BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 3 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 stycznia 2025

Od Mrocznej Wizji

Ta trójka, na którą nakierowała ją Cisowe Tchnienie na zgromadzeniu, nie mogła opuścić jej myśli. Lament, Ryś i Miód. Musiały dołączyć do kultu. Jednak to Rysi Trop była najbardziej obiecująca. Lamentowa Toń miała problemy z matką, a Miód lubił się z Głupią Łapą… To sprawiało, że patrzyła na kocura dość podejrzliwie. Nie krytykowała uczenia ze względu na Cisowe Tchnienie, poza tym, nie znała całej historii. Jednak Mroczna Wizja widziała ten potencjał. Rozwijający się każdego dnia. Jednak nie pociągnięty, mógł po prostu zniknąć.
Obserwowała kandydatów każdego dnia. Teraz padło na Ryś. Jej zielone oczy świdrowały każdy jej krok. Trzeba z nią porozmawiać, uświadomiła sobie. „Nie mogę dłużej tego odwlekać.”
- Witaj, Rysi Tropie - zaczęła machnąwszy przedtem ogonem, zapraszając kotkę bliżej - Chcę z tobą porozmawiać.
- Dobrze - mruknęła, a w jej głosie Mroczna Wizja wyczuła lekką niechęć.
- Myślałaś o tym, aby oficjalnie dołączyć do kultu? - zapytała podczas spaceru.
Kotka westchnęła na te słowa.
- Tak czy inaczej muszę to zrobić, dla mojej matki - szepnęła.
- Czyli chcesz powiedzieć, że dołączasz pod przymusem? Za trzy wschody słońca od dzisiaj odbędzie się nasze spotkanie. Oczekuję, iż będziesz obecna.

Mroczna Wizja wyczuła słabość podczas zadawania uderzeń. Rysi Trop bała się, że ją skrzywdzi. „Mnie się nie da tak łatwo zranić”, pomyślała z pogardą. Czyżby naprawdę obawiała się gniewu mistrzyni?
- Nie możesz się wahać przed zadawaniem krzywdy. To jest brutalna prawda, ale takie jest życie. Czy mogłabyś kogoś zabić na polecenie liderki? - przeszła do pytań nie zaprzestając ataku
- Zrobiłabym to niezależnie od faktu, kim okazałaby się ofiara - odpowiedziała.
- Nawet, gdyby była bezbronna, wygłodzona i niewinna? - drążyła temat.
- Świat to przetrwanie, czyż nie? Nawet, jakby to była moja siostra, ta której imienia nie wypowiem, zrobiłabym to.
- A czy nie boisz się gniewu Klanu Gwiazd? - zapytała, nie zdradzając emocji.
- Klan Gwiazdy to jedynie pustka, którą wypełniają gwiazdy i pycha kotów - syknęła.
- Klan Gwiazd to tylko ulotne cienie przeszłości, niesione przez wiatr wspomnień, zbyt delikatne, by stawić czoła prawdziwym wyzwaniom. Ich blask to jedynie pozory - piękne na zewnątrz, ale wewnątrz niezdolne przetrwać burzy, którą niesie życie - wyjaśniła. - Słabi podążają za nimi, próbując się ogrzać. Jednak wędrówka tylko je oziębia. Wysysa z nich siłę - tu popatrzyła na kotkę. - Nie chcesz być taka jak oni, prawda?
***
Kolejny spacer z Rysim Tropem. Tym razem oczywiście pod przykrywką „Znalazłam coś dziwnego, chodźmy to razem to sprawdzić”
Mroczna Wizja zastanawiała się, jak to możliwe, że zawsze działa.
- To tam - powiedziała. - Wyczuwam dziwny zapach, ale nie wiem co to - miauknęła.
Rysi Trop ostawiła kilka kroków do tunelu, śmierdział on krwią. Nie dziwiła się, wiele zwierząt zjada swoje przekąski i zostawia kości. Postąpiła odważne i wskoczyła do tunelu, depcząc po wszelkich kościach. „Super”, pomyślała Mroczna Wizja. Przeszła drugi etap.
***
Kilka wschodów słońca potem, wraz z Lodowym Omenem oraz Makowym Nowiem, no i oczywiście Rysim Tropem, udała się w stronę wcześniej zabitej przez nią samotniczki. Mroczna Wizja i jej pomocniczki podtrzymywały rozmowę, gawędząc niby o niczym. Jedynie Lodowy Omen była jak to ona, nieco nieobecna, ale czarna kotka w głębi ducha cieszyła się, że jest obok.
Kiedy kotki dotarły na miejsce, ich oczom ukazało się martwe ciało. Lodowy Omen i Makowy Nów zrobiły duże oczy, otworzyły lekko pyszczki i przyglądały się ofierze. Rysi Trop wzruszyła ramionami, obwąchała kota i pacnęła go w kark. Nie widząc oznak życia, szylkretka usiadła obok kota.
Mroczna Wizja uśmiechnęła się lodowato.
- Ktoś chyba robi nam żarty - wysyczała - Albo jakiś samotnik postanowił się wyżyć na tym kocie. Co o tym sądzisz, Rysi Tropie? - zapytała Mroczna Wizja.
- Wygląda mi to na ofiarę zwierzęcia, nie należał do klanu. A fakt, że znajduje się tu gdzie się znajduje, wskazuje na to, żerował na naszej zwierzynie. Należałoby przymknąć na to oko - syknęła.
Mroczna Wizja spojrzała na Makowy Nów, która nieznacznie kiwnęła głową. Po chwili Mroczna Wizja odwzajemniła ten gest. Rysi Trop zdała test.
- Musimy ci o czymś powiedzieć - powiedziała Mroczna Wizja.
***
Dziś była noc, kiedy wszyscy kultyści zgromadzili się na wspólne polowanie. Tym razem jednak mieli gościa. Kiedy Rysi Trop powróciła, wlekąc za sobą samotnika, Mroczna Wizja wraz z resztą kultystów otoczyła dwójkę.
- Zabij go, Rysi Tropie - powiedziała zimno Mroczna Wizja, a kandydatka bez trwogi wykonała polecenie.
- Ja, Mroczna Wizja, Wielka Kapłanka kultu Mrocznej Puszczy, naznaczam cię w imię naszych przodków. Czy jesteś gotowa przyjąć na siebie nasze znamię jako dowód inicjacji?
- Tak.
- Zatem otrzymasz ode mnie znak, który pozostanie z tobą aż do śmierci i zawsze będzie przypominał ci o przynależności do kultu.
Mroczna Wizja oderwała kawałek lewego ucha Rysiego Tropu. 
- Tej nocy, zgodnie z wolą Mrocznej Puszczy, przyjmujemy cię oficjalnie jako pełnoprawnego członka naszej grupy. Wierzymy, że będziesz wiernie służyć naszym przodkom i działać na rzecz kultu, abyśmy nigdy nie upadli.
Czarna kotka odcisnęła krew z samotnika na czole kotki, a zewsząd rozległy się radosne okrzyki i skandowania imienia Rysiego Tropu.
- Brawo - szepnęła Mroczna Wizja. - Zdałaś test i teraz jesteś jedną z nas.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)