BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 lipca 2018

Od Pręgowanego Piórka

Biegła. Biegła czując, jak jej łapy płoną żywym ogniem, a futro na grzbiecie uderzają tysiące łez nieba. Perspektywa się zmieniła, a obok niej stały dwie, ciemne postacie. Gdy wyłoniły się z cienia, można było łatwo stwierdzić ich tożsamość. Po stronie ognia stał jej pierwszy, jedyny w swoim rodzaju, jedyny, do którego naprawdę pałała prawdziwą miłością, Płonący Grzbiet, syn Milczącej Gwiazdy i Borsuczego Gońcy, brat Szepczącego Wiatru, zastępca w Klanie Wilka, a z drugiej strony, na pokrytej rosą polanie stał jej były uczeń, Kaczeńcowy Pazur, wojownik Klanu Burzy, którego bardzo podziwiała, jednak wiedziała, że nie kocha go tak, jak członka Klanu Wilka. Obok kocura o ciepłym futrze pojawiły się dwie, iskrzące postacie. Ich dzieci. Ich prawdziwe, małe słonka, które tak szybko odeszły. Nie łączyło tej pary już nic, a jednak Pręgowane Piórko dalej chciała wierzyć, że on nie będzie taki, jak ona i nie podda się żeby nie wiem co. Jednak... wiedziała, że jest głupia. Czuła w swoim zabliźnionym sercu, że jemu już na niej... nie zależy. Z oczu poleciały jej dwie, słone łzy. Obróciła głowę do płomiennych postaci. Z dymu wyłoniła się inna, młodsza i szczuplejsza kotka, która wtuliła się w wojownika. Iskrzące, przeźroczyste postaci, jak za jednym, mocnym podmuchem wiatru rozpłynęły się, a dwa starsze koty przemieniły się w pył, który już po chwili rozwiał się na wszystkie strony. Ogień, który jeszcze przed chwilą szalał, zgasł, tak, jak uczucie miłości pomarańczowookiego do pręgowanej. Wtedy wszystko zalała woda, a kocur o nietypowym futrze zbliżył się do kotki i osłonił ją wodnymi tarczami. Widok się zmienił. Teraz ona widziała siebie i Kaczeńca, wtulonych w siebie i na pierwszy rzut oka szczęśliwych. Jednak... z pod jej łap wypływała czerwona, jeszcze ciepła ciecz. Krew. Kocicę przeszedł nieprzyjemny dreszcz. Oko. Wielkie, krwiste oko wpatrywało się w nią niczym wygłodzony borsuk lub lis. Znieruchomiała. Gdy zwierzę rzuciło się do jej gardła, a pobliska ciemność zmieniła barwę na kolor maku, poczuła niewyobrażalny ból i... obudziła się. Wpatrywała się w nią przygnębiona Migotka. Wyglądała na zmartwioną, jakoś zamyśloną...
- C-coś się stało, Kochanie? - zapytała powoli wracając do rzeczywistości i zmieniając pozycję, by móc polizać "Córeczkę" po puchatym poliku.
<Miguś?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz