BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

12 lutego 2014

ZŁOTA PRĘGA

 
ZŁOTA PRĘGA
Poprzednie imiona: Mak > Złota > Złota Łapa
Płeć: Demi kotka (zapach kotki)
Klan: Klan Klifu
Ranga: Starsza
Poziom medyczny: I [ojciec ją uczył podczas choroby matki]
Poziom wojownika: IV
Charakter: Złota ma po prostu luuuz. Nie umie niczego wziąć na serio, a jej poczucie humoru jest tak szerokie, że jak opowiesz jakiś żart, nawet o umierających kociętach i kanibalach to ona zacznie się dusić ze śmiechu. W końcu śmiech to zdrowie! Czy kotka potrafi się stresować? Wątpię. Gdy pojawia się przed nią zwariowany lis zamiast panikować ucieknie, śmiejąc się i żartując. A jak ją złapie to trudno. 
Uwielbia towarzystwo, nawet obcych jej osób. Gdyby się dowiedziała o Klanach bez chwili wahania. Jest śmiertelnie trudno ją wkurzyć, bo akceptuje wszystkich bez wyjątku, ale jeśli to zrobisz to poznasz to się do ciebie nie odezwie przez najbliższy tydzień. Wybacza w bardzo szybkim tempie (wyjątkiem jest nieszczęsny ojciec); jest osobą, która raczej nie rani innych w innym celu niż zabawa. Uwielbia irytować innych, to jest w jej krwi. Gardzi kocurami, uważając ich za niedoceniających płci pięknej i można powiedzieć, że jest feministką. Potrzebuje wolności do życia jak ryba wody i ptak skrzydeł. Trudno powiedzieć, że jest odpowiedzialna, bo zwyczajnie nie jest i tyle. Narzekasz na jej charakter? Weź se kocie życie uporządkuj a nie jej dupsko niepotrzebną paplaniną zawracasz. Żyje chwilą, optymistyczną chwilą, w której nie warto się martwić i smucisz. Jeżeli masz ochotę na smutki, to poczekaj aż umrzesz, naciesz się życiem bo drugie takie może nie nastąpić!

Wygląd:
  • Ogólny opis - całkiem mała (w końcu to kotka), ruda kulka krótkiego futra. Smukła sylwetka sprawia że jest całkiem niebrzydka, jednak siły zdecydowanie jej brakuje. Trudno u niej z walką, bo wygranie jakiejś bitwy to cud z takim brakiem mięśni. Posiada ciemne uszy, plecy i ogon, a pręgi znajdują się dopiero na łapach, ogonie i twarzy. Pomiędzy jasnozielonymi oczami znajduje się nosek o dziwnej, złotej barwie odstającej od reszty. To dzięki niemu zawdzięcza swoje obecne imię. Na uszach ma niewielkie pędzelki, jeśli chodzi o jakieś ciekawsze cechy wyglądu.
  • Kolor sierści - ruda pręgowana dziko z akcentami
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oczu - zielone
Rodzina: 
  • Ojciec - Wiewiórka - (ruda pręgowana dziko z akcentami) była dobrą matką, ale jej śmierć nie uderzyła jej tak mocno. Wciąż ma nadzieję, że po śmierci ją gdzieś spotka.
  • Matka - Oskar - (czarny arlekin) nienawidzi kocura całym sercem i duszą, niech zdycha w męczarniach
  • Rodzeństwo - Miętus - (rudy pręgowany tygrysio) jego najlepszy przyjaciel, szuka go po całym świecie i jej marzeniem jest odnalezienie brata; Łobuz - (bury pręgowany dziko z akcentami arlekin) uwielbiali się irytować, trochę jej brakuje burasa; Iskier - (rudy pręgowany dziko z akcentami bicolor) byli sobie mocno obojętni
  • Partner - Zadymiony Pysk [*]
  • Potomstwo - Śliwowa Łapa, Śniąca Łapa

Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///
Historia: Urodziła się wolną samotniczką o imieniu Mak, lecz nie potrwało to długo, bo matka nagle zachorowała na nieznane choróbsko. Ojciec znający medycynę próbował ją wyleczyć, lecz nic to nie dało i gdy dzieci miały coś koło 9 księżyców Wiewiórka zmarła. Potrzymał synów jeszcze księżyc i wygnał (nie było to nic dziwnego, w końcu samotnik ma znaleźć swoje terytorium jak się staje dorosły), lecz ją uwięził u siebie, bo przypominała mu zmarłą partnerkę. Sprowadził jakiegoś kolegę i nawzajem pilnowali, aby kotka miała "życie idealne" - rodzic podstawiał jej pod nos jedzenie, obdarowywał ją podarunkami a ona nic nie musiała robić. Dużo kotów oddałoby wszystko za taką miłą egzystencję, ale nie Złota, która nienawidziła takiego życia. Mając już to 14 księżyców udało jej się uciec (dzięki dziurze w krzaku) i zmieniła swoje życie tak, aby zostały tylko wspomnienia. Trafiła na tereny dalekie od tamtejszego miejsca zamieszkania, schudła, zmieniła imię które wypowiadała z nienawiścią i zaczęła po prostu żyć tak jak chciała. Teraz pałęta się gdzie tylko jej się podoba, na szczęście nie poniosła jeszcze konsekwencji chodzenia po terenach Klanów.

Upomnienia: Postać NPC
Opiekun: Postać NPC
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)