oka zwykły kocur, ot co, lecz po zbliżeniu okazuje się być nieco bardziej specyficzny niż typowy Burzak. Z błyszczącej głowy sterczą kępki sierści nadające wrażenie ludzkiej fryzury oraz spore uszy wyłapujące każdy dźwięk. Dalej, ku dołowi, jawi się aksamitna pierś wypełniona jaśniejszą barwą, która wchłonie kolegę potrzebującego żywej poduszki. I tak ten "rudy" płynie po ciele aż do samego ogona zadbanego lepiej niż u niejednej kotki. Całość wypełniają jeszcze delikatne wzorki i łapy niepasujące szczupłością do reszty ciała. Mówiąc w skrócie - doskonałość w niedoskonałości.

Cechy szczególne - Szalenie powykręcane wąsy i jęzor, który często wystaje ze szczęk na skutek wybitych przednich zębów.

Kolor sierści - kremowa pręgowana dziko z akcentami

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - zielone z błyskiem figlarności

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Ostowy Pęd to książę swojej wyimaginowanej krainy, gdzie każdy element przejaskrawionej rzeczywistości zamienia na disney'owski bal i piękny śpiew. Czy to ptasie trele, czy też dźwięk szarpanych liści - nieważne. Ze wszystkiego wykona prawdziwy teatrzyk, ukazując przed obserwatorem walory wyobraźni oraz poezję przyrody, jaka go otacza. Nuda? Smutek? Te określenia nie istnieją w marzeniach kocura o złotym sercu. On żyje szczęściem, chwilą i wyznaje sentencję "Carpe diem". Jako osobnik z głową w obłokach stara się promieniować dowcipem na lewo i prawo, oczekując tego samego od towarzysza niedoli. Będąc takim "świrem" nie zważa specjalnie uwagi na to, że jego zachowanie jest z leksza denerwujące. Przez to może i jest słodki, ale nieobecny; jakiś... z księżyca upadły.
Skąd jednak wziął się ten styl bycia? Dlaczego z kremowego, urokliwego pomiotu wyrósł ktoś, kto zdaje się nie mieć połowy mózgu? Prawda jest taka, że jego sielanka to sztuczna kurtyna mająca za cel mydlenie innym oczu; sposób na radzenie sobie z problemami. Od czasu śmierci Czajkowego Zaćmienia kocur nie potrafi być szczęśliwy, więc przelewa pozytywne emocje na resztę klanu, by chociaż oni mieli lepszy dzień. Ostowy Pęd zaś, kiedy znajdzie chwilę dla siebie, płacze wśród wysokich traw, gdzie nikt go nie odnajdzie. I nigdy, przenigdy nie ukazuje prawdziwej twarzy, która zniszczona jest od przezroczystych łez. Jedynie przyłapany na troskach lub zapytany o matkę zdejmie na jakiś czas maskę, by stać się prawdziwym sobą. Tym kotem, co potrafi ocenić tło wydarzeń.

MORALNOŚĆ

A co to? Owoc, warzywo czy ziele? Ostowy Pęd udaje przy kotach głupca, co nie zna się na najmniejszej kwestii moralnej; osobnika oderwanego od rzeczywistości, którego otaczają tylko jednorożce pierdzące tęczą. Jednakże należy pamiętać, iż to wyłącznie przykrywka, system bezpieczeństwa wobec nieproszonych agresorów. W końcu woli być neutralny, by nie robić sobie przypadkiem nieprzyjaciół.
Pomimo wszystko, odrzucając na bok kłamstwa, nie uznaje żadnej strony sporu. Rudy nie jest lepszy od nierudego ani gorszy - kremowy szuka równości i nią się właśnie kieruje. Poprzez taki, a nie inny punkt widzenia rzeczywistości pozostaje sceptyczny wobec Klanu Gwiazdy - no bo skąd wiadomo, że oni są tymi "bezgrzesznikami", co znają prawdę najprawdziwszą? I dlaczego Mroczna Puszcza to te "złe" miejsce? Czeka więc, aż umrze, by zrozumieć realia i jako duch pragnie szerzyć fakty: tak daleko jak słońce wschodzi oraz zachodzi... tak głośno, by każdy kot go usłyszał, nawet żywy. 
Oprócz tego Ostowy Pęd kategoryzuje się w tabelce pacyfisty. Nie skrzywdzi nikogo, dopóki nie zostanie zaatakowany. Obroni rodzinę nawet za cenę własnego życia i nie posunie się do nieczystych czynów, np. kanibalizmu bądź tortur, choćby mu mieli flaki wyrywać.

CIEKAWOSTKI

— W wyniku wojny z Klanem Wilka utracił kilka kłów z przedniej części żuchwy. Aż cud, że jego kremowy pysk nie został obsypany bliznami. 
— Gdyby znalazł partnerkę i zgodził się na założenie rodziny, zrobiłby wszystko, aby pociechy przeżyły cztery pory roku w najcudowniejszej atmosferze.
— Uwielbia zapach rozmarynu lekarskiego. Jest taki orzeźwiający! 
— Nadal pragnie mniej "kłującego" członu.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV (możliwości fizyczne V)

Słabe strony:
— Niedosłyszy na lewe ucho.
— Siła to jego pięta achillesowa. Powalenie kocura podczas walk jest dość proste.
— Gościu plotkarzem jakich niemało. Lepiej nie dzielić się z nim sekretami.
— Brak przednich zębów powoduje, że ma słaby zgryz. Szczękami nie zrani mocno przeciwnika.

Mocne strony:
— Zawrotna prędkość. Idealny w polowaniach na zające. 
— Zwinność, która przydaje się podczas zwiedzania tuneli.
— Posłuszeństwo wobec lidera. Akurat tutaj może nie zdradzi tajemnic władzy. Może.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Końskie Kopytko [*] - To właśnie od niego odziedziczył całą głupotę. Kocha go, uwielbia i większość czasu spędza u jego boku, zatapiając smutki w starym, rudo-białym futrze. Po śmierci ojca dalej nie może się pozbierać i strasznie za nim tęskni, lecz, tak samo jak w przypadku matki, nie wspomina o nim.

Matka - Czajkowe Zaćmienie [*] - Po śmierci kotki temat jej egzystencji stał się w słowniku Ostowego Pędu czymś na wzór tabu. Zapytasz się o Czajkę lub jakkolwiek o niej wspomnisz? Kremowy odpowie "ah, ta martwa?" i wpadnie w atak rozpaczy, z którego prędko na pewno nie wyjdzie. 

Rodzeństwo - Koniczynowa Łąka - Dobra siostra, miła towarzyszka, aczkolwiek nikt takowo szczególny. Po prostu istnieje sobie u boku, zapełniając staruszkowy szereg wojowników Klanu Burzy.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - Na upartego cały jego klan.

Wrogowie - Wilczacy. Boi się tych barbarzyńców do tego stopnia, że do dziś śnią mu się koszmary związane z ich brutalnością.

SZKOLENIE

Mentor - Jeleni Puch - Cudowny mentor z przeszłości, który jednak po "szkoleniu" Mrocznej Gwiazdy zamienił się w potwora nie do poznania. Nie rozumie tego przeistoczenia i nie chce zrozumieć. Do niego nie dociera fakt uwstecznienia się umysłu nauczyciela. W głębi serca nadal go lubi, aczkolwiek sam wygląd odstrasza byłego ucznia od odwiedzin. Woli udawać, że kocur nie istnieje.

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - Obsmarkany Kamień - Dziwak, ale jego dziwak. Ostowy Pęd dobrze wspomina trening z nim.

HISTORIA

Urodzony w Klanie Burzy jako potomek Końskiego Kopytka i Czajkowego Zaćmienia. Jednak nie tylko to działo się w jego życiu, w końcu jest już wojownikiem. Podczas walki z Klanem Wilka stracił przednie zęby. Jego matka umarła, a po jakimś czasie też ojciec, co bardzo wstrząsnęło kocurem. Jednak nie pokazuje swojego smutku i zawsze jest wesoły, przynajmniej w towarzystwie innych.

KRABOWA ŁAPA

 

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

KRABOWA ŁAPA

*Poprzednie imiona: Krabik

Płeć: kotka

Orientacja: nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: wierzba | Autor: prega i wierzba

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Niskie, przeciętnej wielkości kocica o okrągłej budowie. Jej białe futro jedynie w paru miejscach zdobi rudy i srebrzysty kolor, czyniąc ją całkiem unikalną. Ogon Krabowej Łapy jest cały srebrny i dopiero rude plamy na głowie zdradzają, że jest ona w rzeczywistości szylkretką. Posiada parę dużych, zielonych oczu i jasno różowy nosek w kształcie trójkąta.

Cechy szczególne - nastroszony ogonek

Kolor sierści - czarny srebrny szylkret calico van

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - zielone

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Mimo bycia ledwie podrostkiem, kotka od momentu otworzenia oczu wiedziała co chce w życiu robić. Jest bardzo zdecydowana i głośna, bardzo donośnie informuje o swoim niezadowoleniu. Ma skłonności do rozstawiania wszystkich w swoim otoczeniu po kątach, nawet koty wyższe rangą. Swoją rodzinę traktuje jak własność - jeśli ktoś będzie chciał się bawić z jej rodzeństwem, wpierw musi otrzymać od niej zgodę, inaczej spotka się z nieprzyjemnymi konsekwencjami. Każde słowo krytyki spływa po niej jak po kaczce, uważając, że jest już wystarczająco dobra, nie odczuwa potrzeby zmiany czegokolwiek w sobie. Nieco ignorancka, często lekceważy cudze rady i kieruje się tylko własnym zdaniem, które uważa za najlepsze, co jednak, przez brak doświadczenia, bardzo rzadko okazuje się być prawdą. 

MORALNOŚĆ

Moralność kotki dopiero się kształtuje, chociaż już widać, że jej podejście do życia jest bardzo zbliżone do tego, którym kieruje się jej matka

CIEKAWOSTKI

- Jak większość członków Klanu Nocy, od liderki zaczynając, a na niej samej kończąc, jest kolekcjonerką. Ma skłonności do nadmiernego zbieractwa najróżniejszych pierdół, jednak zdecydowaną przewagę mają muszelki i skorupki krabów

- Podobnie jak Ryjówkowy Urok jest obżartuchem i kocha próbować coraz to dziwniejszych rzeczy

- Jest dumna ze swojej sierści

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: niecierpliwa, wolniejsza od przeciętnego kota

Mocne strony: silna, zdecydowana, cechuje się krótkim czasem reakcji

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Krzycząca Makrela (Lubi kiedy tata przynosi jej do spróbowania nowe żyjątka, co nie do końca pochwala jej cioteczka. Uważa, że kocur jest nieco nadpobudliwy)

Matka - Ryjówkowy Urok (Mama, która przez większość czasu zajmuje się sobą, jednak nadal dba o "figurę" swoich dzieci. Krabik ceni sobie jej towarzystwo)

Rodzeństwo - Karasiowa Łapa i Skrzelikowa Łapa (Prywatni towarzysze zabaw)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Kruczy Szpon

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w Klanie Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

KARASIOWA ŁAPA

Autor grafiki: Moth

OGÓLNE

KARASIOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Karaś
Płeć: kotka
Orientacja: nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: dc: Isil_Isiek

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Karaś to czarna szylkretka calico o wielkich zielonych oczach, w puchatości nieustępująca niczym innym kociakom. Jest odrobinę większa od swojego rodzeństwa, jednak jeszcze nie zdecydowała jak się z tym czuje.

Cechy szczególne - ruda plamka na prawej tylnej łapce

Kolor sierści - czarna szylkretka calico (bicolor)

Długość sierści - krótka

Kolor oczu - zielone

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Karaś to dusza towarzystwa, zagadująca wszystko co się rusza. Lubi głośno wyrażać swoje opinie, niekoniecznie przejmując się tym czy przypadną komuś do gustu. Jest nonkonformistką i podkreśla to gdy tylko zarzuci jej się dziwne zachowania. Jako prawdziwa córeczka tatusia próbuje naśladować Krzyczącą Makrelę we wszystkim, łącznie z niepotrzebnym podnoszeniem głosu. Nie rozumie jeszcze wielu rzeczy, i czasem zapomina że rozmowa nie polega na jednostronnym monologu. Ma tendencję do wyolbrzymiania. Kocha odkrywać świat, a jeszcze bardziej opowiadać potem wszystkim wkoło o najmniejszym swoim odkryciu i postępie. Jest trochę uparta, jednak jednocześnie szybko traci cierpliwość jeśli coś jej nie interesuje. Podsumowując cokolwiek się dzieje, winno się dziać tak jak ona tego chce. A jeżeli nie, to to świat jest do bani. I należy to albo zmienić, albo głośno skomentować, odwrócić się ogonem i strzelić focha.

MORALNOŚĆ

Jest zbyt młoda by dokładnie pojmować co jest dobre, a co złe. Na razie nauczyła się, że jeżeli rozkaże młodszemu rodzeństwu coś dla niej zrobić to jest duża szansa, że uzyska sukces, choćby dlatego że ich zamęczy swoją gadaniną. 

CIEKAWOSTKI

Czasem można napotkać ją w trakcie bardzo dziwnych czynności, na przykład próbie wytłumaczenia kamieniowi jak bardzo świat jej nienawidzi i jakie to okropne, że gdy akurat chciała, żeby wyszło słońce zaczęło padać.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: jest zwinna, dobrze się wspina na drzewa i nieźle pływa

Mocne strony: Jest słabsza niż inne koty z klanu i nauka technik walki zajmuje jej więcej czasu. Możliwe, że byłaby w stanie zagadać wroga tak, że straciłby ochotę na jakąkolwiek walkę

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Krzycząca Makrela - bardzo podziwia kocura i stara się go we wszystkim naśladować

Matka - Ryjówkowy Urok - czasem zdarza im się sprzeczać, szczególnie gdy Karaś wybrzydza przy jedzeniu, jednak mimo wszystko kocha swoją matkę i stara się zrobić wszystko, by była z niej dumna

Rodzeństwo - Skrzelikowa Łapa - lubi wykorzystywać brata do załatwiania mniej ważnych spraw, uważa że jest raczej dość nudny; Krabowa Łapa - są do siebie bardzo podobne i na początku innym kotom zdarzało się je mylić, co wywoływało w Karaś dużą ilość frustracji. Relację kotek ciężko jednoznacznie określić, jednego dnia świetnie się razem bawią, by następnego kłócić i nienawidzić.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Piórolotkowy Trzepot

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w klanie podczas panowania Sroczej gwiazdy

SKRZELIKOWA ŁAPA

Autor grafiki: Moth

OGÓLNE

SKRZELIKOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Skrzelik
Płeć: kocur
Orientacja: kocurek jest jeszcze zbyt mały by poprawnie otworzyć ślepka i podziwiać piękno innych kotów

Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Discord: moth_laidre_ 

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Skrzelik jest przeciętny. To właśnie najbardziej odpowiadające słowo. Nie najwyższy i nie najniższy z kociaków. Taki gdzieś pośrodku. Puchata forma jaką przyjmują kłębki sierści nadaje mu okrągłego, wręcz balonikowatego kształtu. Krótkie nóżki i komicznie nastraszony ogonek zaznaczone są na końcach białawymi plamami. Od pyszczka, w dół na pierś spływa kolejne pasmo bieli. To niefortunne miejsce na jaśniejszą sierść dla takiego kociaka, ponieważ biel nierzadko przybiera barwę czegokolwiek co w danym momencie Skrzelik zjada. Duże zielone oczka i zakręcone wąsiki zdają się hipnotyzować. Patrząc na niego nie można się zdecydować czy jego spojrzenie jest kompletnie puste czy też po prostu bardzo głębokie.

Cechy szczególne - Skarpetka na prawej łapce jest nieco dłuższa od tej na lewej

Kolor sierści - Czekoladowa jednolita z bielą

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - zielone

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Każdy kto spotkał Skrzelika odnosi nieodparte wrażenie, że pod puchatością na jego głowie nie znajduje się za wiele. Bardzo cichy i jakby wiecznie nieobecny. Zdecydowanie bardziej zaangażowany w gonienie własnego ogona niż prowadzenie zawiłych rozmyślań strategicznych. Ale czy na pewno? W obliczu głośnych charakterów rodziny kocurek zdaje się wypracował kompletnie inny sposób bycia. Bardzo szybko musiał się nauczyć że nie da rady przekrzyczeć żadnego z członków swojej rodziny. Jest raczej posłuszny rozkazom rodziców jak i rodzeństwa. W głębi duszy marzy o tym żeby się wykazać. Ma silne pragnienie wiedzy i poznawania świata które nieustannie pcha jego krótkie nóżki do działania. Jeżeli nie śpi do wierci się na około cały czas z tym lekko pustym spojrzeniem w głębokich zielonych oczach.  

MORALNOŚĆ

Rozróżnienie pomiędzy tym co dobre, a tym co złe ogranicza się dla niego na razie do śmierdzącej ryby i świeżej ryby. Według nalegań matki dużo jedzenia jest zawsze dobre, ale ostatnio gdy nie był w stanie przekulać się z pleców z powrotem na nóżki, zaczął to kwestionować.

CIEKAWOSTKI

Jeżeli w zasięgu zajęczego skoku znajduje się coś czym da się ubrudzić, miej pewność że Skrzelik będzie tym pokryty od czubków uszu, aż po koniuszek ogona.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Bardzo szybko odpuszcza. Woli nie ryzykować c prowadzi do tego że często wycofuje się jeszcze przed próbą pokonania przeszkody.

Mocne strony: Jest bardzo cierpliwy i czeka na dogodny moment żeby zaatakować. Jest dobrym obserwatorem i mimo młodego wieku wyciąga w większości poprawne wnioski. W większości.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Krzycząca Makrela - ciepła plama futra i zapach świeżej ryby to pierwsze skojarzenie z ojcem jakie ma. Chodź nieco nieodpowiedzialny, często hałaśliwy w gruncie rzeczy troskliwy. Nie strofuje Skrzelika by nadążał za rodzeństwem a raczej zachęca do uczenia się we własnym tempie. Jest absolutnie jego ulubioną osobą w całym klanie.  

Matka - Ryjówkowy Urok - doskonale zdaje sobie sprawę jak bardzo mijają się w kwestii ilości spożywanego jedzenia. Zauważył też prawie że entuzjazm z jakim kotka przekazuje swoje pociechy w opiekuńcze łapy ojca. Kocha ją na swój mały kociakowy sposób jednak w przyszłości ich więzi rodzinne prawdopodobnie mocno się rozmyją. 

Rodzeństwo - Relacja z jego starszą siostrzyczką Karasiową Łapą już od samego początku nie należała do prostych. Większa i silniejsza kotka nie stroniła od stawiania po kątach Skrzela a samemu kocurkowi chyba nie do końca to przeszkadzało? Zdecydowanie wolał gonić za drgającymi cieniami krzewów na wietrze niż przejmować się kolejnymi żądaniami siostry, Krabowa Łapa

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Krzycząca Makrela

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w klanie podczas panowania Sroczej Gwiazdy

KLAMERKA

Autor grafiki: itzzmee41@gmail.com

OGÓLNE

KLAMERKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Aseksualny
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: itzzmee41@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Klamerka to raczej mały kot, o długich łapach. Ma czekoladową sierść, z białymi (całkowicie z tyłu, częściowo z przodu) łapami i futrem na piersi. Ma krótką sierść, jednak dłuższą po bokach pyska i na piersi. Ma duże pomarańczowe oczy z małymi źrenicami.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - czekoladowy z białym 

Długość sierści -  krótka

Kolor oczu - pomarańczowe

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Klamerka jest...ciekawym kotem; od najmłodszych lat wykazuje się dużą indywidualnością, wszystko co robi, robi sam i z własnego pomysłu czy inicjatywy. Nie znosi towarzystwa, izoluje się, zawsze jest sam. Z nikim nie rozmawia, z reguły wszystkich ignoruje, nie odpowiada na pytania; za to w środku (jednostronnej) rozmowy jest w stanie komuś przerwać i powiedzieć kompletnie przypadkową rzecz... Nie da się z nim porozmawiać, bo zwyczajnie cię zignoruje, albo odwróci się i wyjdzie. Często właśnie mówi rzeczy nie związane...z niczym, robi nieprzewidywalne i dziwne rzeczy... Ciężko zrozumieć o co mu chodzi. Lubi za to w dość upiorny sposób pojawiać się z nikąd, zakradać się, straszyć innych i "znikać". Jest bardzo aspołeczny, wydaje się też zazwyczaj nie rozumieć co się dzieje dookoła...ale w rzeczywistości jest dokładnie przeciwnie; obserwuje wszystko i wszystkich,zapamiętuje, analizuje, uczy się i przewiduje. Ale kto by się tego po nim spodziewał? Jego charakter może się z czasem zmienić...ale zawsze będzie się wyróżniał. Jest ponadto strasznie uparty - do niczego się go nie zmusi ani nie przekona, jeśli sam tego nie chce. Z drugiej strony nigdy nie wiadomo czy mu się chce, czy nie, czy zaraz zmieni zdanie, albo zrobi coś zupełnie innego.

MORALNOŚĆ

Klamerka zdaje się nie posiadać moralności. W ogóle nie odróżnia dobra od zła. Nie widzi różnicy. Z czasem Klamerka będzie się  uczył co jest złe, ale na początku będzie w stanie zrobić wszystko, nawet zabić innego kota i to bez wyrzutów sumienia (bo nie wie że to coś złego). Aczkolwiek nawet później, gdy już będzie wiedział co jest - według innych - złe, to nawet gdyby to zrobił to i tak nie miałby wyrzutów sumienia, bo nie wie dlaczego to jest złe...wie tylko że jest. Ale za to nie potrafi kłamać. Inaczej; nie widzi sensu w kłamstwie. Dla Klamerki to coś tak abstrakcyjnego i niepojętego...nigdy tego nie załapie. Przecież on sam niczego nie ukrywa, a nawet jeśli by ukrywał to nikt go nie spyta...a jeśli by, to pewnie po prostu tego kogoś zignoruje. Klamerka nie zaatakowałby nikogo bez powodu...nawet z powodem, jeśli by mu się nie chciało. Bo Klamerka sam nie ma do siebie najmniejszego szacunku i za siebie czy jakiś "mistyczny honor" nie będzie walczył...bo nie da się go obrazić ani sprowokować. Może kiedyś spotka kogoś dla kogo będzie chciał walczyć, ale to musiałby być ktoś naprawdę wyjątkowy. Jego lojalność jest jeszcze do ustalenia, ale...nie da się jej kupić, ani wymusić, jemu po prostu musi się chcieć być lojalnym. W nic nie wierzy, ale to może się zmienić jak pozna jakąś wiarę; wtedy całkowicie by się w to zaangażował.

CIEKAWOSTKI

- Klamerka zazwyczaj siedzi i patrzy w jeden punkt, często rozgląda się albo drapie pazurami podłogę,

jakby czegoś szukał.

- Rozmawia ze sobą w myślach; on mówi jedno a drugi głos którym również jest on - coś zupełnie

przeciwnego. Bez przerwy robi w swojej głowie coś w rodzaju drzewka decyzyjnego, właśnie tymi

"głosami" (to nie tak, że słyszy głosy, on po prostu sam do siebie mówi... podwójne, w myślach)

- Uśmiecha się gdy widzi swoje odbicie... Ale tak upiornie, że to nie wygląda jak uśmiech. Po prostu.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: 

Nie potrafi się zdecydować jeśli ma więcej niż jedną opcję...a nawet jak na tylko jedną. Po prostu.

Jego "wewnętrzny dialog" wszystko mu uniemożliwia. Z czasem może to poprawić. Jego zdolność do

komunikacji między innymi prawie że nie istnieje.

Mocne strony: Jest bardzo szybki, zwinny, skrada się ciszej od myszy, bezszelestnie. Ma wysoką podzielność uwagi, widzi "wszystko". Jest w stanie zrobić to czego inni nie są w stanie, bez wyrzutów sumienia...jeśli mu się chce.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Jafar

Matka - Bastet

Rodzeństwo - Izyda (nie toleruje, nie cierpi), Bluszcz (tylko jego toleruje), Betelgeza (stosunek

obojętny, jak do wszystkich)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodził się przypadkiem. Bastet i Jafar nie planowali kociąt. Zdecydowali jednak, że Jafarowi przyda się potomek i następca, który odziedziczy majątek.

NAGIETEK

Autor grafiki: Tsumeri_

OGÓLNE

NAGIETKOWY WSCHÓD
*Poprzednie imiona: Nagietek -> Nagietkowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Wojownik
 
- - - -

Autor & Opiekun: Piki

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Modły rudej kotki zostały wysłuchane, Gwiezdni nie pozwolili jej (genetyka również) wydać na świat nierudego syna, a za to jako nagrodę otrzymała małego juniora, który prawie że jest jej małą kopią, gdyby nie te paskudne niebieskie oczy, które jako jedyne wskazują na pokrewieństwo kocurka z samotnikiem. 

Cechy szczególne - wywinięte uszy, jak u mamusi 

Kolor sierści - rudy pregowanie klasycznie bicolor 

Długość sierści - półdługa 

Kolor oczu - niebieskie 

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Lew nie mogła sobie wymarzyć lepszego dzieciaka. Młody poza byciem jej kopią z wyglądu, jest również jej kopią z charakteru, tak +/-. Jest bardziej wredny niż matka, głównie względem swojej siostry, wytykając jej, że jej bure plamki powstały w wyniku wytapiania się w błocie, albo jeszcze w czymś innym; ma nadzieję że szylkretka kiedyś się zgubi albo ktoś ją porwie, byłby bardzo wdzięczny gdyby tak się stało. Chodzi dumnie, tak jak przystało na kociaka mającego w swojej krwi krew Piaskowej Gwiazdy. Nie biega, nie bawi się tak jak na kociaka będącego kociakiem przystało, nie bałagani, a jak już coś napsoci to celowo, aby wrobić w to swoją siostrę, albo te starsze kocięta, za którymi jego matka nie przepada, bądź dokuczy tej starszej karmicielce, która według niego śmierdzi staruchą. Bardzk lubi oglądać jak inni są łajani za jego wybryki, kiedy to jemu uchodzi wszystko na sucho i nikt, powtarzam nikt nie jest w stanie dostrzec jak bardzo zepsute jest to kocię. W końcu jest rudy, jest idealny i co złego to nie on. Jednym słowem czy też dwoma można by go opisać stary maleńki.

MORALNOŚĆ

Kształtuje się.

CIEKAWOSTKI

– Mama mu powiedziała, że jest wyjątkowy, więc tak musi być!

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: 

– nie jest tak szybki jak jego siostra 

Mocne strony: 

– uparty, nie odpuści dopóki nie dopnie swego

RELACJE

RODZINA

Ojciec - ? (Samotnik, czarny jednolity kocur z bielą o długiej sierści i niebieskich oczach)

Matka - Lwia Paszcza 

Rodzeństwo - Margaretka, Piwonia [*] (ten sam miot) | Płomień, Lilia, Stokrotka (młodszy miot z innego ojca) 

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Rodzinka rudych, ród Piasek – jest rudy no to go kochają, raczej nie inaczej 

SZKOLENIE

Mentor - Piaszczysta Zamieć 

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w Klanie Burzy za panowania Różanej Przełęczy, jako syn Lwiej Paszczy i samotnika. 

MARGARETKA

Autor grafiki: ilia

OGÓLNE

MARGARETKOWY ZMIERZCH 
*Poprzednie imiona: Margaretka -> Margartekowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Asystent medyka

- - - -

Autor & Opiekun: Piki

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Mała długowłosa kulka o sierści w kolorze czarnej pręgowanej tygrysio szylkretowej calico z bielą. Oczka ma w kolorze nieba. W przyszłości będzie miała raczej długie łapcie.

Cechy szczególne - //

Kolor sierści - czarna pręgowana tygrysio (ciemna bura) szylkretka calico (z bielą/bicolor)

Długość sierści - długa 

Kolor oczu - niebieskie 

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Kocię, jak kocię. Jest ciekawska świata, przyjacielska, chciałaby móc z każdym porozmawiać i wysłuchać opowieści starszych. Nie rozumie pedantyczności matki i tego, że kotka jej zabrania zabawy i rozmowy z kotami, które nie mają rudego w swej sierści. Ale jak przestało na grzeczne kocię, bo nie chce bardziej denerwować swej rodzicielki, spełnia jej nakazy i zakazy, aby chociaż trochę sprawić, aby Lwia Paszcza przychylniej na nią spojrzała. Tak też może i nie jest mała dama, jaką jej matka by sobie mogla wymarzyć, ale stara się nie brudzić swojego futerka oraz nie garbić się. Zdaje sobie sprawę, że matka faworyzuje jej brata, Nagietka, tak też matczynej miłość, czy też jej zastępstwa szuka u cioci Iskrzącej Burzy bądź wujka Piaszczystej Zamieci, gdy ci mają chociaż trochę czasu.

MORALNOŚĆ

Kształtuje się.

CIEKAWOSTKI

Na razie brak.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: V

Poziom wojownika: /// III

Słabe strony: 

– awersja do walki, nawet tych kocięcych zapasów, nie przez samo niechęć matki do niej, ale przez sam fakt tego, że można drugiej stronie wyrządzić krzywdę 

Mocne strony: 

– jak przystało na Burzaka, którym jest z dziada pradziada nawet pomimo domieszką krwi samotnika będzie potrafiła bardzo szybko się poruszać, a w dodatku będzie bardzo zwinna 

RELACJE

RODZINA

Ojciec - ? (Samotnik, czarny jednolity kocur z bielą o długiej sierści i niebieskich oczach)

Matka - Lwia Paszcza 

Rodzeństwo - Nagietek, Piwonia [*] (ten sam miot) | Płomień, Lilia, Stokrotka (młodszy miot z innego ojca)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Rodzinka rudych, ród Piasek – no rodziny sobie nie wybrała, z niektórymi się dogaduję lepiej, z innymi gorzej

SZKOLENIE

Mentor - Rumiankowe Zaćmienie

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w Klanie Burzy za panowania Różanej Przełęczy, jako córka Lwiej Paszczy i samotnika.