BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 lipca 2021

Od Drżącej Ścieżki

Wieść o zabójstwie Miodowego Obłoku rozeszła się po klanie. Wszyscy szeptali, zerkając na siebie podejrzliwie. Szczerze to miałby gdzieś to wszystko, gdyby nie fakt, że się najzwyczaniej w świecie bał. Trudno żyć w jednym klanie z mordercą! Przecież to niewykonalne! A jak znów kogoś zabiję? Kto byłby tak szalony, aby zaatakować kotkę? Nawet jeśli komuś by się naraziła, nikt normalny nie zemściłby się w taki sposób. 
Uważnie obserwował wchodzące i wychodzące koty. Kto z nich mógł ją zabić? Czy to może był  ktoś przeciwko jego matce? Ma dość władzy rudych i kremowych kotów i zaczął je tępić? Było to prawdopodobne. A może było inaczej? Może Miodowy Obłok sama była przeciwko takiej formie i wystąpiła przeciwko Piaskowej Gwieździe? Zrozumienie dotarło do niego niczym uderzenie gromu. To ona! Jego matka! Ona jedyna była tak bardzo zepsuta, tak bardzo nienormalna, że mogła to zrobić! Nie myślał nad tym długo. Od razu skierował łapy do jej legowiska. Nie da jej się wygonić. Niech tylko spróbuje. Teraz był odważniejszy. Za nic nie puści jej tego płazem.
Widząc, że ta siedzi na swoim mchu, nie czekał, aż się odezwie.
- Zabiłaś Miodowy Obłok?! Odbiło ci?! Jesteś nienormalna!
Wzrok liderki spoczął na nim i już wiedział, że przesadził. Mimo to, nie zamierzał przepraszać tej jędzy. Z zaciśniętymi zębami czekał na jej wybuch.
- Kto to mówi, niewdzięczny bachorze! Jak ty się zwracasz do swojej liderki?! Tak się odwdzięczasz za urodzenie i wychowanie?! Nie zamordowałam jej ty szczurze. Aż tak masz mały mózg, że nie rozumiesz, że nie miałam motywu? Była cennym pionkiem, silną, kremową wojowniczką. Nie to co ty. Ja, twój coś warty brat i Bycza Szarża pracujemy nad tym, kto ją zamordował. Mamy swoje podejrzenia. To oczywiste, że zamordował ją ktoś z gorszych. A ty mógłbyś się na coś w końcu przydać i pomóc w śledztwie. A teraz wynocha z mojego legowiska - syknęła, plując śliną na wszystkie strony. 
Posłał jej najbardziej nienawistne spojrzenie na jakie było go stać i spełnił jej rozkaz. Wyszedł. Jej słowa jeszcze chwilę dźwięczały mu w głowie. Wszystkie obraźliwe określenia, odrzucił na drugi plan i skupił się na tym najważniejszym. Piaskowa Gwiazda nie zabiła. A był niemal pewny, że jest do tego zdolna. Według jej podejrzeń był to ktoś z nierudych... Yh...  Gdyby matka nie wszczęła tej swojej maniany na punkcie sierści, być może klan nie byłby tak podzielony jak teraz. Musiał jednak uważać. Skoro morderca zabija kremowe koty... to mógł stać się jego celem. Dawne wspomnienie tego jak był śledzony za kociaka powróciło. Nie pamiętał już dawno tych czasów. To był jak sen. Ten strach... ciągła panika, że ktoś czycha na jego życie. Uczucie duszenia... Nie, stop! Nie mógł za bardzo brnąć w te wspomnienia. Nie chciał na powrót czuć się jak łajno. Wziął głęboki oddech, po czym wyrzucił z głowy całą rozmowę z tą wariatką. On? Miał pomóc w śledztwie? No... wizja schwytania zbira kusiła, lecz była mała szansa, że może ten ktoś zabiję samą Piaskową Gwiazdę. Już sam wiele razy o tym myślał. Tak uwolniłby się od niej na zawsze, a klan odetchnąłby. Wraz z jej śmiercią to imperium upadnie. Co więc zrobił? Postanowił zadbać o własny zadek i nie wychylać się. Nie był gotowy na śmierć. Nie w taki sposób. Oby zabójca to dostrzegł i naprawdę skupił się tylko na Piaskowej Gwieździe. 
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)