BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

09 grudnia 2014

POMOCNY WRÓBELEK

Autor grafiki: zeno0313 [discord]
OGÓLNE
POMOCNY WRÓBELEK
*Poprzednie imiona: Wróbelek, Wróbelkowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Protektor

- - - -

Właściciel: zeno0313 [discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Pewnie gdy myślisz o wróblach, to od razu na myśl przychodzi ci drobne i słabe zwierze, to teraz czas na szok! Gdyż Wróbelek jest praktycznie przeciwieństwem tego, jest on bowiem dobrze zbudowanym kotem, szczególnie umięśnione są jego łapy, które pozwalają mu wysoko skakać. Okrywa kocura jest długa, gęsta oraz połyskująca, i chociaż jest on bury, to na niektórych częściach ciała pojawia się nieskazitelna biel. Cechą charakterystyczną jest dłuższe futro na przednich kończynach w okolicy łokcia. Jego cudne migdałowego kształtu oczka są w pomarańczowych odcieniach.
Z powodu swego zdrowia psychicznego, jego futro zostało zaniedbane, niegdyś gęsta i połyskująca okrywa teraz jest rzadka, tłusta i skołtuniona. Jego pomarańczowe oczy większość czasu są zaszklone. Dzięki swojemu długiemu futrze nie widać jak bardzo jest wątły i wychudzony.
Cechy szczególne - Dłuższe futro na przednich kończynach w okolicy łokcia.
Kolor sierści - Czarny [bury] pręgowany cętkowanie z bielą
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Burasek to empatyczny, sympatyczny oraz naiwny kociak, przy nowych osobach trochę wstydliwy, ale już po jednej rozmowie otwiera się przed kimś, co może świadczyć o tym, że za szybko się przywiązuje, zawsze chętny do pomocy i niestety łatwy do manipulacji. Pręgusek nie lubi walczyć ani w ogóle używać swoich pazurków. Gdy ktoś go o coś prosi, to od razu przybiega, by móc pomóc, sprawa jest trochę inne gdy jest to coś nielegalnego, lecz jako iż jest wrażliwy i nie umie być asertywny to nietrudno go do czegoś zmusić, chociażby krzycząc na niego. Wróbelek nie lubi samotności, więc zawsze chodzi za jakąkolwiek osobą, która da mu, chociaż trochę uwagi bądź która zna. Jest bardzo dziecinny, co może irytować bardziej "dojrzałe" kociaki. Często może zapatrzeć się w jedno miejsce, kocurek nie do końca rozumie sarkazmu, oraz niektórych dowcipów. Przez swoją wrażliwość może płakać z błahych powodów.
Wojownik
Prawdę mówiąc, Wróbelek dużo się nie zmienił od czasu kiedy był kociakiem. Chociaż przez stratę trójki rodzeństwa stał się bardziej zamknięty w sobie. Przeraża go wizja utraty kogokolwiek mu bliskiego. Pomimo że ukończył trening i jest teraz oficjalnie wojownikiem, wciąż nie lubi walczyć i polować, odbieranie życia stworzenia sprawia, że czuję się winny. Protektor
Po utracie rodziny kocur próbuje zatopić swe problemy w pomaganiu innym kotom — wypełnianiu swojej roli. Przez żal zaprzestał o siebie dbać, przestał myć i troszczyć się o swe futro, zaczął pomijać posiłki oraz skracać swe godziny snu. Jako ostatni pozostały w obozie potomek Srokoszowej Gwiazdy ma wrażenie, że może być kolejnym żywicielem klątwy. Czuję się winny na samą myśl, że wszystkie nieszczęścia w klanie mogą być powodowane przez niego, w tym momencie pragnie to jakoś zakończyć.

MORALNOŚĆ

Kocurek to całkiem lojalny kotek, nie lubi robić czegoś nielegalnie, ale tak jak zostało wspomniane nietrudno go do czegoś zmusić.

CIEKAWOSTKI

> Piórko za jego prawym uchem pochodzi od Aster.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Naiwność, wrażliwość, nie lubi walczyć.
Mocne strony: Empatia, silne łapy.

RELACJE

RODZINA

Ojciec -  Srokoszowa Gwiazda[*] - Nie rozumie ojca, nie jest nawet pewny czy ojciec go kocha.
Matka - Gąsiorkowa Łata[*] - Ewidentnie jest to synuś mamusi, niektórzy mówią że trochę ja przypomina.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - Astrowa Łapa
Uczniowie dawni - Pikująca Jaskółka
HISTORIA

Urodzony w klanie za panowania Srokoszowej Gwiazdy. Gdy miot gąsiorka był jeszcze mały jedna siostrzyczka, Kopciuszek, zachorowała i chociaż medycy zrobili wszystko, co mogli, drobna kotka odeszła. Gdy rodzeństwo ukończyło 6 księżyców, zostali mianowani na uczniów, mentorem Wróbelka został młody wojownik Bławatkowy Wschód. Kiedy był jeszcze uczniem, stracił brata, a jego siostra Czar zaginęła, Wróbelek wciąż ma nadzieję, że pewnego dnia się wróci.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)