Kotka lekko zmrużyła oczy słysząc słowa Lavika i podeszła do niego tak blisko, że kocur lekko zadrżał.
— Ty źle? Laviku przestań, wypadłeś świetnie, zapamiętaj to wreszcie, że jesteś czadowy. Moja rodzina cię pokochała, serio.
— Al-ale...
— Nie ma żadnego ale, jeśli dalej będziesz tak mówić to się na ciebie obrażę — oznajmiła Czereśnia i liznęła go w nos.
— N-no do-dobrze ro-rozumiem, ale i t-tak prz-przepraszam...
— Ech Laviku naprawdę jakbym mówiła do ściany albo do Osta...— Czarno-biała mruknęła niezadowolona, przewracając oczami. — Ale dobra nie ważne, lepiej już chodźmy do ciebie, jestem zmęczona.
— Do m-mnie? Ale mo-moi dwu-dwunożni bę-będą w do-domu...
— Nie obchodzi mnie to, latam tak w kółko i chce spać, a przecież twoi ludzie nic mi nie zrobią, prawda?
— Ni-nie, oni są do-dobrzy. T-tylko Elly pe-pewnie bę-będzie ch-chciała cię za-zatrzymać...
— Cóż chyba jest u was dobrze, ale jak się wyśpię to pójdę sobie, a twoi dwunożni mnie nie zatrzymają. Przecież będę mogła wyjść przez bar...okno, więc nie ma o co się martwić głuptasie!
— Je-jeśli ch-chcesz Cz-Czereśnio...— mruknął dość niepewnie Lavik, ale poszli do jego domu.
— Wow pierwszy raz będę spać na miękkim kamieniu, jak powiem o tym w klanie to opadną im ogony. Chociaż może nie będę mówić o tym Sarnie, ona ma jakieś wielkie bum na bycie silnym wojownikiem, a nie pieszczoszkiem.
— Sa-Sarna?
— Aha liderka Klanu Lisa no i moja mentorka. Straszna kotka przez nią straciłam Srebrnego...— koteczka cicho westchnęła. — Ale trzeba przyznać, że jednak dobrze uczy. Kiedyś ci pokażę, jak poluję! — stwierdziła czarno-biała kotka i zaczęła skakać, jakby chciała zapolować.
— C-chętnie to zo-zobaczę Cz-Czereśnio. A te-teraz ch-chodź— oznajmił kocur i zaprowadził kotkę na swoje ulubione miejsce do spania. Gdy kotka się już położyła, zaczął się oddalać, przecież to byłoby dziwne jakby się położył koło niej, mógł ją jeszcze wystraszyć.
— Laviku gdzie ty idziesz?! Połóż się koło mnie, pewnie też jesteś zmęczony, a jest tu dużo miejsca!
— Ale to ni-nie wy-wypada i...I w o-ogóle Cz-Czereśnio — zaczął protestować buras, na co dostał śmiech kotki.
— Spokojnie nie zjem cię, a kociąt z tego też nie będzie — stwierdziła rozbawiona i pomachała ogonem zachęcająco.
— Z-zjeść? — kot lekko zadrżał, przypominając sobie w tej chwili swoje dzieciństwo.
— Laviku coś się stało? — Czereśnia spojrzała na niego z troską.
— N-nie...Nic się ni-nie sta-stało...
— Niech ci będzie, że ci wierzę i zwalę to na zmęczenie, ale tylko jeśli się położysz.
— W po-porządku — kiwnął łebkiem i położył się koło Czereśni, która natychmiast się w niego wtuliła.
— Dobrych snów Laviku — mruknęła zadowolona kotka, zasypiając przy jego boku. W tej chwili była szczęśliwa i czuła się bezpiecznie, wiedząc, że ma przy swoim boku ciepłego pieszczoszka dwunożnych.
<Laviku?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz