BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

28 lipca 2020

Od Cichej CD Szyszki

Czarna zagrodziła drogę szylkretce. 
— Skoro nie chcesz wracać, to może spędzimy razem trochę czasu? Nie puszczę cię samej na ten śnieg. — miauknęła. Widząc jak Cicha marszy brewki, pośpiesznie dodała. — Gdy będziesz trochę starsza, a Pora Nagich Drzew dobiegnie końca, jestem pewna, że będziesz mogła zwiedzić cały Owocowy Las. Nawet nauczysz się chodzić po drzewach.
Ona ma się uczyć czegoś, co dawno już umie? Cicha wróciła pamięcią do wczepiania się pazurkami w zmarzniętą korę drzew. To przecież było już chodzenie po drzewach!
Po chwili starsza minęła ją i zniknęła na chwile w jabłoni. Cicha z kolei nie czekając, zaczęła przemierzać zaspy śniegu, czując jak jej łapki dziwnie drżą. 
— Przygody czekają na każdym kroku. Nawet jeśli czasami ich nie dostrzegamy. — miauknęła czarna, doganiając kociaka.
Przygody nie czekają, po nie trzeba pójść, chciała krzyknąć. Otworzyła pyszczek, łykając zimne powietrze. Zatrzęsła się żałując tego posunięcia. 
Dalej szły w milczeniu. Znaczy, Cicha i tak by nic nie powiedziała, z kolei Szyszka zamilkła na parę dłuższych chwil.
Zimno otaczało je z każdej strony, przez co łapki młodej kotki powoli przymarzały do podłoża. Zatrzęsła się, jednak na tyle zdołała to ukryć, że Szyszka nie zwróciła uwagi.
Cicha po chwili stanęła. Z kory drzewa jak i z gałęzi zwisały podłużne, stożkowate cosie. Mała nie była w stanie ich sięgnąć. Nawet, jeśli drzewo byłoby niskie.
- Na co patrzysz? - Zagadnęła ją liderka.
Podążyła za nią wzrokiem, chyba nadal nie wiedząc co tak zaciekawiło młodą. Cicha wpatrywała się z otwartymi oczami w stożki, w których mieniło się słońce. Nawet chłód przestał jej przeszkadzać.
Zmarzniętą łapką wskazał do góry, dokładnie na to coś.
- Oh, masz na myśli sople? - Zapytała.
Cicha nie wiedziała co ma na myśli, skoro nie znała tego wcześniej. Sople, sople, sople, sople. Spodobało jej się, jak to słowo brzmiało w jej główce. Uśmiechnęła się mimo zmarzniętych wibrysów.
- Wiesz, że to woda? Tylko zamarznięta. - Wytłumaczyła jej.
Woda? Co to woda? A co znaczy "zamarznięta"? Czy ta czarna kotka mówiła o soplach? Czemu nazwała je zamarzniętymi?
Chciała zapytać "co stało się wodzie, że teraz wisi na drzewie?", ale nie mogła. Posmutniała, odchodząc od cudnych, mieniących się sopli.

*skip do wiosny, choróbsko*

Cicha od rana czuła takie dziwne...mrowienie? Ale też ból. Przy każdym ruchu myślała, że ją coś rozerwie. Kulgała się po ziemi, wzmagając ból, ale nie mogła pisnąć, że coś jest nie tak.
- Cicha, co ci jest? - Usłyszała Mirabelka. 
Świetnie, ostatni kot, którego głos chciała słyszeć.
Wypięła mu język, po chwili krzywiąc się z bólu. Nie rozumiała tego. Kocurek z kolei poszedł w swoją stronę, wzruszając ramionami na zachowanie siostry.
Cicha spróbowała doczłapać się do wyjścia, jednak zbyt to odczuwała. Prychnęła bezgłośnie, łapką uderzając ziemię. Nawet nie zauważyła, kiedy podeszła do niej matka.
- Mówiłam, nadal masz karę. Dopiero za parę wschodów słońca pozwolę ci wyjść. - Upomniała ją, łapą kierując wgłąb jabłoni.
Cicha nie chciała iść. Do tego też nie mogła przez ból. Skręciła się, próbując podrapać bolące miejsce. Nie wiedziała co to dokładnie i gdzie, ponieważ nieprzyjemne uczucie promieniowało na okoliczne części ciała.
- Co ci jest? - Zapytała Leszczyna, a Cicha posłała jej poirytowane spojrzenie. Gdyby mogła, powiedziałaby! 
- Znowu mam z tobą problemy - westchnęła, wychodząc na parę chwil ze żłobka.
Wróciła z tą samą kotką, która co jakiś czas wpadała do nich, gdy leżał ten biały puch. Kotka powoli weszła, a w  jej siwym pyszczku było parę dziwnych kwiatków i listków.
Wyciągnęła łapę ku Cichej i dotknęła w bolącym miejscu, Ta odskoczyła jak oparzona strosząc futro. Bolało! Gdy stawiała łapki też!
- Rośnie szybko - skomentowała Pszczółka. - Pewnie bolą ją stawy.
- Wciąż jest mała, w porównaniu do rodzeństwa... - Zerknęła na kociaki bawiące się nieopodal.
- Niska po prostu, co zrobisz? Daj jej liście stokrotki, przeżuj na papkę. - Pokierowała pręgowaną.
Cicha ani myślała, by robić to coś. Przeżuwanie? Nie brzmi dobrze.
Walczyły dobre parę minut, by szylkretka wykonała zalecenie medyczki. W końcu udało im się ją zmusić. Wzięła lekasrtwo.

Następnego dnia czuła mniejszy ból. Znów przyszła medyczka, z tymi samymi liśćmi. Po ponownej walce z młodą, wcisnęła jej lekarstwo. Po paru dniach ból ustał całkowicie, a Cicha skakała wszędzie, denerwując każdą napotkaną osobę.
Tak samo wypadła z prędkością zająca z jabłoni, uderzając w czyjeś łapy. Spojrzała do góry, dostrzegając Szyszkę. 
Łapką pokazała na swoje tylne łapy i biodra, po czym wykonała przewrót na bok, jaki robiła, gdy ją bolało. Chciała tak powiedzieć "już zniknęło to coś w moich nogach!". Liderka jednak nie wyglądała, jakby zrozumiała. 
Cicha westchnęła nieco zdenerwowana, drepcząc do mamy i pokazując to samo, co czarnej, by później na nią wskazać. Teraz tylko czekać na pomoc Leszczyny i pochwałę od starszej za to, że była bardzo dzielna.

<Szyszka? uwu pochwal ją :3 >
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)