Bacznie obserwował ruchy swojej uczennicy. Poruszała się z zupełną zgrabnością i pewnością siebie, a na jej pyszczku widoczna była koncentracja. Oblodzona Łapa, nawet jeśli przychodząc do klanu była dość dojrzała, teraz zdawała się wydorośleć zupełnie. Była pełnoprawną, piękną i silną kocicą, która już niedługo otrzyma nowe imię. Srebrny nie mógł ukryć, że był tym faktem niezwykle dumny. W jego sercu buzowały iskierki radości na myśl, że przyczynił się do wychowania tejże kotki. Chociaż to ona sama wychowała siebie najbardziej.
Usłyszał plusk, a już po chwili głowa jego uczennicy wynurzyła się z wodnej tafli, z rybą w zębach. Widząc to, pokiwał głową z uznaniem, na co ta uśmiechnęła się lekko, patrząc w żółte oczy swojego mentora.
Niewątpliwie coś zmieniło się w ich relacji. Oboje to odczuwali. Lód nie traktowała go już z rezerwą, jak wyrośnięte dziecko. Odnosiła się do niego w podobny sposób, w jaki rozmawiała z Zawilcem, czy Ognistą Łapą. Srebrne Poroże także traktował swoją uczennicę odrobinę poważniej. Sporadycznie zdarzało mu się z niej pożartować, jednak wszystko było zachowane w granicach zdrowego rozsądku i nawet nie przeszkadzało kotce tak bardzo, jak kiedyś.
Jego wzrok powędrował na stosik, umiejscowiony przy kotce. Znajdowała się tam niezła ilość pożywienia. Van z wolna podszedł do Lód.
— Wystarczy — oznajmił — do jutra tego nie doniesiemy.
Niebieska przewróciła oczami.
— Myślę, że w klanie nie będą wybrzydzać — stwierdziła. Syn Sarenki uśmiechnął się lekko i pokiwał głową.
— Oni nie. Ja tak. Uwierz mi, że będę ci jojczyć całą drogę powrotną, jeśli zamierzasz kontynuować — w jego głosie brzmiała zupełna powaga, co sprawiło, że uczennica uśmiechnęła się lekko.
— Zatem, wracamy — rzuciła, pochylając się, aby zebrać tyle ryb, ile zdoła.
Jakaś część Srebrnego nie mogła się już doczekać, aż dostanie to, na co zasłużyła. Aż zostanie wojowniczką. Inna zaś, krzyczała głośno, że wcale tego nie chce. Byłe jego pierwszą uczennicą i zawsze będzie widział w niej kocię, które poznał. To będzie takie dziwne, gdy nie będą już codziennie razem trenować.
~*~
Żeby nie skłamać, zapolował. Zrobił to od razu po wyjściu z obozu, a pozyskaną zdobycz zakopał. Nie był to jednak cel jego wędrówki. Tak tylko powiedział przyjaciołom. To było... coś zupełnie innego.
Dziecinne, ale Srebrny miał nadzieję, że jeśli pójdzie do Płaczącego Strażnika, graniczącego z Klanem Nocy i trochę poczeka, może zobaczy Skoczną Łapę? Widzieli się tylko dwa razy, z czego ten drugi bardzo krótko, a mimo to wojownik chciał więcej. Cóż można powiedzieć? Polubił tego kocura. Chciał spędzać z nim swój czas częściej. A to, że był z Klanu Klifu? Co z tego? Przecież wolno mu mieć przyjaciół w innych klanach.
Przyjaciele to nic złego. Wie, gdzie leży jego lojalność.
Tak więc skrył się przed skwarem w cieniu strażnika i czekał. Po prostu czekał, a może się uda? Jak nie dziś, to za parę dni. Obojętnie.
<Skoczna Łapo?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Klanie Klifu!
(dwa wolne miejsca!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz