Uszom własnym nie wierzyła! Ryjówka wpatrywała się nieufnie w czekoladową kocicę pachnącą jabłkami, która chciała zabrać ją na.... polowanie? Przecież powinna przegonić Ryjówkę z terytorium albo stanąć do pojedynku o jedzenie. Dlaczego zachowała się inaczej i jeszcze chciała jej towarzyszyć? Szylkretka wypuściła ze świstem powietrze. No jasne, musiała należeć kiedyś do klanu. Właśnie stamtąd pochodziły takie słabe koty, zbyt uczynne i dobre, żeby zapewnić sobie przetrwanie na własną łapą. Istniała również możliwość, że była to zasadzka. Jeśli tak było, to córka Słonika da sobie radę.
- Nie. - odpowiedziała nieprzyjemnie na pytanie o jedzenie ryjówek. Jakoś nigdy nie upolowała tego stworzonka.
Skrzywiła się, zanim ruszyła między drzewa. Otulił ją cień, rzucany dzięki gęstym koronom drzew. Szylkretowa kotka przeciskała się przez pobliskie zarośla, krzewy i gdzieniegdzie wyższą trawę. Nie była pewna, gdzie prowadzi ją czekoladowa kotka. Rosła więc w niej nieufność. Podążała jednak do przodu. Zapach obcych kotów zdawał się niknąć, podobnie jak lisi odór do którego zdążyła przywyknąć.
Wreszcie dotarły na miejsce. Przynajmniej tak wnioskowała po tym, gdy nieznajoma się zatrzymała. Wokół faktycznie unosił się zapach zwierzyny. Wiele różnych woni na raz dopadło do nosa Ryjówki, przez co kotka nie mogła wyłapać konkretnego. Wreszcie jednak dostrzegła niewielkie stworzonko buszujące w zaroślach.
- Ryjówka.
- Tak? - instynktownie spojrzała na kocicę. Miała ochotę przywalić łbem w drzewo. Czekoladowa wspomniała o stworzonku, które nieświadome kociej obecności, posilało się ziarenkiem. Ponieważ była jego imienniczką, mogła się pomylić. Tak, mogła i koniec. - Zapomnij. Zaraz wracam. Nie próbuj żadnych sztuczek, bo nie będę litościwa.
Odsłoniła ostre zęby i wysunęła pazury dla potwierdzenia swojej groźby. Kotka przypadła do odpowiedniej łowieckiej pozycji i powoli sunęła w stronę zwierzęcia. Bez problemu zbliżyła się do niego, chociaż musiała uważać na najmniejszy szelest trawy, czy skryte patyki i kamienie. Ostatecznie wybiła się z tylnych łap, przyciskając stworzonko do ziemi i szybko odbierając mu życie.
Chwyciła piszczkę w pysk. W paru susach znalazła się na drzewie. Była to jedna z licznych jabłoni w tym miejscu. Ryjówka utrzymała równowagę, sadzając się na jednej z gałęzi. Zajęła się posiłkiem. Lepiej się czuła na górze. W końcu nieznajoma mogła ją zaatakować, gdy będzie się posilać. Prędko wchłonęła mięso ryjówki. Będzie musiała złapać sobie jeszcze kilka przed opuszczeniem Ogrodzenia.
Wyczuła na sobie wzrok czekoladowej kocicy. Spiorunowała ją wzrokiem.
- Jeszcze tu jesteś?
- Smakowało? - nieznajoma wydawała się być dalej w stosunku do niej przyjazna. Do tego nie próbowała żadnych sztuczek.
Ryjówka napięła mięśnie. Ostrożności nigdy za wiele. Zwłaszcza będąc samotnikiem.
- Nie twój interes. - burknęła. Zwinnie zeszła z drzewa, stając odważnie naprzeciwko nieznajomej. - Skoro stąd pochodzisz to zapewne możesz mi zdradzić, gdzie znajdę szamankę przemawiającą lisią mową.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)
Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)
21 czerwca 2021
Od Ryjówki CD. Iskry
<Iskro? O tobie mowa>
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz