BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 lutego 2014

SKAZA


Autor grafiki: Lucien#1097
OGÓLNE
SKAZA
*Poprzednie imiona: Skaza>Gin- tak naprawdę to te imię wolał, ale przestał go używać przy wróceniu do bycia bezpańskim 
Płeć: Nonbinary (zapach kotki)
Orientacja: Panseksualny
Przynależność: Pieszczoch>Samotnik>Pieszczoch>Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Autor:Lucien#1097
Upomnienia: 0/3
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Chociaż wzrostem daleko jej do kocura, jest zdecydowanie wyższą kotką. Pod opieką dwunożnych nabrała zdrowej wagi, teraz, na ulicy, powoli marnieje do poprzedniego stanu wychudzenia. Nie porusza się z największą gracją, dając sygnał bycia łatwą ofiarą, która dodatkowo w jakimś stopniu nie zdaje sobie sprawy z otoczenia. Widoczna z daleka wśród trawy przez śnieżnobiałą sierść, z niewielką ilością burego. Największym atutem są z pewnością ładne, duże, miodowe oczy. 
Cechy szczególne - Blizny na spodzie łap i nosie po wypadku; podłużna blizna na szyi po wrośniętej starej obroży, nowa ozdobna obroża z dzwonkiem
Kolor sierści - czarny pręgowany tygrysio arlekin
Długość sierści - półdługa 
Kolor oczu - żółte 

CHARAKTER

Nie należy do najbystrzejszych; zdaje się nie dostrzegać prawdziwych intencji kotów, wierzy w ich dobroć i ich słowa. Wręcz nie chce zdawać sobie sprawę z otaczających jej kłamstw i brutalności. Szuka niewinnej miłości, także tej rodzinnej, chce dotyku i wspólnego spędzania czasu. Trochę szczerego szczęścia w życiu. Łatwo się przywiązuje i trudno się odczepia. Zbyt otwarta na wszystko, od tożsamości do nieprzyjemnych zachowań, na które zawsze znajdzie wytłumaczenie. Po czasie może wywnioskować, że coś było atakiem na nią, ale stwierdza wtedy, że sobie to ubzdurała. Długo zajmuje jej rozpoczęcie jakiejś czynności jeśli nie zacznie jej od razu i potrzebuje prostych komunikatów. Ciągle pakuje się w problemy, których nie chce, najlepiej byłoby dać jej stały nadzór. W stresie i bólu zaczyna płakać, ale cicho, mocno zaciskając zęby. 
Po powrocie do Sekty czuje się w niej zagubiona, bezużyteczna i często znika z ich towarzystwa na całe dnie. Jej słoneczna osobowość powoli przygasa, choć sama nie wie dlaczego. Głównie przychodzi do nich spać i zjeść, bywa, że poobijana. Ton w jakim mówi się nie zmienił, ale wygląda na mrukliwą i ciągle zmęczoną. W nocy płacze za dwunożnymi i tęskni za ich opieką, żałując, że dała się namówić do powrotu w praktycznie obce teraz miejsce. Mniej teraz mówi, ciągle apatyczny i znudzony.
 Zaatakowana, jak może to ucieknie, ale często zauważy niebezpieczeństwo za późno i po prostu się poddaje. Mimo wszystko, miewa przebłyski mądrości.

MORALNOŚĆ

Nie widzi sensu w wierzeniu w coś czego nie ma; krzywdy raczej nikomu nie chce zrobić, chyba, że musi. Spokojnie można oddać dziecko pod opiekę, będzie je bronić do upadłego (jeśli wcześniej go nie zgubi).

CIEKAWOSTKI

-Pierwsze imię nadał jej Wypłosz, wcześniej była bezimienna
-Jest wykastrowana i ma podstawowe szczepienia 
-Mimo, że od początku życia używał mieszanych zaimków, od spotkania nowej grupy znajomych po mieszkaniu u dwunożnych, czuje się z tym głupio i używa głównie żeńskich.
-Przez brak węchu ma problemy z apetytem, lub, wręcz przeciwnie, zjada rzeczy nieświeże.
-Po powrocie od dwunożnych wypada jej więcej sierści.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: III
Poziom wojownika: IV (możliwości fizyczne IV [III z dzwonkiem])
Słabe strony: 
•boi się samochodów gdy jest na zewnątrz, 
•łatwo się nudzi i zapomina co ma robić,
•po wypadku ma uszkodzony całkowicie węch (jeszcze nikt nie zauważył i sama nie zdaje sobie z tego sprawy), 
•robi dużo hałasu przy poruszaniu się przez dzwonek,
•nie rozpoznaje zamiarów innych kotów przez brak zapachu; wchodzi też na czyjeś terytoria, nie może odnaleźć swoich, jednocześnie też nie wie o tym, że sama wydziela zapach strachu czy innych stanów,
•prawie każdy aspekt życia.
Mocne strony: 
•opiekuńczość,
•czujność na nietypowe dźwięki.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kaktus; pieszczoch, mieszkający w jednym z miejskich biur. Nigdy nie poznała ojca.
Matka - Luna; potrącona przez samochód, mieli w miarę dobrą relację, przynajmniej z perspektywy kociaka.
Rodzeństwo - ///
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - 
- Wypłosz - czepiła się go i nie odczepiła, aż zmusił ich do tego dystans i dwunożni. Uważa go za starszego brata albo przyjaciela. Kocur za to na nią syczy.
- Kamienna Sekta - taka grupka, chyba niekoniecznie ją tam lubią i za specjalnie z nimi nie tęskniła. Aktualnie czuje się w niej bardzo zagubiona i odizolowana.
- Szczekuszka - mieszkali razem u ludzi i szukała u niej bliskości, próbowała na swój sposób wspierać w odłączeniu od rodziny. Powoli zauważa, że ta jej nienawidzi i daje jej spokój, z jakimiś oszczędnymi próbami. Ale z chęcią powróci do zaprzyjaźniania się na jakąkolwiek szczątkową uwagę od niej.
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - Skowronek, Fiołek[*]
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Szczekuszka
HISTORIA

Kocię urodziło się w piwnicy pewnego domu. Jego mama, pieszczoszka wkrótce wyniosła je na zewnątrz do swoich właścicieli. Chwilę żyli szczęśliwie, jednak maluchowi przypadkiem zdarzyło się obsikać jakiś kwiatek i właściciele wyrzucili je z matką z domu. Nie tylko z domu, z pędzącego samochodu. Z rowu udało im się jakoś wygramolić, ale matka, nigdy nie będąc na dworze, wpadła pod kolejny samochód na oczach dziecka. Z zakrwawionym pyszczkiem i łapami, poobijane, ale prawie nieuszkodzone, spotkało Wypłosza i zaczęło za nim podążać. Po przykrych przygodach i bolesnych zabawach z grupami kotów, którym naraził się Wypłosz, trafili na grupę Bylicy i zostali zabrani z nimi. Krótko po skończeniu treningu Skazy zostali porwani przez ludzi i rozdzieleni. Skaza ze Szczekuszką trafili do schroniska, gdzie przemianowano go na Gin, a stamtąd zostali adoptowani przez dwunogów. Spędzili tam długie księżyce, bure przyzwyczaili się do nich i była zadowolona z takiego życia, wcale nie tęskniąc za tamtą tymczasową rodziną. Niestety, pod nieobecność właścicieli nastąpiło włamanie, a opiekuńczy kot podążył za chętną do ucieczki koleżanką, znajdując się znów na ulicy pod starym imieniem. Na tym etapie wciąż nikt nie zauważył jego niepełnosprawności. Czując się źle w towarzystwie sekty, zawędrował w miasto i spotkał nowych, niekoniecznie zdrowych, znajomych, powoli zmieniających jej życie. Od tamtego czasu wraca do grupy tylko na noc i coś zjeść, przebywając wśród innych ulicznych kotów, choć odrobinę agresywnych, ale takich, którzy przynajmniej dostrzegli jej niepełnosprawność, o której sama nie wiedziała. Ta mała obserwacja przez obcych gwałtownie ją do nich przywiązała, bo poczuła się zdradzona przez starą rodzinę.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)