Nastała Pora Nagich Drzew. Kara, która została na nią nałożona księżyce temu została zdjęta, jednak mimo to nadal była częstą bywalczynią w legowisku medyków. Głównie za sprawą zdobytych na treningach siniaków, urazów, draśnięć; Przeplatkowy Wianek wzięła sobie do serca zrobienie z albinoski prawdziwej wojowniczki. Treningi były ciężkie i nie tyle co wyczerpywały uczennicę fizycznie, ale również psychicznie. Być może mentorka chciała w taki sposób odpłacić się uczennicy za brak subordynacji?
Uczennica zeskoczyła z głazu, gdy do jej nozdrzy dotarł zapach zwierzęcia. Nie był to królik, nie była to również mysz. Spojrzała w kierunku mentorki, która położyła się na ziemi i powoli zaczęła skradać się w kierunku ofiary. Wełnista Łapa idąc w ślad starszej kocicy zdecydowała się skopiować jej ruchy. Gdy mentorka poruszała się naprzód, ona również. Gdy lekko uniosła głowę do góry, białe pędzelki Wróżki były widoczne znad ugiętej trawy. W końcu szylkretka gwałtownie poderwała się wprzód, doskakując do rannego ptaka. Wystarczyła chwila, by żałosny skrzeko-syk wydany przedśmiertnie z dzioba ucichł. Wełnista Łapa ostrożnie wysunęła się naprzód, spomiędzy uschniętej trawy i zbliżyła się do mentorki. Kocica zatopiła zębiska na szyi tłustej gęsi, będącej idealnym pokarmem dla młodych, królowych lub starszych. Biała długa szyja i prawe skrzydło ptaka było skąpane we krwi, a wokół nich znajdowały się porozrzucane białe pióra.
– Zabierz ją do obozu. – poleciła kocica, informując uczennicę, że sama jeszcze spróbuję upolować jednego królika i również wróci do obozu. Kiedy Wełna skinęła łebkiem, Przeplatka ruszyła naprzód, podążając za tropem kolejnej zwierzyny.
Albinoska nim przystąpiła do wykonania polecenie, nachyliła się nad dwoma z piórami ptaka, tymi, które nie zostały ubrudzone od krwi. Ostrożnie pochwyciła się w pysk, by chwilę później spróbować wpiąć je sobie w futro. Chwilę się nagimnastykowała, jednak udało się jej! Teraz ona również posiadała skrzydła, dzięki którym kiedyś uda jej się dosięgnąć gwiazd.
Przeniosła spojrzenie na łup. Podziękowała Klanu Gwiazdy za udane łowy, prosząc dodatkowo przodków o wyrozumiałość. Ostrożnie pochwyciła ptaka, decydując się złapać go za szyję. Niosąc, a zarazem ciągnąc upolowane zwierzę, powoli kierowała się z powrotem w stronę obozu. W oddali dostrzegła swojego brata razem z Wędrującym Niebem, Czuwającą Salamandrą i Księżycową Łapą, którzy kierowali się w stronę Kamiennych Strażników. W przeciwnym kierunku, w stronę Upadłego Potwora, szli truchtem Kozi Przesmyk, Szakłakowa Barwa, Poczciwy Dziwaczek, Opadający Rumianek oraz Strzępotkowa Łapa. Im bliżej obozu była, tym więcej kotów dostrzegała. Każdy starał się jak mógł pomóc nim nadejdą silniejsze mrozy. W wejściu przepuściła Zawodzące Echo razem z Dryfującym Fluorytem, którzy wspólnymi siłami zaciągneli do stosu truchło dużego zwierzęcia, które miało zostać przeznaczone jako pożywienie dla wojowników i uczniów, gdy wszyscy wspólnie usiądą do jedzenia po wykonaniu obowiązków. Wełna natomiast skierowała się ze "swoją" zdobyczą do legowiska starszyzny, zaraz po tym, gdy Kołysankowa Łapa poinformował ją, że królowe i kocięta już jadły. Gęś sprezentowała Brzęczce, która pomału uniosła głowę i skinęła w podziękowaniu. Cynamonowa próbowała zachęcić pozostałe mieszkańców starszyzny do wspólnego posiłku, jednak zarówno Kukułcze Skrzydło i Szepczące Pustka odmówili, mówiąc, że poczekają, aż pozostali uczniowie przyniosą im łupy.
– Zaraz coś wam przyniosę. – miauknęła Wełna, kierując się z powrotem w stronę stosu, z którego na dwa razy przyniosła dla każdego z kocurów niedużą piszczkę, aby wspólnie mogli spokojnie sobie zjeść swoją porcję. Co prawda nornica i królik, nie równał się tłustej gęsi, jednak nie chciała, aby kocury czekały zbyt długo na powrót pozostałych kotów z łowów. – Jutro i pojutrze postaram się sama upolować coś specjalnie dla was... Coś większego...
– Nie forsuj się. Nornica mi całkowicie wystarczy. – miauknął najstarszy kocur, po czym wgryzł się w ciałko zwierzątka, która zniknęło w brzuchu kocura w zaledwie parę uderzeń serca. – Opowiedz nam lepiej jak przebiega twój trening.
– Chyba... Dobrze. Przeplatkowy Wianek jest bardzo wymagającą mentorką, jednak również jest wyrozumiała. – Nie miała zamiaru wspominać o tym, ile siniaków się nabawiła podczas udawanych walk. – Pomaga mi oswoić się z polowaniami. Tę gęś to ona upolowała. – miauknęła, nie chcąc przypisywać sobie niczyich zasług. – Ja ją tylko wam przyniosłam. Nadal... Nadal mam problem z pozbawianiem życia zwierzyny. – rzekła nieśmiało, czując jak oblewa się rumieńcem na policzkach. Czuła wstyd, że nadal miała opory przez zatopieniem zębisk w żywej zwierzynie. Na całe szczęście Przeplatka nie zmuszała jej do robienia czegoś wbrew sobie. Na razie wymagała od uczennicy noszenia do obozu każdej zwierzyny, którą upolowała. I kazała jej nie odwracać oczu w momencie, kiedy zwierzę przestawało się ruszać. Krok za krokiem, pomalutku, aż w końcu sama zdoła zabić królika, a może nawet coś większego.
– Pamiętaj, że zwierzyna...
– Zwierzyna zabijana jest tylko po to, by się nią pożywić. – Zacytowała jeden z punktów kodeksu. Uśmiechnęła się słabo do burego. – Obiecuję wam, że do końca Pory Nagich Drzew będę wstanie sama upolować zwierzynę.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?W Klanie Nocy
Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.
W Klanie Wilka
Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).
W Owocowym Lesie
Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)
Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz