BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 lipca 2018

Od Łzawej Łapy C.D Szronu

Nadąsana koteczka spojrzała ze smutkiem na swojego brata.
— Znowu pokłóciłaś się z Dryfującym Obłokiem? — zapytał Deszczyk. Jego niebieskie futro było wciąż mokre. Dzisiaj miał trening w rzece, czego siostra trochę mu zazdrościła. Ona całymi dniami tylko szukała ziół, lub je układała. Nawet, gdy komuś działa się krzywda, jej mentor zwyczajnie odsuwał ją od sprawy mówiąc, że nie jest gotowa. Kluczowe pytanie brzmi jednak kiedy Łzawa Łapa będzie gotowa? Miała wrażenie, że takiego czegoś niebieski w ogóle nie bierze pos uwagę. Już zawsze będzie tylko zbierać i układać.
— To nie tak — mruknęła — Dryfek po prostu kazał mi cały dzień układać zioła. Jak zawsze. No, ale widzę, że twój dzień był udany, braciszku! — ostatnie zdanie wypowiedziała weselej, liżąc go za uszkiem. Jego wilgotne futerko lekko załaskotało szorstką strukturę jej różowego języka.
— Łzawa Łapo... — zaczął poważnie jej brat. Łezka zdziwiła się. Rzadko kiedy zwracał się do niej pełnym imieniem. Energiczna zazwyczaj kotka wyprostowała się i spojrzała nań, przechylając głowę w pytającym geście. Deszczyk wyglądał tak, jakby się nad czymś intensywnie zastanawiał. To było niepokojące.
— Nie myślałaś może, aby to... Rzucić?
Rzucić? Łezka musiała przyznać, że owe słowo wbiło ją w podłogę. Prawda, miała problem z rozpoznawaniem ziół. Faktycznie, nie dogadywała się z Dryfującym Obłokiem. I owszem, nie czerpała z tego żadnej przyjemności. Jednak... Żeby od razu to rzucać? Czy to nie było zbyt mocne? W końcu, może to taki etap przejściowy?
Koteczka poruszyła niespokojnie łapkami.
— N-no nie wiem... No... — zaczęła, lekko zbita z tropu. Jej brat ją zaskoczył. Poważnie zaskoczył. Do tego stopnia, że nie zauważyła dwóch, zbliżających się w ich kierunku sylwetek.
— Cześć! — zawołała Ognista Łapa, aby następnie liznąć zarówno vankę, jak i nadal mokrego ucznia Bursztynowej Bryzy.
— Hej... — przywitała się cichutko Szron, patrząc na nich niepewnie. Łezka miała już burknac coś w kierunku córki Zawilca, jednak powstrzymała się. Aktualnie mała nic jej nie zrobiła, więc po co się denerwować?
— Cześć wam — powiedziała, uśmiechając się przyjaźnie.
— Witajcie — zaśmiał się wesoło Deszczowa Łapa.
— Jak wam mija dzień? — zapytała miło Ognik. Łezka westchnęła cicho.
— Chyba zwyczajnie... Przynajmniej mi. Deszczyk trenował dzisiaj w wodzie! — zaznaczyła z dumą młodsza siostra, delikatnie trącając brata.
Ognista Łapa zaśmiała się.
— Naprawde? To super! Treningi w wodzie są świetne — wyszczerzyła zęby. Łezka uśmiechnęła się blado.
— Lubisz być terminatorką, Ognista Łapo? — zapytała. Szron uniosła łeb, patrząc na starszą z lekkim zdziwieniem. To pytanie było... Dziwne, szczególnie z ust Łezki.

< Szron? >

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)