- Na polowanie? Oczywiście! - zamruczała kotka, gdy tylko usłyszała miły głosik burej.
Była bardzo szczęśliwa z tej propozycji, chętnie spędzała czas z zielonooką, a wspólne polowanie tym bardziej ją cieszyło. Może oprócz Brzoskwiniowej Gałązki, jakoś nie przepadała za kocurem uważającym się za kotkę i było to dla niej co najmniej dziwne, lecz szanowała wojowniczkę i jej bliską więź z Ciernistą Łodygą. Bliższą, niż myślała.
Podążyła natychmiast za dwójką ku wyjściu z obozu. Obrzuciła spojrzeniem legowisko starszyzny, do którego akurat wchodził Jałowcowy Krzew. Westchnęła cicho. Będzie jej brakować starego, spokojnego i mądrego kocura. Patrole w jego towarzystwie były samą przyjemnością, jednak kocur miał już swoje lata i Klan musiał uszanować decyzję jego, jak i Korowej Skóry. Odwróciła wzrok i cała trójka opuściła kocie schronienie, by wyruszyć przez tereny swojego klanu na polowanie. Szylkretowa kotka niuchała w powietrzu i po chwili wyczuła nornicę. Podążyła w jej kierunku, ciągle węsząc, by nie zgubić tropu. Gdy ujrzała ofiarę i była wystarczająco blisko, rzuciła się na nią, szybko zabijając. Zakopała ją i wróciła się do towarzyszek. Szły dalej, raczej w milczeniu. Córka Rdzawego Ogona zdołała jeszcze złapać dwa króliki i mysz. Zatrzymały się pod Czterema Siostrami, by chwilkę odpocząć. Wtedy Brzoskwiniowa Gałązka i Ciernista Łodyga rzuciły porozumiewawcze spojrzenia. Migoczące Niebo spojrzała na nie pytająco.
- Migoczące Niebo, chce ci coś powiedzieć. Chcemy - miauknęła, a w jej głosie było słychać nutkę radości, jak i niepewności.
- Tak? - Młoda wojowniczka z zaciekawieniem nastawiła uszy.
- Brzoskwiniowa Gałązka jest moją partnerką - oznajmiła, a kremowa pokiwała łbem.
Spojrzała na nie z lekkim zaskoczeniem. Cóż, mimo wszystko to było ostatnią rzeczą, jakiej mogłaby się spodziewać. Cieszyła się szczęściem przyjaciółki, lecz mimo to czuła się z tym dziwnie. Prawdopodobnie niedługo Ciernista Łodyga, którą poznała jako młodą wojowniczkę (którą zresztą nadal była) zostanie matką. Mimo że była od niej dużo młodsza nie wyobrażała sobie tego.
- Uch... gratulacje! - odpowiedziała z uśmiechem na pyszczku.
Pręgowana wojowniczka ponownie się uśmiechnęła, to samo zrobiła jej... partnerka.
- Możemy wracać? - zaproponowała Brzoskwiniowa Gałązka.
- Tak. - Szylkretowa pokiwała łbem.
- To ruszajmy - dodała Ciernista Łodyga i machnęła ogonem, wstając.
Migotka ochoczo ruszyła za nią. Po drodze kotki zebrały zakopane wcześniej zdobycze, a potem ruszyły już prosto do obozu. Na miejscu szylkretowa postanowiła zabrać dla siebie królika. Nie jadła śniadania, więc czuła naprawdę duży głód. Pożarła ofiarę szybko i dużymi kęsami. Potem oblizała się i zorientowała, że wojowniczki się na nią gapią. Zawstydzona uśmiechnęła się przygłupio. Zaczęły chichotać. Po chwili jednak podszedł do nich Deszczowy Poranek.
- Brzoskwiniowa Gałązko, pójdziesz ze mną i Ćmim Trzepotem na patrol.
Kremowa trochę niechętnie wstała, szybko się z nimi żegnając i poszła za bratem po mentorkę Migoczącego Nieba. Razem z Ciernistą Łodygą doprowadziły ich wzrokiem. Zostały same.
- Naprawdę gratuluję - powtórzyła do burej. - Chociaż nie spodziewałam się... wiem, że ona jest kocurem, lecz dla mnie to jest dziwne i źle czułabym się w takim związku... W każdym związku czułabym się źle - dodała. - No dobra, to kiedy będę odwiedzać cię i twoje kociaki w żłobku? - zaśmiała się z figralnym uśmieszkiem i migoczącymi oczyma.
Ciernista?
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz