BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 lutego 2014

RÓŻANY STEP


 

Autor grafiki: Amare#4785
OGÓLNE
RÓŻANY STEP
*Poprzednie imiona: Różyczka, Różana Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Biromantyczna, aseksualna
Przynależność: Samotniczka > Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: Amare#4785)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Jej futro pokrywają w większości kremowe i niebieskie łaty w przyjemnym dla oka odcieniu. Resztę futra pokrywa biały odcień. Posiada ciemno-różową skórę, która wypełnia zarówno uszy, jak i bliznę przecinającą brzuch. Jest mała i drobna jak na swój wiek, widocznie mniejsza niż przeciętna kotka. Jest szczupła, a jej ciało gibkie, zwrotne i zwinne.
Cechy szczególne - Długa blizna na brzuchu, niewielki wzrost
Kolor sierści - Niebieski szylkret calico bicolor pręgowany tygrysio
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Niebieskie
CHARAKTER

Kompletnie nie wdała się w swoich rodziców. Jest wrażliwa i delikatna jak kwiat. Czasami aż zbyt naiwna, ale niegłupia kotka. Jest bystra i mądra, ale zbyt uczuciowa. Zależy jej na rodzinie i boi się jej stracić, zarówno fizycznie, jak i jeśli chodzi o same relacje. Stara się być jak swoja starsza siostra, ale jej to nie wychodzi. Jest ogólnie bardzo sympatyczną personą, która swoją słabością może budzić nawet i litość wśród kotów. Wydaje się nieśmiała, ale gdy się ją pozna, jest bardzo energiczna i zaczyna pleść długie wypowiedzi. Wbrew pozorom woli jednak słuchać, niż mówić – jest bardzo dobrą słuchaczką. Przyjemna w obyciu, pracowita i posłuszna dorosłym kotka, czasami aż zbyt dobra jak na ten świat. Mimo, że fizycznie nie dorównuje innym kotom, stara się dużo robić i gdy weźmie coś na swój bark, to zawsze dopełni zadanie, a przynajmniej będzie się starała to zrobić. Jest odważna – nie boi się umrzeć za bliskich. Boi się za to, że zostanie odrzucona. Choć z początku zachowuje się dość nieśmiało, to gdyby ktoś robił coś, co uważa za złe, bez oporów byłaby w stanie posłać w niego nawet najgorsze wyzwiska, nakrzyczeć czy przejść do rękoczynów, gdyby miał czelność kogoś skrzywdzić. Nie jest aż tak nieśmiała, jak na pierwszy rzut oka, ale zależy to od towarzystwa, w którym się znajdzie.

MORALNOŚĆ

Mimo, że jest niewinną duszyczką, jak mogłoby się zdawać, wychowanie w mieście nie zrobiło z niej dobrego kota. Jest wrażliwa i uczuciowa i miałaby wielkie opory przed skrzywdzeniem kota. Gdyby ktoś dał jej rozkaz, by kogoś zabić, odważnie by się sprzeciwiła, nawet, gdyby miała za to umrzeć. Jednak jej moralność jest trochę spaczona i mimo że nie lubi krzywdzić, to uważa, że krzywda nie powinna być niczym złym – rodzice w końcu ciągle to robili i uznawali to za powinność, więc to z NIĄ jest coś nie tak. Mimo to stara się bardziej pomagać, niż być czyjąś zmorą.

CIEKAWOSTKI

- Często płacze, gdy nikt nie widzi. Chciałaby wrócić do domu i nie podoba jej się w spaczonym moralnie Klanie Wilka, ale nie przyznaje się do tego nikomu, bojąc się gniewu rodziców,
- Kocha swoją starszą siostrę, która zawsze się nią opiekuje i zazdrości jej tej siły i gotowości do mordu,
- Obwinia się za to, że jest podatna na choroby i słabsza od swoich rówieśników, nawet jeśli mama nie jest na nią zła z tego powodu.
- Kocha ptaki. Kojarzą jej się z wolnością, niezależnością od wymogów społecznych. Często gdy jakiś większy ptak przecina niebo, skupia się bardziej na nim, niż na swoim rozmówcy,
- Ma problemy z koncentracją, 
- Nienawidzi dotyku fizycznego, ma opory nawet przy kontakcie z rodziną,
- Nienawidzi swojej blizny, zawsze ją ukrywa i ma opory przed chociażby leżeniem z odkrytym brzuchem. Dostała ją, gdy z rodziną uciekali z miasta.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika:  IV
Słabe strony: Słaba fizycznie, chorowita i podatna na manipulacje, problemy z interakcjami społecznymi, trauma i lęk przed kontaktem fizycznym
Mocne strony: Inteligentna, zwinna, empatyczna, dobra rozmówczyni


RELACJE

RODZINA

Ojciec - Mętny Zawilec
Matka - Ostra Kostrzewa 
Rodzeństwo - Dwa nienazwane kocięta, Wilcza Tajga [kocha siostrę, tylko przy niej czuje się komfortowo]
Partner - Koszmarny Omen [Tak bardzo chciałaby kogoś kochać, ale boi się, że nie zostanie zaakceptowana]
Potomstwo - Lodowy Omen, Mroźna Łapa, Tchórzliwa Łapa i Oszroniona Łapa [Ciąża to jeden z jej największych lęków]

INNE

Bliscy - ///
Wrogowie - ///

Uczniowie obecni - brak
Uczniowie dawni - Pierzasta Czerń, Lodowy Omen
HISTORIA
Urodziła się w związku Zawilca z Kostrzewą.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)