BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 lutego 2014

Srebrzysty Nów


Autor grafiki: _kierdel [Discord]
OGÓLNE
SREBRZYSTY NÓW
*Poprzednie imiona: Srebrny > Srebrzysta Łapa > Srebrzysty Nów > Srebrny
Płeć: Kocur
Orientacja: Homoseksualny
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: witto59@gmail.com [mail] belissab [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Wyrósł na wysokiego. Smukłe i długie łapy, przednie muśnięte delikatnie bielą, za to na tylnych jasna plama rozchodzi się tylko na prawej kończynie, sięga do połowy.  Jego sierść jest barwy niebieskiej, pokryta klasycznym  pręgowaniem. Końcówki spiczastych uszu zdobią gęstę pędzelki. Futro ma półdługie, za to jego ogon jest niezwykle puchaty i miękki. Ślepia ma w barwie jasno zielonej.
Cechy szczególne - Pędzelki na uszach
Kolor sierści - Niebieska pręgowana klasycznie srebrna z bielą
Długość sierści -  Półdługa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER
Zdaje się, że chociaż jego ciało będzie się nieustannie zmieniać, to jego wnętrze na zawsze pozostanie takie samo. Pełen werwy młodzieniec, nie potrafiący zdjąć uśmiechu ze swego pyska. Ta dusza towarzystwa wręcz wariuje w samotności, uwielbia być blisko innych i bardzo ceni sobie długie rozmowy, nawet te nie mające żadnego sensu.
Empatyczny i pomocny, zarazem altruista, który nigdy nie oczekuje niczego w zamian za swą dobroć.
Nie ma dla niego znaczenia, jakie wyzwiska zostaną na niego rzucone. Srebrny ma niezwykłą odporność na wszelkie obelgi i negatywne komentarze. Jego pewność siebie i wyjątkowy luz sprawiają, że to, co inni mówią o nim, nie ma żadnego znaczenia. On wie, kim jest i jaką wartość ma, nie potrzebując potwierdzenia czy akceptacji od innych. Nie pozwala, aby negatywne słowa wpływały na jego samopoczucie czy samoocenę. Zamiast tego, traktuje je z lekkością i ignoruje, skupiając się na tym, co naprawdę ważne.
Srebrny ma w sobie dziką, wolną i buntowniczą duszę. Jest niezależny i nie daje się ograniczać przez konwenanse czy reguły. Jego swobodne podejście do życia sprawia, że zawsze jest gotowy na nowe wyzwania i przygody. Jest odważny i gotowy stawić czoła każdej sytuacji, niezależnie od jej trudności. Nie cierpi, gdy coś go ogranicza. Wyznaje prostą zasadę, że większość zasad jest po to, aby je łamać.
Ten kot to chaos w czystej postaci. Nie lubi planować, zdecydowanie woli poświęcać swój czas na ciekawsze czynności, a gdy przychodzi co do czego, po prostu improwizuje.

MORALNOŚĆ
Nie skrzywdziłby nikogo w innym przypadku niż samoobronie, bądź bronieniu tych, których uważa za słabszych. Nie ma jednak czystego serca, gdy ktoś go irytuje na dłuższą metę, to bez zawahań potrafi życzyć mu jak najgorzej, chociażby w samych myślach.

CIEKAWOSTKI

— Jeśli byłby człowiekiem, to jako nastolatek uciekałby co noc na imprezy i wagarował co drugi dzień
— Bawią go marudzący na wszystko starsi, a jednocześnie przeraża go, że sam może kiedyś taki być. Czasami myśli sobie, że wolałby umrzeć jako pełen sił, niż czekać do takiego wieku, w którym sam nie będzie potrafił o siebie zadbać
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: Sam nie dostrzega zbyt wielu swoich wad. W rzeczywistości jego pewność siebie i nieroztropny tryb życia prowadzą go do masy problemów. Jest nieuważny, nigdy nie myśli nad konsekwencjami podejmowanych decyzji, a jego poczynania są zawsze chaotyczne. Do tego ma dosyć wrażliwe pazury, więc atakowanie nimi nie idzie mu najlepiej. Ponadto nie grzeszy zwinnością, często przy omijaniu przeszkód na drodze przeszkadza mu ogon.
Mocne strony: Charyzmatyczny, nie ma problemu w dogadaniu się z kimkolwiek bądź byciu w centrum uwagi. Dobrze radzi sobie na długodystansowych biegach, jest dosyć wytrzymały i szybki.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Konwaliowy Powiew — [Postawa Ojca jest tym, do czego dąży w życiu. Wyluzowany i spokojny, zawsze umie rzucić dobrym żartem i taki właśnie pragnie być Srebrny]
Matka - Różana Przełęcz [*]— [Dał jej za za życia w kość swoim nierozważnym zachowaniem. Naprzemiennie irytował się jej powagą i śmiał z przesadzonych reakcji. Jej śmierć mimo wszystko go przejęła, tęskni za widokiem matki w obozie]
Rodzeństwo -  Szepcząca Pustka — [Jego odwieczny partner do wszelkich psot, zaliczył z nim najwięcej żłobkowych rewolucji. Chociaż na każdym kroku sobie dogryzają, to jest tym z rodziny, za którym Srebrny naprawdę by tęsknił]
Rumiankowe Zaćmienie [*] — [Nie rozmawiali ze sobą zbyt wiele, ale Srebrny bardzo szanował brata. Nie zasłużył na los, jaki go spotkał]
Stokrotkowa Łapa[*] — [Siostrę lubił, ale pech chciał, że ta dosyć młodo umarła]
Zaćmiona Łapa[*] — [Nie mieli ani trochę rozwiniętej relacji. Srebrny nie tęskni za nim, bo zawsze wydawał mu się obcy, jakby wcale nie byli rodzeństwem]
Partner - Piaszczysta Zamieć — [ Dla Srebrnego wciąż ta relacja to na tyle poważna sprawa, że jego lekceważące podejście do życia nie pozwala mu skupić się na wzmocnieniu ich więzi. Kocha kocura, jednak nie wie, jak być dla niego jak najlepszym partnerem]
Potomstwo - ///

INNE

Lwia Paszcza [*] — [Raczej nie przepadali za sobą, była głównym utrudnieniem dla jego związku z Piaszczystą Zamiecią. Umarła dosyć drastycznie, Srebrny nie tęskni za nią, choć współczuje jej takiej śmierci]
Kwiecista Knieja — bratanica
Dzwonkowy Świst — bratanek nr 1
Skowronkowa Łapa — bratanek nr 2

SZKOLENIE

Mentor - Zwiędły Hiacynt [*]
Uczniowie obecni - /// [*]
Uczniowie dawni - Krowia Łata[*], Ważkowy Lot
HISTORIA
Pomimo burzliwych początków, Różana Przełęcz i Powiew znaleźli wspólny język i niespodziewanie doczekali się potomstwa. Srebrny jako drugi z ich wesołej gromadki przyszedł na świat i już od pierwszych dni dał wszystkim przeświadczenie o tym, że nie będzie ani trochę spokojnym dzieciątkiem.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)