Gdyby nie Drozdowy Szept i jej brat, raczej nie zdecydowała by się sama z siebie zabrać kociąt do klanu, których rodzice zabili jej mentorkę i omal nie zabili jej brata. Wątpiła czy z tej dwójki coś będzie, szczególnie z szylkretki, która na prawo i lewo krzyczała na każdego Burzaka. Liczyła na to, że Cisza będzie cicha, tak jak to imię jej sugerowało, a tu proszę. Miała nadzieję, że to jej brat będzie u władzy, gdy przyjdzie pora nadania młodej imienia wojownika. Idealnie by pasowało Wrzeszczący Sierściuch — tak właśnie w oczach Lwiej Paszczy wyglądało małe kocię. Była przykładem, że szylkretowe kotki nie powinny być uważane za rude. Były brudne i nawet te kilka rudych łat na jej ciele tego nie naprawi. O dziwo to Północ, mimo że nie była ruda, ani szylkretką, była bardziej przyjaźniej nastawiona do wojowniczki. Ba, wpatrywała się w nią jak w obrazek i nawet raz nazwała ją siostrą. Lew omal nie zwymiotowała, gdy to usłyszała, ale ucieszyła się, że już w takim młodym wieku kocię potrafiło przejrzeć na oczy i wzięło ją za autorytet.
Trzymając w pysku piszczkę, niezbyt ochoczo skierowała się w stronę kociarni. Wolała wiedzieć dokładnie kogo sprowadziła do klanu, tak też jej wizyty w niej były częste. I co mogła zauważyć, to że Cisza jej nienawidziła. Jej i trójki pozostałych kotów, z którymi tamtego dnia była. Kwiecisty Pocałunek przytrzymywała małą furiatkę za ogon, która na sam widok wojowniczki ożywiła się bardziej niż zazwyczaj, rzucając wyzwiska.
— Mowa jest srebrem, a milczenie złotem — prychnęła patrząc oceniająco na małego szczyla, który nie odrósł od ziemi, a już fikał. Naprawdę, ktoś musiał jej wyjaśnić prędzej niż później jak wygląda sytuacja w klanie i hierarchia, bo przybłęda za dobrze się czuła. — Skoro jest ci tutaj tak źle, to poczekaj aż będziesz uczennicą i najzwyczajniej w świecie odejdź, nikt nie będzie cię na siłę trzymał, a tym bardziej nie zatęskni. — dodała. — Jak dobrze, że chociaż ty jesteś grzeczna, Północo — Zerknęła na grzecznie siedzące kocię tuż obok niej. — Proszę, to dla ciebie. Grzeczne kocięta dostają nagrodę, a niegrzeczne nie — miauknęła słodko i przesunęła przed niebieską kotką niedużych rozmiarów piszczkę, w sam raz dla kocięcia w jej wieku — Nigdy nie zgadłabym, że jesteście siostrami. Ty w przeciwieństwie co do niektórych umiesz się zachować, a to w Klanie Burzy cenna cecha. Wróżę ci świetlaną przyszłość wojownika i nie tylko, oby tak dalej.
<Północ?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz