Wszystko było tak magiczne w rytuale. Płynne ruchy i słowa Iskry, którymi raczyła nie tylko uszy zebranych w półkolu pobratymców, ale również Matki, w którą wierzyła i która miała zwrócić życie Nostalgii i Golec. Szyszka stała najbliżej, wykonując każde polecenie, z piórami wczepionymi w futro. Całym sercem chciała wierzy. Całą sobą pragnęła. Myślała o wszystkich chwilach spędzonych ze zmarłymi zastępczynią i wojowniczką. Nie powinny były odchodzić, chciała je ponownie zobaczyć. Otworzyła jedno oko i przyjrzała się ciałom.
Zaznałyście miłości w swoim towarzystwie, choć ciężka była wasza ścieżka. Nostalgio, Golcu, cokolwiek przyniesie ten rytuał wiedzcie, że nigdy was nie zapomnę.
Iskra odetchnęła głęboko, jak kot wynurzający się z wody. Spojrzała w żółte ślepia liderki.
- Nie przejmuj się - miauknęła słabym głosem. - Tak powiedziała. Bo ona i Sokół zawsze będą obok ciebie. Jesteś silna, nikt nie odważy się zaatakować tych, których kochasz.
Szyszka westchnęła. Czyli nie udało się przywrócić ich do życia. Ale przecież wiedziała, że są na to małe szanse. Więc dlaczego tak bardzo bolało ją serce?
Słowa, które usłyszała, zachowała w pamięci i sercu. Sokół i Nostalgia byli przy niej. Uśmiechnęła się smutno. Gdziekolwiek byli z pewnością urządzili sobie sprzeczki. Rywalizowali całe życie i dziwna byłaby myśl, że nagle zaprzestaną.
Czekoladowa kotka osunęła się na ziemię, wyczerpana i zapadła w sen. Szyszka przeniosła na nią spojrzenie, przypadając do jej ciała i obwąchując. Na szczęście oddychała. Pogładziła ją ogonem po boku.
- Odpocznij, Iskro. - wyszeptała.
Podniosła się na równe łapy i rozejrzała po zebranych pobratymcach, wpatrujących się w leżącą Iskrę z oczekiwaniem i trochę zmęczeniem. Z pewnością ta noc była dla nich wszystkich ciężka.
- Wracajmy do obozu. Każdemu z nas przyda się odpoczynek. - miauknęła łagodnie, obserwując, jak jeden z wojowników zarzuca sobie Iskrę na grzbiet i zabiera ją do obozu. - O świcie je pochowamy.
Miała na myśli Nostalgię i Golec. Powinny spocząć obok siebie i zaznać spokoju. Pobratymcy zaczęli się rozchodzić i Szyszka mogła spuścić głowę, wpatrując się we własne łapy. Żałoba chyba nigdy jej nie opuści. Zawsze wracała w najmniej spodziewanym momencie.
- Ciocia Nostalgia na pewno byłaby wdzięczna za to, co dla niej robicie.
Podniosła głowę i ujrzała Błysk. Córka Muszelki nie spoglądała na nią. Jej wzrok spoczął na Nostalgii i nie odrywał się od szylkretowej nawet wtedy, gdy Szyszka wykonała krok w przód i lekko złączyła ich ogony w geście pocieszenia. Obie tej nocy odbyły czuwanie, nie pozwalając sobie na sen, a z samego rana odbyła się ostatnia część pogrzebu.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
01 lipca 2021
Od Szyszki CD. Iskry
<Iskro?>
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz