BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

14 lutego 2014

ISKIERKA

 

Autor grafiki: lilijexxx@gmail.com
OGÓLNE
ISKIERKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Hetero
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: lilijexxx@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny -  Iskierka zdecydowanie odziedziczyła urodę po matce; drobną budowę ciała nadrabia wysokim wzrostem i smukłymi kończynami, które odróżniają ją na tle innych kociaków. Posiada dość ostre rysy pyszczka, złote oczy i spore, sterczące uszy, które nieco upodabniają kotkę do lisa - to wrażenie jedynie potęguje jej umaszczenie. Płomienne, rude futro naznaczone ciemniejszymi cętkami oraz bielą to duma Iskierki, przez które uważa się za lepszą od innych.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści -  ruda cętkowana z bielą
Długość sierści - długa
Kolor oczu -  żółte

CHARAKTER

Imię kotki jest niezwykle trafione - przypomina Iskierkę zarówno z wyglądu, jak i charakteru. 
Tryska energią i pozytywnym nastawieniem, starając się zarazić tym innych, przy czym potrafi być bardzo irytująca. Trudno o bardziej upartego kota w całym klanie; ruda zawsze stawia na swoim i w imię osiągnięcia swego celu jest w stanie wiele poświęcić. Mimo tej wady, dzięki charyzmie, determinacji i łatwości do komunikacji, większość kotów darzy ją sporą sympatią, doceniając bijące od niej ciepło, które tylko czasami parzy.
Tak jak na kociaka przystało, jest ciekawa otaczającego ją świata i pragnie odkryć każdy jego zakątek, nawet ten najstraszniejszy - w tym wypadku Iskierka nie zna pojęcia ,,granice” i swoją odwagą, a raczej dziecięcą niewiedzą, zaskakuje wielu wojowników. Ze względu na towarzyskość w swoje wyprawy usiłuje włączyć inne koty, które w większości ulegają jej wrodzonemu urokowi i nachalności, jednak w obliczu tarapatów umywa łapki od wszystkiego, co złe. Nie może pozwolić sobie na utratę świetnej reputacji.
Nauki matki bierze głęboko do serca, pragnąc jak najbardziej upodobnić się do Zięby. Marzy o zostaniu prawdziwą damą, która swoim wdziękiem i geniuszem osiąga wielkie rzeczy, dlatego zasady rodzicielki uznaje za świętość. W celu przypodobania się kocicy nauczyła się też dobrze kłamać, dzięki czemu może sprawiać wrażenie idealnego kociaka, o którym marzy każda karmicielka. Nie zmienia to jednak faktu, iż przez despotyzm matki ma zakrzywioną wizję świata, w którym na dłuższą metę nie umie się odnaleźć. Każda ważna decyzja odnośnie do jej osoby już dawno została podjęta - z tego względu Iskierka ma problem z wyrażaniem własnej opinii oraz asertywnością, chcąc przypodobać się każdemu napotkanemu kotu.


MORALNOŚĆ

Jest jeszcze kociakiem, więc nie ma świadomości o prawdziwym okrucieństwie i sytuacjach bez wyjścia. W codziennym życiu głównie kieruje się zasadami wyznaczonymi przez Ziębę, jednak nie zawaha się przed kłamstwem - posługuje się nim niemal notorycznie w celu wykreowania sobie idealnego świata.
Nie wierzy w Klan Gwiazdy, gdyż uważa to za kłamstwo i stratę czasu. Wierzy w los i przeznaczenie - w końcu nic nie dzieje się bez przyczyny, prawda?
Choć nie można nazwać tego nienawiścią, rodzice przekazali jej przekonanie o wyższości rudych kotów nad innymi, jednak zgodnie z nauką Zięby, jako prawdziwa dama, nie afiszuje się z tym na forum klanu.

CIEKAWOSTKI

Uwielbia oglądać wschody i zachody słońca.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: Ma problem z podejmowaniem ważnych decyzji, podatna na wpływy innych i manipulację, niezbyt silna, nieasertywna.
Mocne strony: Szybka, zwinna, dobrze się wspina, dobry kłamca.

RELACJE

RODZINA

Ojciec -  Leśny Pożar - podziwia ojca i jego piękne futro. Pragnie mu zaimponować, by kocur poświęcił jej więcej czasu.
Matka - Zięba - ukochana mama, która jest wzorem do naśladowania. Iskierka chłonie każde jej słowo i gest, a wyznaczone przez nią zasady traktuje jak świętość.
Rodzeństwo - Piasek (brat), Lew (siostra)
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - ///
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona w Klanie Burzy jako owoc umowy między samotniczką Ziębą a Leśnym Pożarem.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)