BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

05 lutego 2014

Srocza Gwiazda

 

Autor grafiki: zeno0313

OGÓLNE
SROCZA GWIAZDA
*Poprzednie imiona: Sroka > Srocza Łapa > Sroczy Lot
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Lider

- - - -

Właściciel: prpregusek@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Z niepozornego kocięcia, Srocza Gwiazda wyrosła na zastraszająco wysoką, szczupłą kotkę, o androgynicznej urodzie. Jej smukłe ciało pokrywa krótka, przylegająca do ciała biała sierść, ozdobiona czarnymi łatami, znajdującymi się na jej mordce, grzbiecie i ogonie. Wyraz pyska wojowniczki jest niemal zawsze chłodny, a para intensywnie zielonych oczu spogląda na świat z wyższością, skierowaną do wszystkich poza jej bliskimi.
Cechy szczególne - czarna tylna stopa, wyraźnie zarysowane kości policzkowe
Kolor sierści - czarny arlekin
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - zielone
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER
Niegdyś nerwowe, opryskliwe kocię, wyrosło na prawdziwą liderkę Klanu Nocy, godną swojej rangi. Przeważnie spokojna i chłodna, przez większość czasu na jej pysku widnieje nieodgadniony wyraz, który znika tylko w towarzystwie jej bliskich. Stara się nie popełniać błędów młodości i nie podejmować pochopnych działań, które mogłyby doprowadzić do utraty szacunku wśród współklanowiczów, dlatego zawsze przed bezpośrednią konfrontacją, utrzymuje bezpieczny dystans, pozwalający jej na lepsze przyjrzenie się sytuacji.
Nie da się zaprzeczyć, że pomimo wielu pozytywnych cech, kotka nadal jest córką Łasiczego Kła. Wbite przez matkę zasady zna na pamięć, równie dobrze co kodeks wojownika. Jest lepsza i świetnie zdaje sobie z tego sprawę - przynajmniej na pierwszy rzut oka. W głębi czuje nieustającą potrzebę udowadniania sobie swojej wartości, a spokoju zazna dopiero, kiedy spełni życzenia swojej rodzicielki. Do władzy ciągnie ją jak pszczoły do kwiatów. Świetnie się odnajduje będąc na samym szczycie hierarchii, mając możliwość zarządzać wszystkimi, którzy znajdują się niżej. Jest niezaprzeczalnie dobrym strategiem i bez większego problemu udało jej się owinąć cały Klan Nocy wokół pazura. Mało co jest w stanie jej umknąć jej uwadze, a oczy i uszy ma rozsiane po całym klanie.

MORALNOŚĆ

Nigdy nie miała problemu z robieniem innym krzywdy, co pozostało niezmienione. Jest chłodnym realistą i strategiem, którego głównym zadaniem jest ochrona klanu i swoich dzieci, dlatego nie może sobie pozwolić na najmniejszy błąd. Nienawidzi czekoladowych kotów, wobec których wykazuje się nieukrywanym rasizmem. Odnosi się wobec nich z wyższością, jednak w momentach, kiedy te znają swoje miejsce traktuje je bardziej ulgowo.

CIEKAWOSTKI

– Kocha wszelkie błyskotki i świecidełka, tak jak na prawdziwą srokę przystało
– Ma problemy z odczytywaniem własnych emocji i uczuć, często samej je bagatelizując i oddalając na dalszy plan.
– Przez Łasiczy Kieł uważa czarno-białe koty za lepsze od wszystkich innych, natomiast nie przepada za czekoladowymi, których dyskryminuje i traktuje z wyższością. Swoją niechęć wobec kotów o tym kolorze futra zasiewa również wśród innych nocniaków, między innymi wpoiła to własnym córkom i uczniom.
– Każdy, kto chociażby pomyśli o zrobieniu krzywdy jej córkom czy wnuczkom, może liczyć na prędkie pożegnanie się ze wzrokiem, bądź gorszą krzywdę
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: -
Poziom wojownika: IV (wcześniej VI)
Słabe strony: odwieczna słabość do kociąt, którym nie jest w stanie wyrządzić krzywdy (nawet czekoladowym), może mieć problem przy walce z cięższymi i większymi kotami od siebie
Mocne strony: sprawność fizyczna, radzenie sobie nawet w ciężkich i niesprzyjających warunkach, bystrość
RELACJE

RODZINA

Ojciec -  Kabanosik [ojciec kotki, całkowicie wyparła jego istnienie]
Matka - Arielka [dla Sroki - wzór do naśladowania, postać niemal święta]
Rodzeństwo - Błotnista Plama [*] [siostra, którą Sroka najnaturalniej w świecie gardzi przez jej kolor futra. Zawiodła ją w każdy możliwy sposób], bezimienne kocięta z poprzednich miotów Arielki i Kabanosika [*]
Partner - Zajęcza Troska(*)
Potomstwo - adoptowane Spieniony Nurt [pomimo odmiennego koloru sierści, kocha ją. Uważa jednak, że kotka jest momentami aż przesadnie miła, co może sprowadzić na nią zgubę], Kotewkowy Powiew [ukochana córka, a jednocześnie była uczennica Sroczej Gwiazdy], Wirująca Lotka [*][najpodobniejsza z wyglądu ze wszystkich córek do Sroczej Gwiazdy. Kocha ją], Tuptająca Gęś [*] [Jej śmierć była nagła i niespodziewana. Srocza Gwiazda nadal w pełni nie stanęła na łapy po jej śmierci]
INNE

Bliscy - Zajęcza Troska [*] [była najbliższą osobą w jej życiu, z którą dużo przeżyła. Tylko przed nią była w stanie się tak otworzyć, a jej towarzystwo nigdy jej nie nudziło], Pchli Nos [jej pierwszy uczeń, jednocześnie będący uratowanym przez Srokę w młodości kociakiem. Ceni go jako przyjaciela, zupełnie nie odczytując wysyłanych jej przez kocura znaków], Cedrowa Rozwaga [*] [jedna z koleżanek z ich grupki], Kawcze Serce, Pszczela Duma [ukochana Makowego Pola, podobnie jak Cedrowa Rozwaga należy do ich grupy znajomych]
Wrogowie -  Zbożowa Gwiazda(*) i Jesionowa Gwiazda(*) [żadnego z tych kotów Sroka nie znała osobiście, aczkolwiek z opowieści jej rodziców wynika, że jak najbardziej zasługują na bycie znienawidzonymi], Nastroszone Futro [*] [idiota poznany w dzieciństwie. Srocza Gwiazda cieszy się, że zniknął z klanu]

SZKOLENIE

Mentor - Daliowy Pąk(*)
Uczniowie obecni -
HISTORIA

Kotka pierwsze 4 księżyce swojego krótkiego życia spędziła w ukryciu przed dwunożnymi. Kiedy razem z siostrą były już na tyle duże, żeby samodzielnie jeść, zostały porzucone przez ojca blisko terenów Klanu Nocy, gdzie odnalazł je patrol. Od tamtego czasu zdążyła nabrać ogrom doświadczenia, przeżywając wojnę i rządy wielu liderów. W międzyczasie uratowała czwórkę kociąt, które uznała za własne córki. Wszystko to doprowadziło ją do zajęcia drugiej najważniejszej roli w klanie – zastępczyni, a wkrótce potem stała się liderką.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)