BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

W Porze Zielonych Liści społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Aż po dzień dzisiejszy patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
Po dłuższym czasie spokoju, społecznością wstrząsnęła wieść tajemniczego zaginięcia najstarszej wojowniczki Mleczyk. Zaledwie wschód słońca później, znaleziono brutalnie okaleczoną Kruchą, która w trybie pilnym otrzymała pomoc medyczną. Niestety, w skutek poważnego obrażenia starsza zmarła po kilku dniach. Coś jednak wydaje się być bardzo podejrzane w tej sprawie...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 26 stycznia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

27 grudnia 2014

Jarzębina

Autor grafiki: wierzba9005

OGÓLNE
JARZĘBINA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel: 
fryzia (discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Jarzębina urodziła się jako chuda kotka o długich, smukłych łapach, które początkowo sprawiały jej trudności w nauce chodzenia. W pierwszych dniach jej kroki były niezgrabne, a przez długie kończyny często się wywracała. Pomimo tego, że nauczyła się chodzić później niż inne koty, wciąż nie potrafiła tego robić z pełną gracją. Chodziła stawiając duże kroki, jakby jeszcze szukała własnego tempa. Już od pierwszych dni było widać, że jej futerko nie będzie długie, pozostając raczej krótkie, z wyjątkiem puszystej kępki na głowie, która z wiekiem stawała się jeszcze bardziej puchata. Jej sierść ma ciemny, czarny odcień szylkretu, w którym rude plamki przeplatają się z klasycznym pręgowaniem. Na brzuchu znajduje się spora ilość białych plam, które wznoszą się ku górze, pozostawiając za sobą kolorowe plamki. Jej szarawe, błękitne oczy dodają jej wyrazistości, nadając jej wygląd pełen tajemnicy.
Cechy szczególne - Większa kępka sierści na głowie opadająca na prawe oko, przypominająca grzywkę, długie, chude łapy, długie, ostre pazury, których czasami nie chowa.
Kolor sierści - Czarny szylkret calico (pręgowanie klasyczne na rudym)
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Jarzębina to kotka o wielu twarzach. Jak każdy z nas, składa się zarówno z zalet, jak i wad, których nie zawsze jest świadoma. Jej charakter nie zmienia się znacząco na przestrzeni księżyców, choć pewne cechy mogą łagodnie ewoluować. 
Opanowała do perfekcji sztukę wyrażania własnych opinii, potrzeb i emocji w sposób stanowczy oraz konkretny. Rzadko zmienia zdanie i nie pozwala nikomu wpływać na swoje decyzje. Gdy wyraża swoje uczucia, stara się szanować prawa i opinie innych, choć nie zawsze udaje jej się to w pełni. Z łatwością odmawia innym, zazwyczaj podając konkretne powody, starając się przy tym nie ranić ich uczuć.
Jest niezwykle wierna zasadom wyznaczanym przez jej klan czy rodzinę. Nigdy nie zdradziłaby swojej przynależności ani kotów, nawet jeśli ich działania budziłyby jej wątpliwości. Uczucie przynależności do grupy napawa ją radością i daje jej poczucie bezpieczeństwa.
Wyróżnia się niezwykłą szczerością, która często bywa tak dosadna, że aż bolesna. Nie lubi ukrywać swoich uczuć ani zatajać prawdy, bez względu na okoliczności. Jeśli coś jej leży na sercu, powie to otwarcie, nie kryjąc swoich intencji, nawet gdyby miało to sprawić komuś przykrość. Każdy, kto miał okazję ją poznać, wie, że nigdy nie zostanie okłamany ani wprowadzony w błąd. Ta szczerość i otwartość czynią ją również doskonałą liderką. Jako przywódczyni grup, jest ceniona za swoją przejrzystość i umiejętność stawiania spraw jasno. Nie owija w bawełnę, co pozwala jej podejmować trafne decyzje i prowadzić innych w sposób, który budzi zaufanie i szacunek.
Pracowitość to jedna z najważniejszych cech, które ją definiują. Jest znana z niezwykłego zaangażowania i determinacji, które wkłada zarówno w realizację osobistych celów, jak i w wykonywanie powierzonych jej zadań. Każde wyzwanie traktuje jak szansę na rozwój, a jej podejście do obowiązków zawsze cechuje sumienność i dbałość o szczegóły. Jarzębina nigdy nie uchyla się od odpowiedzialności, niezależnie od stopnia trudności zadania. Jeśli napotka na przeszkody, otwarcie przyzna, że nie jest w stanie czegoś zrobić, jednak jest to rzadkością – zazwyczaj stawia czoła trudnościom z niezłomną wytrwałością. Nawet jeśli osiągnięcie celu wymaga od niej ogromnego wysiłku, nie rezygnuje i zawsze stara się doprowadzić rozpoczęte działania do końca. 
Kolejną niezwykle istotną zaletą, którą warto wyróżnić u kotki, jest jej obowiązkowość. Traktuje swoje zadania i zobowiązania z pełną powagą, zawsze starając się wywiązać z nich jak najlepiej. Mimo że czasem obarcza ją to nadmiernie, kotka nigdy nie odmawia. Nie chce nikogo zawieść, więc przyjmuje wszystkie zadania z pełnym zaangażowaniem, nie bacząc na dodatkowy ciężar. 
Jarzębina to kotka, która wyróżnia się nie tylko obowiązkowością i pracowitością, ale także niezwykłą dokładnością w każdym zadaniu, które podejmuje. Każde z jej działań jest przemyślane, a ona sama dba o każdy, nawet najmniejszy szczegół. Nigdy nie zostawia niczego przypadkowi – każdą łapę stawia z precyzją. Dzięki swojej skrupulatności, z łatwością unika błędów, co sprawia, że jej praca jest nie tylko efektywna, ale także bezbłędna. Kiedy bierze się za jakieś zadanie, można być pewnym, że zostanie ono wykonane z najwyższą starannością i na jak najlepszym poziomie. 
Pomimo ogólnego spokoju, który Jarzębina zwykle zachowuje, nie zawsze potrafi kontrolować swoje emocje. Choć na co dzień może wydawać się spokojną i opanowaną kotką, zdarza jej się mieć nagłe i niekontrolowane wybuchy emocji, z których najczęściej wybucha gniew. Te gwałtowne reakcje są nieproporcjonalne do bodźców, które je wywołują. Może to być zaskakujące dla otoczenia, ponieważ kilka sekund wcześniej mogła wydawać się całkowicie spokojna. 
Szylkretowej, mimo swojej lojalności i zaangażowania, zdarza się podejmować decyzje pod wpływem chwili, nie zastanawiając się dokładnie nad ich konsekwencjami. Gdy znajduje się w stresującej sytuacji, która wymaga natychmiastowego działania, często podejmuje decyzje bez chłodnej kalkulacji, co może prowadzić do nieprzewidzianych rezultatów. Sytuacje, które są pełne chaosu lub nacisk ze strony innych, tylko pogarszają jej zdolność do racjonalnego myślenia. By myśleć trzeźwo i skutecznie, potrzebuje spokoju i czasu na przemyślenie sytuacji. Kiedy ktoś prosi ją o pomoc, woli poświęcić kilka chwil na refleksję, zanim zdecyduje się działać, ponieważ wie, że dzięki temu jej pomoc będzie bardziej przemyślana i efektywna. 
Jedną z wyraźnych wad Jarzębiny jest jej małostkowość. Kotka ma tendencję do skupiania się na drobiazgach, co sprawia, że bywa czepliwa i mało elastyczna w ocenie sytuacji. Zamiast patrzeć na szerszy obraz, często zatrzymuje się na detalach, które mogą wydawać się mało istotne w danej chwili. Zwraca nadmierną uwagę na szczegóły i drobne przewinienia innych kotów, nawet jeśli te dla większości nie mają większego znaczenia. Z łatwością zauważy najmniejsze zmiany w zachowaniu innych kotów, a także wykryje kłamstwa, co może sprawiać, że jej relacje z innymi kotami stają się napięte. Jarzębina jest kotem, który długo trzyma urazę i nie potrafi zapomnieć krzywd, jakie ktoś jej wyrządził. Jej mściwa natura sprawia, że każdy, kto ją zrani, staje się celem jej zemsty. Kotka nie zapomina żadnej zniewagi i powoli knuje plan, by wyrównać rachunki. Skala jej odwetowych działań jest szeroka – zaczyna od słownych obraźliwości, ale nie zatrzymuje się na tym. Gdy poczuje, że została dotknięta, może posunąć się do znacznie poważniejszych kroków.
Ostatnią jej wadą, którą warto wymienić, jest obłuda. Choć nie ujawnia się ona zbyt często, to nie można jej całkowicie zignorować, ponieważ wciąż stanowi część jej charakteru. Kotka jest dwulicowa, potrafi doskonale grać różne role w zależności od sytuacji. Przy rodzinie może występować jako czuła i troskliwa istota, natomiast w obecności przyjaciółek zmienia się w zupełnie inną osobę. 

MORALNOŚĆ

Jarzębina charakteryzuje się absolutną wiernością wobec religii czy idei, które przekazała jej matka. Jest to wierność, która nie podlega wątpliwościom ani refleksji – nie zastanawia się nad tym, czy jej przekonania są słuszne, po prostu wierzy w nie bezgranicznie. W jej oczach, to, w co wierzy, jest jedyną słuszną drogą, dlatego nie toleruje odmiennych punktów widzenia. Często ignoruje wszelkie argumenty, które podważają jej przekonania, przekonując siebie, że jej ideologia jest jedyną prawdziwą. Potrafi potajemnie narzucać innym swoje poglądy, manipulując nimi w taki sposób, by przyjęli jej wizję rzeczywistości. Wierzy w Mroczną Puszczę bez żadnych granic.

CIEKAWOSTKI

— Kiedy była kociakiem, a później uczniem, często miała problem z koordynacją. Jej łapy nie chciały współpracować, przez co była niezgrabna i plątała się, potykając o własne kończyny. Choć z wiekiem jej zręczność poprawiła się, w młodości była znana z tej niezdarności.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
— Trudność w nabieraniu mięśni (Jarzębina jest kotką o szczupłej budowie ciała, co sprawia, że nigdy nie była w stanie rozwinąć wyraźnej muskulatury. Z tego powodu w walce wręcz jest raczej słaba i nie ma wielu szans w bezpośrednich starciach z silniejszymi przeciwnikami. Jej brak masy mięśniowej oznacza, że musi polegać bardziej na sprycie niż sile, co sprawia, że w brutalnej walce nie ma dużych szans.)
— Wrażliwość na ataki (Z racji swojej szczupłej sylwetki i braku solidnej muskulatury, Jarzębina jest wyjątkowo wrażliwa na silne uderzenia. Mocne ataki, czy to pazurami, czy łapami, mogą spowodować poważne obrażenia. Dlatego kotka stawia na unikanie bezpośrednich starć, biegając wokół przeciwnika, atakując go z zaskoczenia, a jej celem jest zadawanie głębokich ran pazurami. Jednak wystarczy, że przeciwnik trafi ją kilkoma silnymi ciosami, by nie była już zdolna do dalszej walki.)
— Impulsywność (Jarzębina jest kotką impulsywną, która często podejmuje decyzje pod wpływem chwili. Takie podejście sprawia, że popełnia błędy, zarówno w walce, jak i w życiu codziennym. Szybkie reakcje mogą prowadzić do nieprzemyślanych działań, co sprawia, że kotka naraża się na niepotrzebne ryzyko.)
Mocne strony:
— Długie łapy (Dzięki długim łapom, Jarzębina zyskuje przewagę w szybkości oraz w umiejętności wspinaczki. Może z łatwością dosięgać swoich wrogów lub zwierzynę z większych odległości niż inne koty. Długie łapy pozwalają jej na lepszą zwinność i manewrowanie w trudnym terenie.)
— Długie pazury (Pazury Jarzębiny są przeciętnie ostre i długie, a kotka czasami zapomina o ich chowaniu. Dzięki tej cechy jest w stanie zadawać głębokie rany, nawet przy stosunkowo małym nacisku.)
— Małostkowość (Choć małostkowość jest cechą uważaną za wadę, u Jarzębiny stanowi to również jej atut. Dzięki niej jest w stanie wychwycić najmniejsze zmiany w zachowaniu innych kotów. Potrafi wyłapać kłamstwa, manipulacje, a także zauważyć najmniejsze zmiany w tonie głosu czy szybkości oddechu. To daje jej przewagę, zarówno w walce, gdzie każda zmiana w zachowaniu przeciwnika jest od razu dostrzegana, jak i w codziennych interakcjach, gdzie może wyciągać wnioski na podstawie drobnych sygnałów. Małostkowość czyni ją również bardziej czujną i wnikliwą, co stanowi jej mocny punkt w każdej sytuacji.)

RELACJE

RODZINA

Rodzeństwo - Kosaciec
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE


SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Jarzębina urodziła się (26.12.2024) w miocie Prążkowanej Kity i Zalotnej Krasopani w Klanie Wilka, za panowania Sosnowej Gwiazdy. Wraz z nią w miocie na świat przyszedł jej braciszek, Kosaciec.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz