BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 24 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 grudnia 2014

KOŁYSANEK

Autor grafiki: _kierdel
OGÓLNE
IMIĘ
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: duszz299329499 / Kskssk447@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kocurek od narodzin był dosyć mały jak na swój wiek, mały i chudy. Warto też zaznaczyć, że ma też długie, puchate oraz gęste futro. Tak samo jak u jego matki jest ciężkie, zwisające z niego. Podobne nieco do tego do żubra. Jednak u Kołysanka jest ono zadbane, świecące się wręcz pod światłem. Futro jest zdobione pręgami, bardzo podobnymi do tygrysich. Przechodząc głowy, uszy są one duże i owalne, zakończone pędzelkami a oczy ostre, lecz małe. Warto dodać, że Kołysanek często ozdabia się żmijowcami, które są jego ulubionymi kwiatkami.
Cechy szczególne - Biel na czole układająca się w gwiazdkę, pędzelki
Kolor sierści - Rudy Srebrny Pręgowany Warkoczykowo z Bielą
Długość sierści - długa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kociak od zawsze ma w sobie jedno przekonanie, lepiej udawać głupszego niż w rzeczywistości się jest. Także mimo bycia dosyć bystrym na swój wiek nie jest skory do okazywania tego. On nie lubi by inni, mieli wobec niego jakieś wielkie oczekiwania. Jest on dosyć skromnym kotem, nie dąży do rozgłosu, czy sławy. Najzwyklej nie jest typem kogoś, kto jest stworzony do czegoś wielkiego, raczej zwykłym kotem, który woli by to, inni błyszczeli nie on. Ma masę pomysłów, jest dosyć kreatywnym dzieckiem, ale woli tę kreatywność wykorzystywać w celu tworzenia różnorakiej sztuki niż czegokolwiek innego. Uwielbia snuć opowieści, śpiewać. Jest on też swego rodzaju perfekcjonistą, każde jego dzieło będzie udoskonalać, póki nie będzie w jego mienianiu wystarczająco dobre nieważne ile by mu to zajęło i będzie układał swoje futro, póki nie będzie perfekcyjnie wymyte oraz ułożone. Kocurek jest też dosyć odważnym oraz gadatliwym osobnikiem, uwielbiającym nieco plotkować. Jest jednak mściwy i nieskory do wybaczania innym kotom. Jest też lekkomyślny i zbyt przejmuje się opinią innych kotów.

MORALNOŚĆ

Kołysanek dopiero kształtuje swoją moralność, na razie po prostu słucha się dorosłych oraz swoich przyjaciół. Warto jednak zaznaczyć, że od małego nie trawi przemocy. Dodatkowo warto dodać, że wierzy w Klan Gwiazdy jednak niezbyt rozumnie jak on działa.

CIEKAWOSTKI

- Żmijowce to jego ulubione kwiaty.
- Obiecał sobie, że gdy podrośnie, spróbuje ozdobić cały obóz kwiatami.
- Uwielbia ozdabiać futra innych kotów roślinkami, robaczkami i piórkami.
- Chciałby być medykiem lub kronikarzem albo wieczną karmicielką.
- Często nuci pod nosem.
- Jak się nudzi to próbuje układać sobie piosenki.
- Jak kogoś lubi daje mu prezenty, za to jak za kimś nie przepada wkłada mu ciernie do legowiska gdy nikt nie patrzy.
- Uwielbia się przytulać do innych i myć im futerka. Zawsze jednak prosi o pozwolenie.
- Chciałby nazywać się kiedyś Rozkwitająca Kołysanka Lub Szantowa Kołysanka, bo uważa, że jego mama ma najpiękniejsze imię na świecie.
- Uważa, że rude i białe futerka są najpiękniejsze na świecie.
- Jak się nudzi to próbuje układać sobie piosenki.
- Zanim z kimś się pobawi spyta o zgodę czy może.
- Jego ulubioną zabawą jest zabawa w klan a dokładnie udawanie kronikarza albo medyka.
- Lubi kolekcjonować muszle ślimaków.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Kocurek nie ma dużo siły, nienawidzi przemocy
Mocne strony: jest dosyć odważny więc nie spanikuje.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Seth - kocurek nie ma bladego pojęcia kim on jest i go to nie interesuje.
Matka - Rozkwitająca Szanta - mamusia do której fajnie się przytulać
Rodzeństwo - Księżyc, Śniątko  - Kolejne koty do których lubi się przytulać.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Narodzony z relacji Setha i Rozkwitającej Szanty w klanie burzy podczas panowania Króliczej Gwiazdy.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)