BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

28 września 2020

Od Pigwowego Kła

Siedział, czując jak całe łapy mu dygotają. Karasiowa Łuska miała już niedługo wrócić z porannego patrolu i mieli razem wybrać się na zamarzniętą rzekę. Kremowa poprzedniego wschodu słońca długo opowiadała mu jak to każdej Pory Nagich Drzew ślizgała się z rodzeństwem na zamarzniętej rzece świetnie się bawiąc, a teraz gdy jej bracia nie żyli, a siostra uszkodziła łapę nie miała z kim. Pigwowy Kieł niewiele myśląc zaproponował, że może z nią pójść zamiast rodzeństwa. Wesoły uśmiech kotki omamił mu łeb na tyle, że sam zapomniał, że kompletnie nie umiał się ślizgać na lodzie. Strach, że zrobi przed kotką z siebie pośmiewisko zawładną kocurem, powodując drgawki na niewielkim ciałku. Nawet nie wiedział kogo poprosić o pomoc czy naukę tej sztuki, więc był skazany na porażkę. 
— Witaj, Pigwowy Kle! — miauknęła wesoło Karasiowa Łuska, podchodząc do niego. — Patrz co złapałam — wskazała ogonem na leżącego obok Płotkowego Skoku niewielkiego zajęczaka. 
Odkąd szylkretka musiała przenieść się ze względu na uraz łapy do starszyzny, a medyk powiedział, że już nie da się jej odratować, Karaś regularnie odwiedzała siostrę przynosząc jej świeże posiłki. Gdy kremowa była zajęta wesoła trójka pociech Płotki odwiedzała matkę i opowiadała jej swoje przygody z treningów. 
— Chyba uciekł jakiemuś Burzakowi, bo błąkał się przestraszony blisko granicy. Ależ miałam farta, co nie? Gdybyś tylko widział minę Poziomkowego Blasku, gdy mnie z nim zobaczył! A tak się mądrował, że u nas nie ma szans, by jakiś zając zbłądził. — zaczęła opowiadać Karaś. 
Pigwowy Kieł uśmiechnął się słabo. 
— G-gratulacje. Ja bym takiego n-nigdy nie złapał — stwierdził. — T-to co i-idziemy na l-lód? — miauknął niepewnie, przygotowując się na pożegnanie ze dobrym wizerunkiem w oczach kotki. 
— Jasne! Ah, ale się cieszę! — miauknęła, przytulając się do niegotowego na to wojownika. — Będzie super! Zobaczysz! Już prawie zapomniałam, jak strasznie za tym tęskniłam. A dziś jeszcze jest dość zimno, więc nie ma szans by lód się pod nami załamał. 
Pigwa kiwnął łbem niepewnie. Ruszyli w stronę wyjścia z obozu, kiedy drogę zagrodził im drogę Aroniowy Podmuch.
— Wybacz, Karasiowa Łusko, ale muszę pogadać z Pigwowym Kłem. — mruknął, zgarniając syna.

cnd u aronii
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)