Sójka

  

Autor grafiki: xxx

OGÓLNE

SÓJKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Panseksualna
Przynależność: Samotnik - Klan Burzy
Ranga: Matka

- - - -

Autor: weepingloti (dc) | well.done.enligteen.me (dc) 

Opiekun: -

Właściciel: Postać NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Sójka… No cóż, można by wiele o niej pisać, lecz z pewnością nie to, że brak jej jakiegokolwiek blasku. Wyniosła, zgrabna, o sierści układającej się w delikatne pukle opływające jej pysk, dająca na myśl piaskowe wydmy. Każdy krok stawia lekko, jak gdyby każdy z nich był przemyślany, a głowę trzyma wysoko… Szczyt wręcz elegancji. Pod oczami wyróżniają się niewielkie, czerwone ślady, które mają za zadanie podkreślać głębię jej oczu.

Cechy szczególne - Czerwone “kreski” pod oczami

Kolor sierści - Rudy srebrny pręgowany cętkowanie bicolor

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Niebieskie

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Sójka to pewna siebie, silna psychicznie kotka. Od urodzenia towarzyszy jej naturalna pogoda ducha i ogromne poczucie humoru, którym uwielbia dzielić się z otaczającym ją światem. Wobec innych kotów jest życzliwa, zawsze skora do pomocy — ale ma charakterek! Bardzo lubi dogryzać innym w figlarny sposób, świetnie idzie jej wymyślanie docinek i ripost. Ma cięty język i nie waha się go używać, często sprawiając, że jej rozmówca zwyczajnie odchodzi obrażony. Zdecydowanie jedną z jej przywar, która idzie w parze z jej nieco zgryźliwym usposobieniem, jest bezpośredniość. Nigdy nie kryje tego, co myśli. Nie przepada jednak za konfliktami, które często wynikają z tych drobnych złośliwości — nie cierpi się kłócić, zwłaszcza z bliskimi. Czym innym są dla niej żartobliwe przekamarzanki, a czym innym prawdziwe konflikty. Zazwyczaj próbuje je ugasić, ale prawie nigdy jej to nie wychodzi. Pomimo ciepła, które bije od kotki, nie można jej nazwać naiwną optymistką, co to to nie! Wiele widziała i doświadczyła,  i nic, co życie ma do zaoferowania już jej nie przeraża. Dużo bliżej jej do realistki, sceptycznie podchodzącej do niepoprawnych marzycieli. Nie jest też wcale tak otwarta, jak może zdawać się na pierwszy rzut oka — jest nieufna wobec nieznajomych. Nie lubi dzielić się informacjami o sobie, zawsze zmienia trajektorię konwersacji, gdy ta schodzi na niekomfortowe dla niej tematy. Uważa bowiem, że wyjawiając coś takiego oddaje sprawczość i kontrolę nad sobą swemu rozmówcy. Sekrety na swój temat zdradza jedynie najbliższym, uznając to za swego rodzaju rytuał symbolizujący wytworzoną między nimi więź. 

MORALNOŚĆ

Serce Sójki zdecydowanie znajduje się po właściwej stronie. Pomimo psikusów i złośliwości serwowanych przez nią innym kotom jest tak naprawdę dobroduszna, nigdy nie odmawia pomocy komuś w potrzebie. Jest raczej pacyfistką, nie lubi bezsensownej przemocy i niepotrzebnego rozlewu krwi. Nie wierzy w Klan Gwiazdy, ale nie jest ateistką — wyznaje własny system wierzeń, inny od tego, za którym podążają koty klanowe. Podziwia naturę, uważając ją za niesamowicie piękną, ale i potężną oraz nieprzewidywalną siłę, która może zarówno wynagradzać, jak i karać, w zależności od czyjegoś postępowania. Wierzy w reinkarnację, więc nie obawia się śmierci, twierdząc, że jest ona wyłącznie zakończeniem pewnego etapu — i początkiem nowej podróży. Szczególne znaczenie mają dla niej więzi rodzinne.

CIEKAWOSTKI

- wierzy w moc imion, przez co nie ujawnia swojego byle komu; uważa, że poznanie go przekazuje kontrolę nad posiadaczem,

- lubi śpiewać,

- ze względu na wypadek rodziców często łapie się na tym, że przekraczając drogę grzmotu jest szczególnie ostrożna — nie tylko ze względu na bezpieczeństwo własne, ale i innych kotów, nie chcąc, by podzieliły smutny los Miłostki i Gniewosza,

- grzebie szkielety upolowanych przez siebie zwierząt, oddając w ten sposób swoją wdzięczność za udane łowy.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: III

Słabe strony: łatwo się rozprasza, ma niski próg bólu, nie lubi zadawać cierpienia innym, jest kiepska w walce

Mocne strony: jest zarówno szybka, jak i silna, charakteryzuje się dużą wytrzymałością

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Gniewosz [*] - kochany tatuś, Sójka dobrze się z nim dogadywała, nawet mimo jego trudnego charakteru; nauczył ją wszystkiego, czego mógł, ze względu na częściową ślepotę i problemy ze słuchem ograniczając się do części teoretycznej; zabity przez potwora na drodze grzmotu.

Matka - Miłostka [*] - mamusia, niesamowicie kochająca swojego partnera i kocięta; zawsze wydawała się delikatna i słodka, ale potrafiła rozszarpać na kawałki tego, kto skrzywdził jej rodzinę; według rodzeństwa Sójki to ona była tym lepszym rodzicem; została zabita przez potwora.

Rodzeństwo - Jaskółka, Czajka — siostry z tego samego miotu, co Sójka; nie miały szczególnie dobrej relacji; odeszły od rodziny zanim wydarzyła się tragedia, Sójka nie wie, co obecnie się z nimi dzieje; Pliszka, Kowalik — adoptowani bracia, znalezieni i przygarnięci przez rodziców kotki, trochę młodsi od swoich sióstr; śmiertelnie pokłóceni zarówno ze sobą, jak i — w ich opinii — z Sójką.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Gniewosz, Miłostka

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Miłostka była wiejską, choć bezpańską kotką, a Gniewosz — samotnikiem, który wałęsał się tu i tam, żyjąc to w lesie, to w okolicy gospodarstw dwunożnych. Ich drogi wielokrotnie się przecinały, nigdy jednak nie mieli sposobności ze sobą porozmawiać. Przeznaczenie jednak i ich w końcu dopadło — gdy tylko rzeczywiście się poznali, od razu zapałali do siebie uczuciem, które mimo ich młodego wieku okazało się silne i trwałe. Prędko doczekali się również kociaków, trójki własnych i dwójki nieco młodszych, odnalezionych przez Gniewosza i przygarniętych przez poruszoną ich losem Miłostkę. Sójka dorastała więc w dużej i szczęśliwej rodzinie, otoczona miłością rodziców. Wraz z bliskimi zamieszkiwała pustą stodołę na terenie starej, opuszczonej farmy, która niezależnie od pory roku oferowała schronienie i obfitość zwierzyny. Jedynym niszczącym ten sielski obrazek elementem były nieustanne sprzeczki, a później też pełnoprawne kłótnie i awantury rodzące się między rodzeństwem. Jedynie Jaskółka i Czajka wydawały się ze sobą dogadywać, jednocześnie nie znosząc swoich braci — Pliszka i Kowalik nie prezentowali takiej solidarności, żrąc się nie tylko z siostrami, ale i między sobą. Sójka nigdy nie potrafiła w tych konfliktach obrać strony, zazwyczaj starając się obrać pozycję mediatora, co skutkowało jedynie antagonizowaniem jej przez resztę. Większość czasu spędzała więc z rodzicami, a zwłaszcza z Gniewoszem, który zakorzenił w niej wiarę w moc natury i pokrewne poglądy, które ukształtowały jej obecny system wierzeń. Gdy kociaki dorosły, siostry Sójki odeszły od rodziny, aby żyć na własną łapę bez irytujących je bliskich. Zrobiły to niedługo przed tragedią, która spadła na ich familię — ojciec, przechodząc przez drogę grzmotu, został potrącony przez potwora i zabity na miejscu. Miłostka, widząc tę scenę, w rozpaczy rzuciła się za nim, licząc, że uda się jej uratować ukochanego. Skończyła swój żywot jednak tak samo, jak Gniewosz. Sójka została więc sama z nieustannie wojującymi ze sobą braćmi, dodatkowo podjudzonymi przez żałobę. Ona sama odczuwała pustkę po stracie rodziców, wiedziała jednak, że tak chciało przeznaczenie i na pewno będą jeszcze szczęśliwsi w przyszłym życiu. Gdy starała się wytłumaczyć to Pliszce i Kowalikowi — którzy ciągle przerzucali się nawzajem winą za ten wypadek — ci zaczęli się jedynie mocniej awanturować. Ostatecznie każdy z nich odszedł w inną stronę, pozostawiając siostrę samą. Kotka, zamiast się załamać, sama także postanowiła wyruszyć w podróż, chcąc lepiej poznać ten piękny świat, który ją otaczał.