BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 grudnia 2014

MOTYLKOWA ŁĄCZKA

 


Autor grafiki: kierdel
OGÓLNE
MOTYLKOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Popielica - Skoczna Łapa - Motylkowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoseksualna i Homoromantyczna
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: @fryzia
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny -  Motylka wyróżnia się w klanie ponadprzeciętnym wzrostem, długimi łapami i smukłą sylwetką. Jej umięśnienie jest przeciętne — nie jest ani napakowana, ani wychudzona. Futro ma półdługie, szczególnie wyraźne na policzkach, gdzie układa się w kształt przypominający czułki motyla. Szata Motylki to prawdziwa feeria barw: rude, srebrne, czarne i białe odcienie przeplatają się ze sobą, tworząc niezwykle efektowne umaszczenie. Dłuższe futro na uszach łączy się z włosami na głowie, układając się w coś na kształt fantazyjnej grzywki. Na końcach uszu powiewają figlarne pędzelki. Jej oczy są wyjątkowe — mają barwę zgniłej zieleni z pomarańczowymi przebłyskami. Patrząc w nie, trudno nie poczuć się dobrze. Często za uszami nosi motyle skrzydła, a w futrze — różne kwiaty, najczęściej lawendę.
Cechy szczególne - Pędzelki na uszach, futerko przypominające czułki motyla
Kolor sierści -  Czarna pręgowana dziko z akcentami srebrna bicolor szylkretowa caclico
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Motylka jest ambitną kotką, która często stawia wszystko na jedną kartę. Zawsze wyznacza sobie wysokie cele i z determinacją dąży do ich osiągnięcia. Jest odważna — nie boi się wyzwań ani nowych miejsc. Wręcz przeciwnie, sama szuka okazji, by poczuć dreszcz adrenaliny. Ceni sobie swoją reputację w klanie i kieruje się honorem. Dużo pracuje, często dla własnej satysfakcji, ale potrafi też znaleźć czas na odpoczynek. Każde powierzone jej zadanie wykonuje sumiennie, choć nie zawsze punktualnie. Mimo to zawsze daje z siebie wszystko. Motylka potrafi asertywnie odmawiać i wyrażać emocje, choć zdarza jej się zatracić w uczuciach i zapomnieć o umiarze. Jest charyzmatyczna i bardzo pewna siebie. Lojalność wobec klanu i rodziny to dla niej fundament. To kotka troskliwa, często stawiająca potrzeby innych ponad własne szczęście. Jest w stanie poświęcić coś ważnego dla siebie, by uszczęśliwić kogoś innego. Zdarza się jej nie panować nad emocjami — czy to płaczem, gniewem, czy śmiechem. Jest bardzo ekspresyjna, co z jednej strony bywa zaletą, ale często prowadzi do ostrych konfliktów. Choć potrafi ostro się odezwać, w sytuacjach wzbudzających złość zazwyczaj stara się po prostu odejść, zanim emocje wezmą górę. Motylka uwielbia wymyślać historie i potrafi skłamać bez większego zastanowienia. Uważa, że czasem lepiej powiedzieć nieprawdę, jeśli ma to uchronić kogoś przed przykrością.


MORALNOŚĆ

Motylka jest kotką wiernie strzegącą zarówno kodeksu wojownika, jak i kodeksu medyka. Uważa, że nie zostały one stworzone po to, by je łamać. Potępia każdego, kto narusza te święte zasady, i zawsze stara się nakłonić takich „gagatków” na dobrą drogę. Głęboko wierzy w Klan Gwiazd — modli się do niego i jest przekonana, że wszelkie dobro pochodzi właśnie od duchów przodków. Nie jest skora do przemocy ani do zabijania, ale w sytuacji zagrożenia nie zawahałaby się stanąć w obronie innych — nawet jeśli oznaczałoby to odebranie życia. Darzy wielkim szacunkiem koty o wysokich rangach oraz starszyznę, chociaż — jak przyznaje — czasami starcy potrafią ją nieźle zirytować.


CIEKAWOSTKI

⸰ Kolekcjonuje wszelkie owady — od motyli po pająki.
⸰ Szybko się męczy na długich dystansach, jednak na krótkich potrafi osiągnąć zaskakujące prędkości.
⸰ Każdego dnia odwiedza grób Mysiej Łapy — niezależnie od pogody, zawsze się tam pojawia.
⸰ Bardzo żałuje rezygnacji z roli medyka, choć czuje, że była to konieczna decyzja. Nadal ma nadzieję, że pewnego dnia wróci na tę ścieżkę.
⸰ Twierdzi, że uwielbia wszystkie kolory, choć to właśnie fioletowe barwy najczęściej pojawiają się na jej futrze.
⸰ Uwielbia dostawać prezenty i zawsze z chęcią się odwdzięcza.
⸰ Voice claim -> LINK


UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: IV
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: 
Słaba wytrzymałość (Motylka nie radzi sobie najlepiej na długich dystansach. Szybko się męczy, czasem do tego stopnia, że musi na dłużej przystanąć i odpocząć.)
Brak koncentracji (Trudno jej skupić się na jednej rzeczy. Myśli często uciekają w różne strony, co negatywnie wpływa m.in. na skuteczność polowań.)
Trudności z kontrolą emocji (To spory problem. Często zdarza się jej powiedzieć coś nieprzemyślanego, co może urazić innego kota lub wywołać kłótnię.)
Mocne strony: 
Krótki dystans (Tu Motylka może naprawdę zabłysnąć. Na krótkich odcinkach jest wyjątkowo szybka — jeśli tylko zdoła odpowiednio szybko dobiec do królika, żaden jej nie umknie.)
Spostrzegawczość (Szybko wychwytuje zarówno zmiany w otoczeniu, jak i zachowania innych kotów. Trudno ją zaskoczyć.)
Zwinność (Jej smukła sylwetka pozwala jej sprawnie poruszać się między przeszkodami. Im bliżej przeciwnik, tym łatwiej unika jego ataków. Doskonale kontroluje ruchy własnego ciała.)


RELACJE

RODZINA

Ojciec - Posłaniec (Kotka nigdy go nie poznała)
Matka - Biologiczna: Przeplatkowy Wianek (Motylka kocha swoją matkę, jednak ma sceptyczne podejście do niektórych jej przekonań.) Przybrana: Norniczy Ślad (Czuje do niej silne uczucia, jednak niepokoją ją krążące wokół niej plotki.)
Rodzeństwo - Mysia Łapa [*] (Bardzo tęskni za siostrą. Codziennie odwiedza jej grób, bez względu na pogodę.), Świerszczowy Skok (Motylka kocha brata i często spędza z nim czas, nawet jeśli ogranicza się on do cichych rozmów.) Nieustraszony Chomik (Nie łączy ich żadna głębsza więź, mają raczej powierzchowny kontakt.)
Partner - ///
Potomstwo - nie

INNE

Wdzięczna Firletka (Uwielbia tę kotkę i traktuje ją jak idolkę. Wręcz ją kocha i pragnie spędzać z nią każdą wolną chwilę. Chętnie też jej pomaga.)
Zawilcowa Łapa (Nie przepada za tym kocurem. Uważa go za chama i prostaka, dlatego unika go, jakby miał pchły.)
Słodka Łapa (Lubi swoją uczennicę i z przyjemnością spędza z nią czas.)
Ruda Lisówka (Jeden z jej bliższych przyjaciół oraz dawny mentor.)


SZKOLENIE

Mentor - Kukułcze Skrzydło (Był jej mentorem przez krótki czas, ale Motylka jest mu wdzięczna za przekazaną wiedzę.), Skowroni Odłamek (Oficjalnie był jej mentorem, lecz rzadko prowadził treningi.)
Wdzięczna Firletka  (Nieoficjalna mentorka, która nauczyła Motylkę bardzo wiele.)
Ruda Lisówka 
(To on ostatecznie wyszkolił ją na dobrą wojowniczkę.)
Uczniowie obecni - Sójcza Łapa
Uczniowie dawni - Słodka Dziewanna
HISTORIA

Popielica przyszła na świat jako córka Posłańca i Przeplatkowego Wianka. Jej ojciec jednak nigdy nie odegrał żadnej roli w jej życiu. Wkrótce po narodzinach Przeplatka dołączyła do Klanu Burzy i związała się z Norniczym Śladem, która stała się dla Popielicy drugą matką. Kotka miała dwie siostry – Myszkę i Chomika – oraz brata Świerszcza. Dorastała w klanie za czasów przywództwa Obserwującej Gwiazdy. Jej dzieciństwo było spokojne, choć krótkie – szybko została uczennicą, przyjmując imię Skoczna Łapa. Jej pierwszym mentorem został Kukułcze Skrzydło. Po pewnym czasie Popielica postanowiła porzucić ścieżkę wojownika i rozpocząć szkolenie medyka, zmieniając imię na Motylkowa Łapa. Jej nowym mentorem został Skowroni Odłamek, z którym nie potrafiła się jednak porozumieć. Zamiast tego, silna więź połączyła ją z Firletkową Łapą, później znaną jako Wdzięczna Firletka. Bycie medyczką bardzo Motylce się podobało, jednak nieprzychylne spojrzenia Skowronka i Pajęczej Lilii z czasem zaczęły ją przytłaczać. W końcu, wyczerpana psychicznie, zdecydowała się po raz kolejny zmienić ścieżkę i wróciła do szkolenia na wojowniczkę. Tym razem jej mentorem został młody Ruda Lisówka. Koty szybko się zaprzyjaźniły i trenowali razem z prawdziwą radością. Niestety, niedługo potem wydarzyła się tragedia – siostra Motylki, Mysia Łapa, została zamordowana. Kotka długo dochodziła do siebie po tej stracie, ale w końcu ukończyła swój trening i otrzymała imię Motylkowa Łączka. Wkrótce potem dostała swoją pierwszą uczennicę – Słodką Łapę. Wydawało się, że wszystko zaczyna się układać, jednak jej życie ponownie zostało wywrócone do góry nogami. Matki Motylki – Przeplatka i Nornica – rozstały się w atmosferze konfliktu. Dookoła Nornicy zaczęły krążyć niepokojące plotki, jakoby była złym kotem, a Przeplatka wprost nazwała ją „morderczynią”. Motylka nie wiedziała, co o tym myśleć. Mimo emocjonalnego zamętu, starała się po prostu... żyć dalej.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz