BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 grudnia 2014

KOŁYSANKOWA ŁAPA

Autor grafiki: _kierdel
OGÓLNE
KOŁYSANKOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Kołysanek
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: duszz299329499 / Kskssk447@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kocur od młodości był mały i chudy jak na swój wiek. Z czasem nie wyrósł z tego. Kołysankowa Łapa choć faktycznie, posiada dosyć długie łapy jest nadal dosyć mały jak na kota w jego przedziale wiekowym. Kocur wydaje się być jednak nieco większy dzięki swojemu długiemu, puchatemu i gęstemu futru. Podobne jest nieco do tego u żubrów, jednak u Kołysanka jest ono bardzo zadbane, błyszczące się wręcz. Zresztą jak by nie dość o tym futrze jest one zdobione specyficznymi pręgami. Podobne są do tygrysich gdyby wydrążyć je od środka. Warto wspomnieć, że kocurek ma też biel na głowie i przednich łapach. Zostawiając już futro i przechodząc do głowy, uszy są duże i owalne zakończone pędzelkami, oczy ostre i małe. Warto dodać też, że z wiekiem skóra na jego policzkach urosła co potęguje tylko duża ilość futra. Warto wspomieć że często ozdabia się żmijowcami, jego ulubionymi kwiatami.
Cechy szczególne - Grube, duże policzki ze skóry, plamka w kształcie gwiazdy na czole, dosyć duże jak na kota rzęsy i pędzelki
Kolor sierści - Rudy Srebrny Pręgowany Warkoczykowo z Bielą
Długość sierści - długa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kocur od zawsze ma jedno przekonanie w sobie, nie wolno okazywać zbyt wiele ujemniętności jeśli sytuacja tego nie wymaga. Jest dosyć bystry nie lubi tego jednak okazywać, nie chcę by inni mieli od niego wielkie oczekiwania. Jest też dosyć skromny nie dąży do rozgłosu, czy sławy. Najzwyklej nie jest typem kogoś, kto jest stworzony do czegoś wielkiego, raczej zwykłym kotem, który woli by to, inni błyszczeli nie on. Mimo to ma masę pomysłów, jest naprawdę kreatywnym kotem. Ale często podsuwa te pomysły innym. Chociaż warto przyznać, że sprawa jest zupełnie inna gdy chodzi o tworzenie różnorakiej sztuki. Uwielbia snuć opowieści młodszym kotom i śpiewać. Jest on też swego rodzaju perfekcjonistą, każde dzieło chcę udoskonalić do perfekcji, dopóki nie będzie wystarczająco dobre na jego standardy dotyczy się to również jego wyglądu, gdyż będzie dbał o niego, dopóki nie doprowadzi go do wystarczającego jego zdaniem stanu przez co zaskakująco dużo czasu spędza, myjąc futro. Kocur jest też odważnym i pod wpływem emocji lekkomyślnym kotem. Zbytnio przejmuje się też opinią innych kotów co nieprzeszkadza mu jednocześnie w lubieniu nieco poplotkować. Jest też mściwy i nieskory do wybaczenia innym kotom.

MORALNOŚĆ

Kołysankowa Łapa nigdy by nikogo z własnej woli nie pobił. Szybciej będzie uciekać dopóki nie znajdzie się w rogu bez wyjścia. Wierzy też w Klan Gwiazdy, choć nie jest to wiara najsilniejsza i łatwa do zachwiania.

CIEKAWOSTKI

- Jego głos z wiekiem zrobił się naprawdę głęboki i niski.
- Nikomu nie powie, ale czasem marzy o posiadaniu drugiej połówki
- Uwielbia ozdabiać futra innych kotów roślinkami, robaczkami i piórkami.
- Chcę być karmicelką, z tego powodu w wolnym czasie siedzi w żłobku by pokazać że idealnie do tej roli się nadaje. - Często nuci pod nosem i wymyśla piosenki.
- Jak kogoś lubi daje mu prezenty, za to jak za kimś nie przepada wkłada mu ciernie do legowiska gdy nikt nie patrzy.
- Uważa, że rude i białe futerka są najpiękniejsze na świecie.
- Jak się nudzi to próbuje układać sobie piosenki.
- Zanim z kimś się pobawi spyta o zgodę czy może.
- Jego ulubioną zabawą jest zabawa w klan a dokładnie udawanie kronikarza albo medyka.
- Lubi kolekcjonować muszle ślimaków.
- Żmijowce to jego ulubione kwiaty.
- Uwielbia swoje pręgi, są one głównym powodem, dlaczego tak bardzo dba o swoje futro.
- Jego wzrost zatrzymał się gdy miał dziewięć księżyców
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Kocurek nie ma dużo siły, nienawidzi przemocy
Mocne strony: jest dosyć odważny więc nie spanikuje.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Seth - kocurek nie ma bladego pojęcia kim on jest i go to nie interesuje.
Matka - Rozkwitająca Szanta - mamusia do której fajnie się przytulać
Rodzeństwo - Księżycowa Łapa, Śniąca Łapa - Kolejne koty do których lubi się przytulać.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Narodzony z relacji Setha i Rozkwitającej Szanty w klanie burzy podczas panowania Króliczej Gwiazdy.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)