BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 grudnia 2014

Chudy

Autor grafiki: barwinek1138 (discord)
OGÓLNE
CHUDY
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Najprawdopodobniej heteroseksualny
Przynależność: Samotnicy -> Klan Wilka
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: barwinek1138 (discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Przypomina wyglądem zabiedzonego zająca po zimie. Tak wychudzony, że wystają mu żebra, głowa jest niewielka (ale mózg duży), jego policzki są zapadnięte, a uszy długie. Pysk krótki i zabawnie wyglądający, a oczy zawsze podkrążone. Ogon chudy i szczurowaty, sierść rzadka, szorstka w dotyku. Łapy nieszczególnie długie, bardzo szczupłe, skóra się na nich trzyma siłą woli. Ma na pysku trochę bieli oraz malutki biały krawacik na klatce piersiowej. Generalnie Chudy wygląda, jakby miał zaraz umrzeć, ale kurczowo trzyma się życia.
Cechy szczególne - Krótki pysk, skrajna chudość, sierść oraz skóra w złej kondycji
Kolor sierści - Czarna pręgowana tygrysio z bielą
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne -
◇ Problemy z oddychaniem,
◇ Łzawienie oczu,
◇ Problemy skórne (łuszczenie, swędzenie)

CHARAKTER

Paskudny maruda. Aż dziw, że jeszcze go oczy nie bolą od ciągłego przewracania nimi. Na wszystko ma odpowiedź i innych tym wkurza. Jest indywidualistą, który robi każdą rzecz po swojemu, a potem jest zdziwiony, że coś nie działa albo wygląda brzydko. Źle znosi krytykę, zazwyczaj się obraża jak dziecko. Jest jak stara, wredna baba zamknięta w ciałku chudego jak patyk kociaka. Nie jada dużo, bo jest wybredny. Tak, nie dość, że marny z niego pożytek we wszystkim czego się dotknie, to jeszcze kręci nosem na połowę rzeczy leżących na stosie... Kłaniajcie się Przodkowie! Co z niego wyrośnie? Gruszka na wierzbie, czy śliwka na sośnie? Aż strach pomyśleć. Zazwyczaj mamrocze do siebie, jednak jeśli ktoś wykaże choć gram zainteresowania jego postacią (wystarczy zwykłe “hej”), Chudy czepia się go jak rzep i łazi za nim, narzekając. 
Za nic ma sobie zdanie starszych kotów, bezczelny, pokazuje im język i się obraża, gdy tamci śmią mu coś wytknąć. Zmienny jak pogoda, rano w dobrym nastroju, a po południu już ma dosyć wszechświata i najchętniej udusiłby wszystkie ryby pływające w rzece. Pomimo bycia takim zrzędą, marudą i zaczepnym kotem, jest również ogromnym tchórzem. Fika, póki nie widzi dla siebie zagrożenia, a kiedy takowe się pojawi... oj, zobaczycie za nim tylko kurz, bo tak szybko będzie zmykać! Chyba, że jest w pobliżu jego brat Gruby. Wtedy Chudy chowa się za Grubym i udaje, że go nie ma, albo zagrzewa brata do walki w jego imieniu. Jest lojalnym kotem, chociaż jego zachowanie może na to nie wskazywać. Z dobrych cech… cóż, myje się i hm, zawsze jest gotowy na dyskusję, jeśli ktoś ma na nią ochotę.

MORALNOŚĆ

Chudy zamarudzi wrogów na śmierć. Patrząc jednak na to, jakim jest tchórzem, nie podejmie się żadnej walki. Może co najwyżej… podyskutować, nim ucieknie.

CIEKAWOSTKI

– Dużo mówi i lubi mówić. Potrafi uczepić się losowego kota i mu narzekać na jego aktualne problemy.
– Wybredny jedzeniowo.
– Szybko się męczy.
– Zaczepno-obronny (on zaczepia, ty go bronisz)

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
– Wszystko
– Normalna rozmowa z innymi, bez narzekania i kąśliwych komentarzy
– Szybkość 
– Siła
Mocne strony: 
– Nic
– Lojalność 
– Zwinność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Pieprzyk
Matka - Sola
Rodzeństwo - Noc – drugi brat o ładnej, długiej sierści. Chudy trzyma się z nim, a Noc jako jedyny przypomina z nich normalnego kota i może mieć z tego tytułu różne profity, Gruby – pulchny braciszek, który zawsze ratuje Chudego z opresji. Kocha jeść i to widać, więc często zjada to czego Chudy nie lubi. 
Partner - Fuj DZIEWCZYNY (nie żeby któraś go chciała przez jego wspaniały charakter…)
Potomstwo - ///

INNE



SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

On jak i jego rodzeństwo są owocem schadzki pomiędzy Solą i Pieprzykiem. Sola odeszła z grupy samotniczek, by żyć na własną łapę, ale było ciężko. Wtedy też udała się do miasta wraz z Nattą. Spotkały wtedy Pieprzyka, który był tak szarmancki, że Sola poszła z nim na spacer, a czym się zakończył – obie kotki dowiedziały się niedługo później. Sola nie chciała zachowywać swoich kociąt, uznały więc z Nattą, że spróbują je sprzedać do Klanu Wilka. Kotki wyhandlowały dobrą dla siebie ofertę, a następnie oddały po narodzinach maluszki. W ten oto sposób Chudy, Gruby i Noc znaleźli się w Klanie Wilka.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)