BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 lutego 2014

SKOWRONEK

 
Autor grafiki: japko#5591 (discord)
OGÓLNE
SKOWRONEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Nonbinary (zapach kotki) (używa zamków ona/jej)
Orientacja: biseksualna
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - - - 

Autor i opiekun: cienistyblask@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA
APARYCJA
Ogólny opis - Kotka jest dość chuda i mizerna, co odziedziczyła po matce, jednak na szczęście nie aż w takim stopniu jak Przepiórka. Jej intensywne, błyszczące pomarańczowe ślipia mają w sobie iskry energii. Młoda nie jest zbyt silna, ale za to szybka, zwinna i skoczna, nie ma problemów z unikami. Jej czekoladowo-rudo-białe futerko jest prawie zawsze zmierzwione, ponieważ młoda lubi się ruszać. Niemal cały jej brzuch jest biały, z wyjątkiem dwóch zbuntowanych rudo-czekoladowych plam. Skowronek posiada jeden, wyróżniający się spośród pozostałych, charakterystyczny długi czarny wibrys. Ma ona także białą plamkę na brodzie. Inną cechą, dzięki której kotkę nie trudno rozpoznać, jest puszysta, w większości ruda końcówka ogona, tuż przed którą są dwie niewielkie białe plamki. Do tego jej palce u wszystkich łap wyglądają jakby zostały zamoczone w białej farbie. Nie obyło się także bez tygrysiego pręgowania. Na chudym, trójkątnym pyszczku zazwyczaj gości szeroki, radosny uśmiech, który potrafi roztopić nawet najchłodniejsze serce.
Cechy szczególne - Jeden, długi czarny wibrys po lewej stronie pyszczka, biała plamka na brodzie, puszysta w większości ruda końcówka ogona i dwie białe plamki tuż przed nią.
Kolor sierści - czekoladowy szylkret pręgowany tygrysio z białym
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - pomarańczowe

CHARAKTER

Skowronek to radosna, miła kotka. Jest dość energiczna, z natury również spokojna, ale lubi brykać. Córka Ćwikły jak każde kocię jest ciekawska. Lubi słuchać historii, ale często wymyśla także własne opowieści, zazwyczaj o dżdżownicach, jako, iż są one jej pasją, którą jej przybrana matka w pełni akceptuje. Młoda jest zafascynowana światem, choć ma dużo oleju w głowie i jest mimo wszystko ostrożna, zwłaszcza, gdy jej opiekunki nie ma w pobliżu. Skowronek czuje się raźnie w grupie, jako, ze od dzieciństwa jest otoczona kotami, nie wyobraża sobie życia całkowicie samej, zawsze chce mieć kogoś przy sobie, więc jeśli odłączy się kiedyś od matki, to najpewniej zaraz potem dołączy do jakiejś grupy samotników lub do któregoś z Klanów. Młoda kotka uwielbia słuchać śpiewu ptaków, i próbować rozpoznawać, które należą do jakiego gatunku. Dodam jeszcze, że młoda koteczka ma także dość….nietypowe marzenie. Ubzdurała sobie bowiem, że pewnego dnia, nawiąże kontakt z… kuną. Tak, z kuną, z drapieżnikiem, który na obecną chwilę mógłby ją zabić jednym ruchem a następnie zaciągnąć do swej jamy. Bylica stara się wybić to młodej z głowy, ponieważ nie jest tak prosto uciec kunie, drzewo w tym przypadku się nie sprawdzi, jednak w tym samym czasie nie chce niszczyć zapału córki.

MORALNOŚĆ

Skowronek nie wierzy w Klan Gwiazdy, lecz sądzi, iż coś po śmierci jest. Wierzy w reinkarnację.

CIEKAWOSTKI

 Ulubione kwiaty Skowronka to kolejno maki, stokrotki i żonkile. Mała ma obsesję na punkcie dżdżownic, uwielbia je obserwować i delikatnie dotykać swoimi mięciutkimi łapeczkami. Lubi ptaki.
UMIEJĘTNOŚCI
Poziom medyczny: -
Poziom wojownika: - (możliwości fizyczne V)
Słabe punkty: nieco słabszy słuch na prawe ucho
Mocne strony: zwinność, skoczność, dobry wzrok, dobry zmysł równowagi

RELACJE
RODZINA

Ojciec - Ćwikła
Matka -  Biologiczna: Przepiórka [*], Przybrana: Bylica
Rodzeństwo -  Biologiczne: Kminek (siostra), Przybrane: Krokus, Fiołek, Deszcz
Partner - ///
Potomstwo - ///
 
INNE
Bliscy - ///
Wrogowie - póki co brak

SZKOLENIE
Mentor: ///
Uczniowie obecni: ///
Uczniowie dawni: ///

HISTORIA
Przepiórka nigdy nie należała do najzdrowszych czy najsilniejszych kotek. Chorowita samotniczka ledwo co radziła sobie po tym, jak jej właściciele porzucili ją w lesie. Jej problemy tylko namnożyły się, gdy po upojnej nocy z innym włóczęgą, Przepiórka zaszła w ciążę. Niedługo potem na świat przyszły kocięta - wcześniaki, jednak samotna matka nie przeżyła trudnego porodu. Piszczące maluchy w niewielkiej, rozpadającej się norce niedługo po urodzeniu własnych kociąt znalazła Bylica i zdecydowała przygarnąć niewielkie istotki, wychowując jak swoje.

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)