BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 lutego 2014

Śnieżne Wspomnienie

Autor Grafiki: japko (dc)
OGÓLNE
ŚNIEŻNE WSPOMNIENIE
*Poprzednie imiona: Śnieżek >> Śnieżna Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Polyamory | Panseksualny
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik
- - - -

Właściciel: Postać NPC (Autor: Hachi | paluszkifelka@gmail.com)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Delikatnej budowy kocur o długich łapkach, miękkim futrze oraz wielgachnych, świecących oczach. Śnieżek wygląda jakby miał zaraz zostać przewróconym przez wiatr, jednak jakimś cudem nadal dzielnie trzyma się na łapkach. Pomarańczowe oczyska patrzą na świat z zainteresowaniem.
Cechy szczególne - Kręcone futerko, pędzelki na uszach
Kolor sierści - Srebrny niebieski pręgowany dziko z akcentami (z białym)
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Naiwne ciele jakich mało robiące wszystko, by tylko nie stracić bliskiego dla niego kota. Śnieżne Wspomnienie nie potrafi się postawić - chociażby miał kulić pod sobą ogon przez całe życie; Kocur wręcz nie potrafi tupnąć łapką i powiedzieć co myśli. Swoje zdanie opiera na tym, należącym do znajomych i rodziny, więc zdarzają się sytuacje, że zmienia je wręcz co chwilę. Z pozoru idealny podwładny - uległy, cichy, posłusznie wykonujący obowiązki, nawet nie odzywa się bez pytania! Wojownik jest w stanie uwierzyć w każde słowo, sentencję czy plotkę, nie ważne, jak to będzie absurdalne - jeśli dobrze się zakręcisz, wciśniesz mu, że świnie potrafią latać a myszy i krety polują na koty. Przez większość czasu zdaje się być odcięty od rzeczywistości i przestraszony, wciąż skupiając swoje myśli wokół straconej porą nagich drzew miłości.

MORALNOŚĆ

Śnieżne Wspomnienie wyrósł na spokojnego kota, wierzącego w Klan Gwiazdy. Boi się robić innym krzywdę i nawet gdyby był to rozkaz, miałby z tym problem.

CIEKAWOSTKI

— Śnieżek dostał swoje imię nie ze względu na swój wygląd, który przypomina o zimie, tylko ze względu na matkę, która strasznie chciała mieć "juniora"
— Ma ostre napady paniki, gdy zostaje wyciągnięty do odpowiedzi publicznie

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: III (wcześniej IV)
Słabe strony:  
— źle znosi wysokie temperatury
— ma problemy z utrzymywaniem równowagi
— jego skóra jest bardzo delikatna, przez co łatwo funduje sobie rany
— Śnieżny ma bardzo mało siły, problemem więc jest dla niego walka czy zabicie większego zwierzęcia
Mocne strony: 
— zwinny jak jasna cholera, ciało kocura jest bardzo giętkie co często wykorzystuje
— całkiem dobrze idzie mu zapamiętywanie zapachów oraz innych rzeczy
— dobrze znosi niskie temperatury 


RELACJE

RODZINA

Ojciec - Rudzikowy Śpiew(*) [nie ma pojęcia, że rudy kocur jest jego ojcem, nawet nie widzi w sobie podobieństwa do lidera. Nie mniej jednak, jest dla niego bohaterem, przecież przewodzi klanowi!]
Matka - Śnieżna Toń(*) [kocha ją całym serduszkiem, przez co ślepo podąża za rodzicielką nie chcąc stracić w jej oczach. Boi się odrzucenia przez kotkę więc robi wszystko co ta mu powie. Akceptuje to, że matka zwraca się do niego jak do kotki, chociaż tego skrycie nienawidzi]
Rodzeństwo - Lecący Czas(*)
Partner - Pruszka [była jedyną osobą, którą kiedykolwiek tak mocno kochał. Nie jest w stanie się pozbierać bo jej stracie]
Potomstwo - Morska Łapa, Piórolotkowy Trzepot [jego jedyna rodzina, jedyna pozostałość po Pruszce. Bardzo przeżył zaginięcie Morskiej Łapy i nadal często przechadza się brzegiem morza w nadziei, że kiedyś córka do niego wróci. Syn stał się jego ostatnim pocieszeniem]

INNE

Bliscy - Śnieżna Toń (*), Drozdowe Futro (*) [miła i energiczna kotka, jest jej bardzo wdzięczny za przyjaźń], Czapli Taniec (*) [czasem nie wiedział czy kocur się wygłupia, czy serio tak we wszystko wierzy, ale bardzo go cenił, nie raz go rozbawił], Biedronkowe Pole
Wrogowie - uh… chyba brak
SZKOLENIE

Mentor - Zajęcza Troska (*)
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Baśniowa Stokrotka
HISTORIA

Urodzony jako kociak samego lidera, Rudzikowego Śpiewu i wojowniczki - Śnieżnej Toni.
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)