BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 5 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 lutego 2014

KAWKA

 



OGÓLNE
KAWKA
*Poprzednie imiona: Kawka > Kawcza Łapa>Kawczy Lot
Płeć: kocur
Orientacja: heteroseksualny
Przynależność: samotnik (niegdyś Klan Wilka)
Ranga: samotnik

- - - -

Autor: dayox
Upomnienia: postać npc
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kawka do najwyższych kotów nie należy. Wpisuje się w przeciętny wzrost, głównie dzięki długim łapom. Po ojcu niestety nie odziedziczył figury. Jest szczupłym kotem niezbyt dobrze umięśnionym. Niegdyś czarną jak noc sierść teraz pokrywają gdzieniegdzie siwe włosy, najwięcej na pyszczku kocura. Historia ich powstania jest podobna do tej co jego urwanych uszu. Stwórca i jego zgraja zabawili się nim, podprowadzając wtedy młodego ucznia na skraj załamania. Na samą myśl o tym przez ciało Kawki przebiegają nerwowo dreszcze. Brązowe ślipia, podobnie jak reszta rodzeństwa, odziedziczył po ojcu. Nie lubi ich, wolałby mieć niebieskie niczym matka i Wróblowa Gwiazda 
Cechy szczególne - brak uszu, siwizna
Kolor sierści - czarny jednolity
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - brązowe

CHARAKTER

Kawka do kotów wzbudzających sympatię na pewno nie należy. Udało mu się zniechęcić do siebie całą rodzinę, jak i jedynego przyjaciela. Samolubny i zapatrzony w sobie kocur nie jest łatwym kompanem. Bywa często złośliwy, a marudność to jego drugie imię. Stąd niemal wieczne niezadowolenie malujące się na jego pysku. Jest to też dość przewrażliwiony osobnik. Emocję bardziej panują nim niż on nimi. Mówi co mu ślina przyniesie na język, często zapominając o konsekwencjach swoich słów. Łatwo wpada w gniew, ale rzadko kiedy przechodzi do rękoczynów. Kocur za bardzo boi się kogoś poważnie zranić. Nadmiar krwi w jakiś sposób go niepokoi. Podobnie jak robale, których szczerze nienawidzi i panicznie się boi. Prócz tych rzeczy Kawkę przeraża bliskość z drugim kotem. Od małego odtrącał od siebie wszystkich. Zarazem także jej pragnie i z zazdrością spoglądał na dogadujących się Wróbla i Borsuk.  Sytuacja z Stwórcą także odbiła na nim piętno, lecz kryje się z tym. Uważa, że nie może pokazać, iż to na niego jakoś wpłynęło. W końcu prawdziwy wojownik nigdy nie płacze. 

MORALNOŚĆ

Kawka w walce byłby stanie zabić innego kota. Lecz mimo tego bardzo boi się czynić zło. 

CIEKAWOSTKI

- Jego najlepszym jak i jedynym w życiu przyjacielem był Psia Łapa, który okazał się przyrodnim bratem kocura. 
- Kiedyś z Burzową Nocą rzucali w liderów na Zgromadzeniu szyszkami. 
- Odszedł z Klanu Wilka z własnej woli. Uważając, że i tak wszyscy go nienawidzili.
- Pomimo że jego kontakt z Małym Wilkiem zawsze był nerwowy bardzo przeżywał śmierć brata. 
- Nie poznał jedynie Pójdźkowego Snu ze swojego rodzeństwa. 
- Gdy matkę dopadła choroba przestał ją odwiedzać przerażony tym.
- Najbliżej był z Wróblem z rodzeństwa, lecz i tak go zranił i bał przeprosić. 
- Mimo wszystko bardzo szanował Iglastą Gwiazdę i był dla niego wzorem. 
- Ma lekką obsesję na punkcie swojego ojca.


UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I - jako samotnik poznał niektóre
Poziom wojownika: V
Słabe strony: 
- nie umie pływać
- nie jest zbyt dobrym łowcą, gdyby nie początkowa pomoc Psiej Łapy zdechłby z głodu
- wstydzi się swoich uczuć
- gorzej słyszy przez swoje uszy
Mocne strony: 
- uparty
- szybki
- spostrzegawczy

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Wilcze Serce (*) - stary się podobno z wilkiem napierdzielał no i padł. Kawka ma mu za złe, że tak egoistycznie ich zostawiłby ratować jakąś głupią medyczkę. 
Matka - Cętkowany Liść (*) - matka jest trudną istotą, którego działania Kawka nigdy nie pojmie. 
Rodzeństwo - z pierwszego miotu: Pierwszy Brzask (Wróblowa Gwiazda), Skowronkowy Trzepot (*), Borsucza Gwiazda (*); Z JEGO MIOTU: Mały Wilk (Kaczo-wąż) (*), PRZYRODNIE: Pójdźkowy Sen/Dzierzba (*), Psia Łapa (*)
Partner -  Burzowa Noc (*) - po wyznaniu mu miłości nigdy więcej się nie zjawiła, łamiąc na zawsze jego serce. 
Potomstwo - Pochmurny Taniec i Kwiecisty Pocałunek - nie wiedział, że istnieją. 
INNE

Bliscy - Psia Łapa (*), Burzowa Noc (*), 
Wrogowie - Bylica, Wiewiórczy Pazur, Borsucza Gwiazda, 
SZKOLENIE

Mentor - Iglasta Gwiazda (*)
Uczniowie obecni - 
Uczniowie dawni - Północny Mróz (*), Sarni Ogon (*)
HISTORIA

Z drugiego miotu Cętkowanego Liścia i Wilczego Serca. Ojca nie zdążył poznać. Zdechł. Jako wiecznie niezadowolone kocie ciągle sprzeczał się z bratem. Został uczniem lidera - starego pryka bez łapy, a niedawno wojownikiem. Jego życiorys prócz rzucania szyszkami w liderów na zgromadzeniu i przyjaźń z Burzową Nocą z Klanu Burzy nie jest za ciekawy. Po śmierci Małego Wilka załamał się z lekka. Na dodatek dziwne uczucie pojawiające się na myśl o swojej przyjaciółce nie spodobało się mu. Przytłoczony wszystkim co się wokół niego działo postanowił uciec z Klanu Wilka bez słowa. Jako samotnik ledwo wiązał koniec z końcem. Napotkana samotniczka przepowiedziała mu jego los, lecz Kawka nic z tego nie rozumiał. Zaprzyjaźnił się po wielu trudach z Psią Łapą, który okazał się jego bratem. Wyznał miłość Burzowej Nocy. Przypadkiem spłodził jej kocięta. Kotka nigdy więcej się nie zjawiła łamiąc mu serce. 


Gdzie można spotkać: okolice Klanu Burzy i Klanu Wilka, tereny lisów i poza mapką
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)