BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

12 lutego 2014

MISIOWY PAZUREK

Autor grafiki: Wierzba#9005
OGÓLNE
  MISIOWY PAZUREK
*Poprzednie imiona: Niedźwiedź > Niedźwiedzia Łapa > Niedźwiedzi Pazur
Płeć: Kocur
Orientacja: Biseksualny
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Starszy

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: Hachi/Cels)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Syn Wilka to dosyć masywny, podobnie co jego brat, kot, jednakże wzrost odziedziczył po matce. Niedźwiedź na pewno nie jest wysoki, wręcz można powiedzieć, że klasuje się gdzieś na szarym końcu listy wzrostu klifiaków. Jego ślepia są niebieskie, zaś ogon puchaty. Pyszczek z lekka podłużny, zaś jego sylwetka jest zaokrąglona.
Cechy szczególne - Duże, smutne oczy
Kolor sierści - Bury arlekin pręgowany tygrysio
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Niebieskie

CHARAKTER

Niedźwiedź do cichy i wycofany kocur, sprawiający wrażenie cienia aniżeli prawdziwego, żyjącego stworzenia. Bury schodzi praktycznie każdemu z drogi, wchodząc nie raz na ściany obozu. Kocur jest niesamowicie nieśmiały i wiele dni trzeba, aby jakkolwiek się przełamał i zagadał z kimś nowym. W towarzystwie ważnych dla niego kotów jest wesoły, często się też uśmiecha, jednakże nie można tego zauważyć codziennie. Niedźwiedź bowiem ma mordkę, jakby całe grzechy świata spadły na jego barki. Z natury kocur jest bardzo nerwowy, stara się jednak uniknąć sytuacji, które mogą wywołać u niego silny stres. Robi z siebie wszystko, by nie zawieść ważnych dlań kotów, przez co nie raz, nie dwa staje wręcz na głowie. Nieświadomie poszukuje czegoś, lub też kogoś, przy czym, bądź kim, poczuje się w pełni doceniony i akceptowany. Mimo posiadania dużej grupy przyjaciół, Niedźwiedź nadal jest zakompleksionym burasem, który gorzko przeżywa każdą swoją porażkę.

MORALNOŚĆ

Nigdy umyślnie nie skrzywdziłby drugiej osoby i zawsze obwinia się, kiedy przez przypadek sprawi komuś przykrość. Mocno wierzy w Klan Gwiazdy.

CIEKAWOSTKI

- Jego ulubionymi kwiatami są maki
- Zawsze zastanawiało go, jak to jest pływać niczym wojownicy Klanu Nocy. Chciałby kiedyś spróbować, ale samemu nie ma tyle odwagi
- Często zdarza mu się wpatrywać w Złote Kłosy, czuje się dzięki temu bardziej zrelaksowany

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: niska samoocena, nerwowość
Mocne strony: staranność, uczciwość

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Wilk - nigdy go nie poznał
Matka - Sosna - ukochana matka
Rodzeństwo - Dziki Kieł [*]
Partner - Piegowata Mordka [*] - opłakuje śmierć partnerki
Potomstwo - Skoczek, Świstak, Kornik - kocha najmocniej na świecie

INNE

Bliscy - Perliczy Grzebień i Wrzosowa Pogoń - bardzo sympatycznie spędza się mu z nimi czas i jest ogromnie wdzięczny za przyjaźń, jaką go obdarzyły
Wrogowie - Pomiomo tego, że Lamparci Ryk okazał się być opętany, podczas okrutnych wyroków jakie wydawał, nadal w burym pozostał strach przed byłym liderem
SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Jarząb, Oliwkowy Szkwał
HISTORIA

Para pieszczochów, która odeszła ze swojego domu, by poczuć, jak to jest żyć na wolności, postanowiła dołączyć do bandy samotników, która krążyła po lasach. Grupa nie była jednak duża - złożona ledwie z czterech dorosłych kotek (Koniczyny, Sosny, Zięby i Stokrotki), szybko jednak grupa się powiększyła. Każda z trzech kotek urodziła własne potomstwo, podobnie było z Pyzą, jednakże termin jej porodu przeciągnął się z lekka. Kocięta dorastały a grupa z sześciu kotów zwiększyła się do trzynastu. Siódemka kociąt wymagała nie lada wyzwania by nad nimi zapanować, a tym bardziej wykarmić. Gdy pewnego dnia kotki miały wyruszyć na polowanie, zaś Pampuch miał zostać i się nimi zająć - do nory, w której mieli schronienie, dostały się dwa psy, które wymordowały wszystkie dorosłe koty. Kocięta przeżyły tylko dlatego, że skryły się w ciasnym tunelu, do którego zwierzęta nie dały rady się dostać. Znudzone psy - odeszły, zaś przerażona grupa młodych została, zbyt oszołomiona, by cokolwiek zrobić. Tak minęło pięć wschodów słońca. Wygłodzone kociaki znalazł patrol ze Srebrną Grzywą na czele, daleko poza granicami klanu klifu (patrol miał ocenić, czy dalsze tereny warto przyłączyć do klanu klifu). Kocur wraz z resztą zabrał młode do klanu, gdzie otrzymały schronienie oraz nowy dom. Niedźwiedź po dłuższym czasie przywykł do nowego miejsca zamieszkania i przywiązał się do tutejszych kotów. Zyskał paru przyjaciół oraz partnerkę, z którą, mimo wielu wzlotów i upadków, jest w związku po dziś dzień. Wyszkolił dwóch uczniów, po czym przeniósł się do legowiska starszych, mając nadzieję, że tam wreszcie zazna upragnionego spokoju. Niestety, gdy pewnego wieczoru Piegowata Mordka zaproponowała mu urozmaicenie ich codzienności poprzez zażycie kocimiętki, nie potrafił jej odmówić. Niedługo po tym okazało się, że kotka zaszła w ciążę. Spanikowany Niedźwiadek starał się wspierać partnerkę najbardziej jak mogł, jednak nie dało się uratować jej życia przy porodzie. Zrozpaczony skończył z trójką niepełnosprawnych kociąt, którymi poprzysiągł sobie zajmować najlepiej jak potrafi. Przemianowany na Misiowy Pazurek przez Aksamitną Gwiazdeczkę.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)