BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 października 2023

Od Sówki

*Przed chorobą Jarząb, Pora Nagich Drzew*

Odkąd Sówka zabiła Świt minęło sporo czasu i od tamtej pory Fretka zachowuje się wobec Sówki jeszcze gorzej niż wcześniej. Bardziej nią gardziła i była zauważalnie bardziej wredna. Czekoladowa nie wiedziała dlaczego tak jest. Przecież nic złego nie zrobiła. No może nie licząc takich trochę ucieczek z obozu, czy nie wykonywania obowiązków, ale to tylko małe przewinienia, które nie powinny mieć wielkich konsekwencji. Sówka zauważyła, że zastępczyni tylko ją tak traktuje, co było jeszcze bardziej podejrzane. Postanowiła więc się tego dowiedzieć.
- Może ty jej coś zrobiłaś? - zapytała Jarząb, dokańczając ich rozmowę.
- No właśnie nie! Nie chcę, by ktoś mnie mieszał z błotem - powiedziała. Jarząb spojrzała na córkę, próbując wymyśleć jakieś wyjście z tej sytuacji. Nastała chwila ciszy.
- Musisz wziąć pod uwagę, że Fretka jest specyficzną osobą, w sensie nie dokońca miłą - mruknęła albinoska i spojrzała na liliową, która właśnie w tym momencie syczała na jakiegoś kota. Czekoladowa to rozumiała, ale i tak nie wyjaśniło to zachowania Fretki.
- Może z nią porozmawiaj?
- To super pomysł i już nawet mam plan... - miauknęła cicho - Dziękuję mamo! Kocham cię - powiedziała głośniej, wstając i biegnąc na środek obozu. Jej plan był prosty, wystarczyło tylko zaciągnąć Fretkę na patrol i porozmawiać sam na sam. "Tak będzie lepiej, niż w obozie pełnym kotów" - pomyślała i ruszyła w stronę zastępczyni. Ta siedziała przy stosie zwierzyny, a gdy zauważyła młodą kotkę, od razu zjeżyła sierść. - Czego chcesz? - warknęła, a jej brązowe oczy płonęły gniewem. Sówka lekko się odsunęła.
- Pomyślałam, że może wyszlibyśmy na patrol? Mamy mało zwierzyny - przypomniała i pokazała stos znajdujący się dokładnie obok - I wiesz, jesteś bardziej doświadczona niż ja, mogłabyś mnie jeszcze czegoś nauczyć, w końcu nie jestem taka mądra jak ty, a jako zwiadowca z tym zezem to niekoniecznie - miauknęła.
- Od nauki miałaś mentora, nawet dwóch - syknęła - Daj mi spokój - powiedziała Fretka i zaczęła wstawać. Plan czekoladowej wisiał na włosku.
- Nie, poczekaj - powiedziała szybko, stając przed liliową - Proszę, możesz ze mną pójść?
Zastępczyni jeszcze raz spojrzała na nią i na stos, na którym znajdowała się jedną, marna mysz. Westchnęła cicho.
- Idę tylko dlatego, że nie mamy jedzenia.
Sówka uradowana pobiegła za starszą kotką, która była już prawie przy wyjściu z obozu.

***

Nic nie udało im się znaleźć, oprócz kolejnej małej myszki. Pogoda była w miarę dobra, lecz zimne powietrze i śnieg nie dawały zapomnieć o Porze Nagich Drzew. Miały już wracać do obozu, więc Sówka postanowiła wypytać Fretkę o to wszystko.
- Fretko, mogę cię o coś spytać? - zapytała. Liliowa nic nie odpowiedziała, więc czekoladowa uznała, że dostała zgodę.
- Bo wiesz... Odkąd Świt umarła - zaczęła, a liliowa się zatrzymała - Jesteś dla mnie bardzo wredna i niemiła. Nic tobie nie zrobiłam.
- Nic nie muszę ci mówić - odparła i poszła dalej. Sówka pobiegła za nią, mając nadzieję, że jednak się czegoś dowie.
- To dlaczego jesteś taka wredna?
Fretka nic nie odpowiedziała. Czekoladowa powoli traciła cierpliwość. Znowu zaczęła pytać liliową, niestety bez skutku. Cierpliwość młodszej kotki się już wyczerpała.
- To dlaczego? - zapytała nieco ostrzej niż zamierzała - Nic nie zrobiłam!
Dochodziły już do obozu, a gdy Sówka wypowiadała ostatnie słowa, Fretka znikała już w tunelu, więc nie usłyszała. Czekoladowa syknęła coś cicho i poszła za starszą do obozu.

***

*Chwila po zachorowaniu Jarząb
Uwaga trochę krwi*

Dużo kotów chorowało. Pora Nagich Drzew przyniosła ze sobą dużo chorób. Sówka powoli szła do legowiska Witki. Nie mogła uwierzyć w to, co się właśnie działo. Jej matka była chora na starszą chorobę. Zawsze jak ją widziała, ta kaszlała czerwoną mazią. Nie mogła znieść widoku Jarząb w tym stanie, ale nie mogła jej zostawić, zwłaszcza teraz. Przekroczyła próg legowiska i przywitała się z Witką. Rozejrzała się po legowisku i zobaczyła swoją matkę. Leżała na legowisku z mchu, a na widok Sówki lekko się uśmiechnęła. Była słabsza niż czekoladowa zapamiętała. Przełknęła głośno ślinę i usiadła przy matce. Stan Jarząb się pogarszał tak jak każdego innego chorego. To było straszne.
- Może teraz ja ci poopowiadam o gwiazdach? - zapytała cicho. Wiedziała, że albinoska to uwielbia, a teraz najważniejsze było to, by była zadowolona. Czekoladowa zaczęła więc swoją opowieść. Przerwał jej jednak kaszel albinoski. Z jej gardła wydobyła się krew, zostawiając czerwony ślad na ziemi. Sówka zadrżała. Nie. To nie mogła być prawda, to musiał być sen. Czekoladowa tak bardzo chciała w to wierzyć, tak bardzo chciała, by to wszystko było nieprawdą. Witka szybko podbiegła do starszej kotki i zaczęła dawać jej jakieś zioła. Sówka z bólem patrzyła na to wszystko. Poczuła, jak serce jej się rozsypuje na tysiąc małych kawałeczków. Przecież nie tak dawno umarł Żbik, Mniszek nie wrócił, Jarząb nie mogła jej też zostawić. Może to przez tą ich Wszechmatkę? Może to ona tak wszystko psuje? Sówka przysunęła się trochę do matki i położyła się obok niej. Jarząb wystraszonym spojrzeniem ogarniała wszystko dookoła. Kaszel na chwilę dał jej spokój, tylko po to, by znowu uderzyć ze zdwojoną siłą. Na ziemi zrobiła się większa kałuża krwi. Witka musiała pobiec do innego chorego, więc Sówka postanowiła jakoś się pozbyć mazi z ziemi. Wzięła kawałek mchu i położyła na samym środku kałuży. Mech wchłoną trochę krwi, ale było to niewiele.
- Sówko? Chodź, musisz pójść na patrol! - usłyszała czyiś głos.
- Zaraz będę - powiedziała. Chciała pójść jeszcze do Witki. Ominęła kałuże z krwi i stanęła przed medyczką.
- Witko? Czy z Jarząb będzie wszystko dobrze...? - zapytała cicho.
- Wiesz... - zaczęła Witka. Po chwili starsza kotka zaczęła mówić jakieś kompletnie bez sensu rzeczy. Sówka nie wiedziała, o co jej chodzi, ale po chwili domyśliła się, co oznaczają jej aluzje.
- Ona już... - zapytała cicho, na co liliowa pokiwała głową. Sówka zamarła. W jej oczach pojawiły się łzy, które szybko zaczęły spływać po jej policzku. Niby wiedziała, że tak będzie, ale wierzyła, że jednak wszystko będzie dobrze. Łapy zaczęły jej się trząść, a oczy zaszły mgłą. By utrzymać równowagę, wbiła pazury w ziemię. Witka coś jeszcze mówiła, ale słowa nie docierały do czekoladowej. Właśnie potwierdzono jej największe obawy. Jej matka umierała.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)