BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

30 czerwca 2021

Od Tańczącej Pieśni CD Zimorodkowego Blasku

 *Masaakra, jak dawno temu*

Leżała bezczynnie. Od dłuższego już czasu nie robiła niczego, poza wylizywaniem ran. Męczyło ją już to wszystko. Za dużo.
I wtedy zjawiła się silna woń, a zaraz za nią ten śmieszny, nieco irytujący głosik. Nadal nie mogła uwierzyć w to, że Zimorodek tak łatwo dał się nabrać na jej ostatnie wymysły. Chociaż, z drugiej strony, to tylko Zimorodek. Czego innego mogła się po nim spodziewać? Teraz przynajmniej miała z tego korzyści, bo kocurek cały czas jej usługiwał. Może trochę go wykorzystywała, ale on sam chciał, nawet jak go zbywała, kiedy zaczynał ją wkurzać.
Przyniósł jej piszczkę. Zapytał o oparzenia. Troszczył się. Trochę… Dziwnie. Czuła się, jakby była już stara i sama nie potrafiła o siebie zadbać. A tak przecież nie było! Nie pozwoliła jednak, aby emocje wzięły nad nią górę.
– Dzięki – mruknęła i przygarnęła do siebie posiłek – dobrze się czuję, nie trzeba.
Wcale nie czuła się dobrze.
– Może powinnam zrobić coś dla Klanu? – Zerwała się nagle, wstając na równe łapy, a oparzenia zapiekły boleśnie. Zignorowała to. – Pomogę w budowaniu obozu, albo chociaż pójdę na polowanie. Od rana siedzę i się obijam.
Zimorodkowy Blask doskoczył bliżej do niej i położył jej ogon na grzbiecie, prosząc, aby usiadła.
– Najpierw zjedz, nie można się wysilać z pustym brzuchem!

***

Ostatnie Zgromadzenie było okropne. Tańcząca nie widziała nic, a wokół wszyscy krzyczeli. Ze strachu, ze złości, z bólu. Głównie psychicznego. Nie była w stanie zrozumieć, co się tam działo. Tylko jedno. Cyprys nie żyje.
Zacisnęła zęby.
A może jednak czuła do niej coś więcej? Przez cały ten czas starała się to stłumić. Teraz było już za późno. Za późno, aby wylać swoje emocje.
Chciała znać szczegóły Zgromadzenia.
Przy pierwszej lepszej okazji zaczepiła pierwszego lepszego klanowicza. Tak się złożyło, że był to Zimorodek. Zatrzymała go krótkim miauknięciem.
– Opowiedz mi, co się działo na Zgromadzeniu.
Ah, tylko nie przewidziała jednego. Co jeśli kocurek nawet tam nie był? Nie pamiętała, nie skupiła się na tym. Cóż, może ktoś inny zdążył mu opowiedzieć i teraz on przekaże tę wiedzę vance. Oby, bo będzie niezręcznie.

<Zimorodku?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz