Kocur strzepnął lekko uchem, uśmiechając się.
— Niekoniecznie. Moi siostrzeńcy jakiś czas temu zostali mianowani na uczniów, ale poza tym, życie w Klanie Burzy jest spokojne jak dotąd. A co u ciebie? Jak trzymacie się w Klanie Lisa?
Pszczółka uniosła brew, a kącik jej pyska uniósł się delikatnie ku górze.
— U nas też wszystko w porządku. Co prawda, chyba nasze stosunki z Klanem Klifu trochę się pogarszają, ale to już raczej nie moja sprawa, ale Lisiej Gwiazdy i Czereśni — wzruszyła ramionami.
Czapli Potok mimowolnie poczuł, że jego dobry humor nieco przygasł, zresztą jak zwykle, gdy ktoś wspominał imię przywódcy Klanu Klifu. Wiedział, że przeszłości nie da się zmienić, a nawet z mocą całego Gwiezdnego Klanu nie potrafiłby cofnąć wszystkiego co nawywijał jego syn, jednak po prostu nie umiał nie czuć smutku i poczucia winy gdy myślał o Lisiej Gwieździe.
— Czapli Potoku? Wszystko w porządku? — miauknęła Pszczółka, a w jej głosie pobrzmiewała ledwo wyczuwalna troska.
Wojownik wzdrygnął się, po czym z nerwowym uśmiechem potrząsnął głową.
— Nic takiego, po prostu dalej martwię się trochę następnymi działaniami Klanu Klifu — powiedział. Nie było to do końca prawdą, ale też nie było do końca kłamstwem, ponieważ widmo ataku przez nadmorskie koty często nie dawało mu spać w nocy.
Pszczółka nic nie odpowiedziała, ale widać było, że jest zmieszana. W końcu, po dłuższej chwili niekomfortowej ciszy podniosła się i trąciła nosem wojownika.
— Chcesz się może trochę przejść? — zaproponowała, najwyraźniej chcąc rozluźnić atmosferę.
— Nie wiem, czy powinienem, muszę jeszcze zanieść zwierzynę do obozu, a zaczyna się robić późno — Czapli Potok odpowiedział niepewnie, wbijając wzrok w ziemię.
Niespodziewanie Pszczółka uniosła podbródek kocura swoją łapą, tak, żeby nawiązać z nim kontakt wzrokowy.
— Króciutka przechadzka, mógłbyś powiedzieć mi co nieco o terytorium Klanu Burzy. Jestem pewna, że w przyszłości przyda mi się ta wiedza do szukania ziół — mruknęła przyjaźnie.
Czapli Potok odsunął się gwałtownie od kotki, za co natychmiast siebie skarcił w myślach. ,,Mysi móżdżku, ona jest po prostu dla ciebie miła, a ty już wyobrażasz sobie nie wiadomo co i rozpływasz się nad jej tymi zielonymi ślepkami!".
— Oczywiście — wymamrotał, ignorując gorące pieczenie na policzkach. — W końcu mały spacerek w niczym nie zaszkodzi.
<Pszczółko? Ogólnie, to tutaj mamy jeszcze Porę Nowych Liści a KB nie jest spalony, heh, dlatego rekomenduję żebyś zrobiła jakiś timeskip do obecnego momentu w fabule>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz