BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 czerwca 2021

Od Wróblowej Gwiazdy cd. Żabiego Skoku

*przed zgromadzeniem*

Patrol przebiegł spokojnie, jak zwykle zresztą. Wróblowa Gwiazda naprawdę się cieszył z tego spokoju, szczególnie że wiedział, jak ulotny bywa. Z tyłu głowy wciąż miał słowa, które przekazał mu Wilcze Serce. Nadchodziła burza. Tym bardziej doceniał świecące dzisiaj słońce.
Lodowata Łapa znów zakaszlała. Jej mentorka spojrzała pytająco w jej stronę, ale liliowa zbyła ją machnięciem ogona, co starsza skwitowała niezadowolonym prychnięciem.
- Na pewno dobrze się czujesz? Potrójny Krok powinien się tym zająć - miauknął bury. Kiedy poprzednio patrolował z nimi teren, uczennica również kaszlała. Naprawdę wolałby, żeby poszła do medyka. 
- Zdecydowanie - poparł go Modrzewiowa Kora. Bury posłał mu wdzięczne spojrzenie.
Lodowata Łapa energicznie potrząsnęła głową.
- Ale najpierw patrol!
- Pójdziesz do niego od razu jak wrócimy, tak?
Przytaknęła, ale w jej oczach błysnęła zadziorna iskra, która wcale a wcale liderowi się nie spodobała. Spojrzał błagalnie na Modrzewia. Partner uspokajająco położył mu ogon na grzbiecie.
- Przypilnuję jej.
Wdzięczny Wróblowa Gwiazda liznął burego w policzek, mrucząc mu ciche podziękowania do ucha. Zrobiłby to sam, ale umówił się z Żabką. Wojowniczka chciała z nim porozmawiać i kocur zaproponował jej dzisiejszy ranek, zupełnie zapominając o patrolu. Miał nadzieję, że nie będzie na niego zła. 

Reszta obchodu minęła spokojnie. Jeszcze raz podziękował Modrzewikowi i ruszył w stronę legowiska. Żabka już na niego czekała. Zdawała się być wyjątkowo spięta. W jej ślepiach widział, że miała jakąś prośbę, ale wciąż się wahała.
- Cześć, Żabko - miauknął, uśmiechając się do niej. - Długo musiałaś czekać?
- Nie, dopiero weszłam. - Usadowił się koło niej, na co kotka szczelniej owinęła ogon wokół łap. - Dziękuję, że zgodziłeś się ze mną porozmawiać. Mam do ciebie ogromną prośbę, Wróbelku.
A więc się nie pomylił. Uśmiechnął się do niej lekko, zachęcając do mówienia.
- Chciałabym odejść do starszyzny. Dobrze się czułam służąc naszemu klanowi, trenując uczniów, wychodząc na polowania i Zgromadzenia - zamilkła na moment, zapatrzona w swoje łapy. - Ale niestety mam już dziewięćdziesiąt księżyców. Łapy coraz częściej odmawiają mi posłuszeństwa. Starość nie radość. - Westchnęła. - Nie masz nic przeciwko, jeśli udam się na odpoczynek?
- Czyli będę musiał znaleźć sobie innego zastępcę zastępcy - zażartował, uśmiechając się do niej ciepło. Odpowiedziała tym samym. - Oczywiście, że nie. Klan wiele ci zawdzięcza. I ja też - dodał z uśmiechem.
Przyjrzał jej się dokładniej. Zaskoczyła go. Dziewięćdziesiąt księżyców… W jego oczach zawsze miała być tamtą Żabką, którą adorował jako kociak. Ciężko mu było uwierzyć, że była już staruszką, jeszcze ciężej, że… mogło jej kiedyś zabraknąć. Była częścią klanu, częścią jego życia. 
Odwrócił wzrok, łapiąc się na tym, że ciągle jej się przyglądał. Ona zrobiła to samo, speszona jego spojrzeniem. Chciał dodać coś, co podniesie ją na duchu, albo pokaże, jak była dla niego ważna, ale nie potrafił znaleźć odpowiednich słów. Westchnął, próbując rozluźnić napiętą atmosferę.
- Chodźmy, przekażę to klanowi. Pani starsza - miauknął z galanterią, przepuszczając ją w wejściu. Kiedy za Żabką wyszedł z jaskini, dostrzegł idącego w ich stronę Modrzewika. Kocur skinął głową, na znak, że z Lodowatą Łapą wszystko poszło ok. Wróbel posłał mu uśmiech i ruszył na kamień, żeby zwołać resztę wojowników. W końcu miał dla nich ogłoszenie. Dużo szczęśliwsze, niż poprzednio… 

- Klanie Wilka! Pewnie już słyszeliście plotki o tym, co się stało. Sarni Ogon nie żyje. Próbowała zabić moją siostrę, Borsuczy Krok i Jastrzębi Podmuch. Nie wiem, dlaczego tak postąpiła. Być może obwiniała wojowniczki o to, co stało się Bystrej Wodzie. Równie dobrze mogłaby obwiniać mnie. - Wróblowa Gwiazda spojrzał hardo w tłum. - Borsuczy Krok dochodzi do siebie w legowisku medyka. Dopóki nie wróci do zdrowia, ja przejmę jej obowiązki. Pomoże mi w tym Żabi Skok. - Kocur uśmiechnął się do stojącej w tłumie kotki. - Uważajcie podczas polowań niedaleko Wysokiej Ścieżki, Sarni Ogon wykopała tam głęboki dół, nie wpadnijcie do środka. Wystarczy nam ofiar.

Uśmiechnął się do czekoladowej wojowniczki.
Zawiał zimny wiatr, przenikając go do szpiku kości. Serce Wróblowej Gwiazdy zalało złe przeczucie. 


<Żabko? Odpisz kiedy będziesz miała ochotę>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)