Wyczuła obcy zapach. Każdy skrawek ciała samotniczki pozostał w gotowości do obrony. Jak każdy samotnik trzymała się zasady: przeżyj. Nie raz głód zaglądał jej w oczy, a mimo wszystko Ryjówka pozostała silna. Szylkretowa przypomniała sobie nieoczekiwanie swoje kocięce lata. Wbiła pazury w ziemię. Nienawidziła swoich rodziców i mimo upływu czasu to się nie zmieniło. Skrzywdzili ją. Nie potrafiła im tego wybaczyć. Ona i jej rodzeństwo byli dla nich tylko pionkami, które należy wyżywić i w pewnym momencie porzucić. Ryjówka nie zamierzała być od kogoś zależna. Pragnęła wolności i właśnie dlatego między innymi zostawiła życie w klanie. Sierść samotniczki zjeżyła się mimowolnie. Rodzice.... Wielka Pani i Pan Słonik.... jeszcze pożałują. Zapłacą za wszystko. W oczach Ryjówki odbiła się chęć zemsty.
Zapach się nasilił. Nie były to lisy. Odkąd opuściła tereny Klanu Nocy, pochodziła trochę po bagnach, praktycznie nie śpiąc, gdyż musiała czuwać. Drapieżników było zbyt wielu. Ryjówka pewnie wkrótce zostawi mokradła. Nie miała tutaj nawet większej możliwości polowania. Jej wzrok przykuła czarna kotka z białym. Polowała. Przynajmniej tak sądziła Ryjówka po jej wyćwiczonych ruchach. Musiała pochodzić z klanu, ale zapach już dawno wywietrzał zastąpiony przez woń wilgoci i kurzu. Ryjówka obserwowała ją kilka uderzeń serca, żeby w pewnym momencie zakraść się cicho i wskoczyć na zaskoczoną kotkę. Ta nie spodziewając się ataku od razu się poddała i została przyciśnięta do ziemi przez szylkretkę.
- Kim jesteś i co tu robisz!?
Przycisnęła jej łeb do błota. Miała na razie przewagę. Nie mogła dopuścić do jej stracenia.
- Zdobywam coś zdatnego do jedzenia?- odwarknęła nieznajoma, próbując zwalić przeciwniczkę z siebie.
Ryjówka ugryzła ją w łapę. Nieznajoma syknęła ostrzegawczo. Udało jej się jednak zrzucić z siebie Ryjówkę. Czekoladowa szylkretka odskoczyła zwinnie. Obie kotki zmierzyły się chłodnymi spojrzeniami brązowym ślepi. Ich mięśnie pozostały napięte, gotowe do pojedynku albo ucieczki. Jak przystało na samotniczki.
- Nie powinno cię tu być.
- Oh, serio? Bo ty tak mówisz? - nieznajoma uniosła brew. - Nigdzie się nie wybieram.
Ryjówka prychnęła zirytowana.
- Lisy zeżrą szybko takie słabe ogniwo.
- Mówisz o sobie?
- Ktoś tutaj za bardzo szczeka. - syknęła Ryjówka, gromiąc wzrokiem czarno-białą. - Wracaj do swoich Dwunożnych, pieszczoszku.
Ryjówka skoczyła w bok, do zakopanej myszy. Obwąchała ją uważnie i ostro spojrzała na nieznajomą, której ogon poruszał się bojowo.
- To moja mysz. - mruknęła szylkretka i od razu zabrała się do jedzenia, szybko przełykając kęsy posiłku, który błyskawicznie zniknął.
Czarno-biała syknęła wkurzona. Ryjówka rzuciła jej wyzywające spojrzenie. Czyżby zapowiadało się na walkę? Specjalnie oblizała pyszczek z resztek posiłku. Potem odwróciła się i zaczęła odchodzić.
- Ej, a ty dokąd?! - syknęła nieznajoma.
- Do dupy lisy. - wywróciła oczami szylkretka. Głupie pytanie. Oczywiście, że przed siebie. Nie zamierzała tracić czasu na rozmowę z jakimś lisim bobkiem.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
25 lutego 2021
Od Ryjówki CD. Nocnego Pióra
<Nocne Pióro? początki przyjaźni nie zawsze są łatwe xd>
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz