BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 maja 2021

Od Kamiennej Łapy

Słońce już wschodziło, gdy czarna uczennica wychodziła z legowiska uczniów. Rzuciła ponure, pełne wyrzutów spojrzenie na śpiących Koperkową Łapę, Szczypiorkową Łapę i Splątaną Łapę. Oni mogli spać tak długo, jak zechcą.
Strzepnęła ogonem i wyszła. Obiecała Zwęglonemu Futrowi wcześniejszego świtu, że pójdzie z nim na patrol graniczny. Wyszła wcześnie, by razem z innymi klanowiczami posłuchać, jakie Orlikowy Szept wyznaczy koty.
- Poranny patrol poprowadzi Storczykowa Łodyga. Pójdą z nim Mniszkowy Kwiat, Zajęcza Łapa, Zwęglone Futro i Kamienna Łapa.
Kamienna Łapa prychnęła. Świetnie. Trzy wulkany energii, które większy mają jęzor niż rozum i jeden głąb, który wygląda jak chodząca żywa depresja. Chyba jest jedynym normalnym kotem w tym towarzystwie.
Patrol koniec końców nie był taki zły. Pomijając fakt, że przy granicy z Klanem Wilka Zajęcza Łapa uczepił się jej jak mucha.
- Lubisz Zwęglone Futro?
- Lubię obcinać języki wścibskim kotom - Warknęła z poirytowaniem.
- Co sądzisz o innych klanach?
Nie zdążyła nawet otworzyć pyska, a uczeń już zaczepił kogoś innego. Musiała znosić jego gadanie do momentu, gdy zbliżyli się kłody przy granicy z Klanem Nocy. Nie mogła się powstrzymać.
- Zamknij tą durną japę!
Wszystkie koty obróciły się na nią, a ona spłaszczyła uszy i wzruszyła ramionami.
- Denerwował mnie.
Gdy wracali, najwięcej głosu udzielał chyba Storczykowa Łodyga. W przeciwieństwie do Glinianej Łapy, jego żarty były okropne, a z każdym kolejnym ogon bił jej coraz bardziej. Liczyła tylko na to, by zamknął swoją mordę i dał im choć chwilę spokoju.
Po powrocie do obozu niektóre z kotów musiały dodatkowo polować, ale Kamienna Łapa odetchnęła, że jej nikt nie wydał takiego rozkazu. Wzięła potajemnie większego królika i już miała go odciągnąć na bok i zjeść, gdy poczuła za sobą kroki.
- Daj to.
Kamienna Łapa zjeżyła futro.
- Co? - Syknęła. To była Szczypiorkowa Łapa. Czarna nie zamierzała nikomu oddawać zasłużonego posiłku.
- Daj to. - Powtórzyła Szczypiorkowa Łapa.
- To sobie zapoluj - Warknęła wnuczka Orlikowego Szeptu. - Co ja jestem, twoja matka?
- Nie muszę polować - Odpowiedziała szylkretka i bezceremonialnie odebrała Kamiennej Łapie królika. Czarna uczennica zacisnęła zęby. Co za idiotka!
- Ruda głupia...
- Daj jej spokój, Kamienna Łapo. - Powiedział nagle Zwęglone Futro. Szczypiorkowa Łapa rzuciła jej triumfalne spojrzenie i odeszła truchtem.
- Co? - Warknęła czarna. Czy ten kocur był do reszty głupi? - Widziałeś, co powiedziała!
- Rude koty mają większe prawa. Tak już jest, Kamienna Łapo, nie zmienisz tego.
W jego wypowiedzi kryło się coś więcej. Córka Świerszczowego Skoku prychnęła.
- Nie. Po prostu faworyzujesz swoją kochaną córeczkę.
- Kamienna Ła...
- Nic nie mów! - Przerwała ostro Kamienna Łapa.
Obróciła się na pięcie i odeszła. Wparowała do legowiska uczniów, ignorując parę zaciekawionych spojrzeń i gwałtownie usiadła na posłaniu, owijając się bijącym z gniewu ogonem.

**

Następnego świtu poczuła bolesne ukłucie wyrzutów sumienia, których nienawidziła. Wstała rano i odszukała Zwęglone Futro siedzącego w cieniu, który błądził ponurym spojrzeniem po obozie. Gdy ich spojrzenia się skrzyżowały, Kamienna Łapa ledwo powstrzymała się od nerwowego mrugnięcia.
- Cześć, Zwęglone Futro, ja...
- Żałuję? Przepraszam? Jest mi przykro?... - Podsunął kocur.
- Nie, wiesz? - Warknęła uczennica. - Przyszłam tu powiedzieć, że jesteś debilem i wrócić do spania. Tak, Zwęglone Futro. Jest mi... przykro.
Na pysku ciemnego kocura pojawił się leciutki, ale dalej ponury uśmiech.
- W porządku, wybaczam.
Kamienna Łapa nie chciała wracać do legowiska. Usiadła obok mentora i westchnęła cicho, myśląc o kolejnych ciężkich dniach.
Posted by
.

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)