Warrior Cats: Nowa era: Strzyżykowy Promyk

BLOGOWE WIEŚCI

W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

18 lutego 2014

Strzyżykowy Promyk

Autor grafiki: Barwinek👑#1138

OGÓLNE

STRZYŻYKOWY PROMYK
*Poprzednie imiona: Strzyżyk >>> Strzyżykowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Niezdecydowana
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Medyk

- - - -

Właściciel: Postać NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kształtna, zgrabna sylwetka ciała i pyska, o ostrych rysach. Kotka jest smukła i w przyszłości będzie najpewniej wysoka. Futro gęsto okala jej szyję i ogon, oraz brzegi głowy. Z pewnością jest to urodziwa kotka, która przez swój nieco zwodniczy wygląd u niejednego kocura powoduje uśmiech na pysku. Pręgowana dziko z akcentami, z odrobiną bieli, która otacza jej szyję.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - rudy pręgowany dziko z akcentami z bielą

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - niebieski

CHARAKTER

Przede wszystkim, to otwarta, przyjazna i wrażliwa kotka. Robi wszystko dla dobra bliskich; wychodzi z założenia, że jej obowiązkiem jest pomagać matce, w końcu jest córką i powinna traktować ją z szacunkiem i być jej posłuszna. Mimo to, ceni sobie wolność i prawdopodobnie nie będzie się słuchać poleceń innych, jeśli sama będzie mieć inne zdanie. Powiesz jej, żeby nie wściubywała nosa do ciasnej dziupli? I tak to zrobi, ale nie będzie żałować, a zakoduje sobie w głowie, by następnym razem tego nie robić. Bardzo dobrze uczy się na błędach; lepiej niż przez słowa nauka idzie jej przez doświadczenia. Kotka, chociaż ogólnie jest dość przyjacielska i chętna do wszelkich rozmów i kontaktów z rówieśnikami i nie tylko, to nie da sobie w kaszę dmuchać. Jeśli ją obrażasz, bądź zniechęcisz ją do siebie w jakikolwiek sposób, zamiast reagować na zaczepki, zignoruje je, nie chcąc zniżać się do poziomu głupich jej zdaniem kotów. Mimo to, nie oszczędzi sobie oschłego czy ostrzejszego tonu, gdyby ktoś naprawdę nie dawał jej spokoju. Wyznaje zasadę traktuj innych tak, jak oni traktują ciebie. Plujesz na nią jadem? Nie będzie miała do ciebie za grosz szacunku. Rozmawiasz z nią, traktujesz ją z szacunkiem? Ona także będzie mieć do ciebie pozytywne nastawienie.

Nie da się jej nazwać powierzchownym kotem. Jest mocno wnikliwa i jak już się za coś zabierze, to chce doprowadzić to do perfekcji. Nic nie może się ukryć przed jej ciekawskim wzrokiem.

Podsumowując, Strzyżyk jest po prostu odważnym miksem różnych cech; raz potrafi być wulkanem emocji, a raz oazą spokoju. Tak naprawdę jej postępowania nie da się jasno przewidzieć, a wszystko zależy od bodźców, jakie dostarcza jej otoczenie oraz ich okoliczności.

MORALNOŚĆ

Jest dość zachwiana. Z jednej strony jest to dobrze ułożona, grzeczna i kulturalna kotka - nikomu by się nie zdawało, że te urocze, przyjazne oczęta mogłyby wyrządzić komuś krzywdę. Kotka sama nie jest chętna do robienia rzeczy, które uważa za złe. Z drugiej strony, mogłaby nawet skrzywdzić kogoś ze szczególnym okrucieństwem odpowiednio sprowokowana, lub gdyby tego oczekiwała od niej rodzina (głównie matka). Kotka jest uczulona na oczekiwania innych, więc w pogoni za poparciem byłaby zdolna do popełnienia skrajnych czynów. Zrobiłaby to jednak raczej tylko w ostateczności, lub gdyby złość całkowicie opanowała jej ciało. Bywa też tak, że nie zgadza się ze wszystkimi normami, które są uznawane za moralne czy niemoralne. Robi to, co uważa za słuszne, brzydzi się natomiast tym, co uważa za złe.

CIEKAWOSTKI

- Uwielbia deszcz, mogłaby księżycami stać na nim i go podziwiać. Uważa za przyjemne uczucie, gdy kropelki wody spadają na kocie futro.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: VI

Poziom wojownika: ///

Słabe strony:

- Zdecydowanie impulsywność. Bardzo mocno odbiera krytykę bliskich osób (tylko bliskich), co w skrajnych przypadkach może doprowadzić u niej nawet do zaburzenia samooceny czy ataków złości

- Zbyt zawyżone oczekiwania wobec siebie, powodujące u niej nierzadko sporo stresu

- Bodźce otoczenia ją przytłaczają. Nie potrafi skupić się na wielu rzeczach na raz, co potrafi być sporym utrudnieniem w codziennej pracy czy treningach. Jedno zadanie wykona dopinając do ostatniego guzika, ale zrobienie wielu zadań na raz prawdopodobnie wyjdzie jej beznadziejnie lub przeciętnie

Mocne strony:

- charyzma; potrafi dobrze i zręcznie prowadzić rozmowy

- umie zachować chłodny spokój w kryzysowych sytuacjach, wziąć się w garść i zignorować niepokój i lęki, gdy ktoś narażony jest na krzywdę

- dobra pamięć

- cierpliwość

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Samuraj [nie wie o jego istnieniu], przybrany: Rudzikowy Śpiew(*) (podziwia)

Matka -Daliowy Pąk(*) (szanuje mamę, stara się nie zawodzić jej oczekiwań i jest dla niej dobrze ułożoną córką, która chętnie pomoże swojej matce w każdej sprawie)

Rodzeństwo - Pchli Nos, Skrzeczący Pysk(*), Turkuciowa Łapa(*)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - ///

Wrogowie - ///

SZKOLENIE

Mentor - Muchomorzy Jad(*)

Uczniowie obecni - Różana Łapa, Zimorodkowa Łapa

Uczniowie dawni - Topikowa Głębina

HISTORIA

Zrodzona z niezdrowej relacji Samuraja z Dalią, w której to ten pierwszy został wykorzystany do stworzenia potomstwa.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

POSTAĆ MIESIĄCA

Mglisty Sen
Mglisty Sen — młody wojownik Klanu Wilka, który już od początku życia musiał mierzyć się z wieloma przeciwnościami losu. Porzucenie przez rodziców, trafienie do złowieszczego Klanu Wilka, a także odkrycie prawdy o jednej z najbliższych kocic w swoim życiu — Wrotyczowej Szramie, która okazała się jedną z przyczyn, dla których związek jego rodziców się rozpadł, a on sam wraz z rodzeństwem stracił dach nad głową. Jakby tego było mało, bardzo wcześnie stracił swoją bliską przyjaciółkę — Niezapominajkę, która nie przeszła testu na ucznia i została ogłoszona martwą. Po długim czasie spędzonym w żałobie, kocur udał się na zgromadzenie, na którym ku jego szczeremu zdziwieniu, odnalazł Niezapominajkową Łapę. Kotka przynależała już jednak do Klanu Nocy i, ku jego rozgoryczeniu, nie chciała wrócić z nim do ich rodzimego domu. Jest on mocno przeciwny Mrocznej Puszczy i jej wyznawcom. Od momentu trafienia do Klanu Wilka, jego opiekunka, Brukselkowa Zadra, wpajała mu w tajemnicy wiarę w Klan Gwiazdy, dzięki czemu wyrósł na dumnego kocura, o silnym kręgosłupie moralnym, gotowym odmienić przyszłość przeklętego klanu.
Czy kocurowi uda się wraz z rodziną naprowadzić pozostałe Wilczaki na prawidłową ścieżkę? Czy on i jego zbiegła przyjaciółka, Niezapominajkowa Łapa, odnajdą jeszcze wspólny szlak?

Strony

BLOGOWE WIEŚCI

MIOTY

18 lutego 2014

Strzyżykowy Promyk

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz