BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 maja 2021

Od Kamiennej Łapy (Kamiennej Agonii)

Kamienna Łapa leżała pod skałą rzucającą chłodny cień. Lekki deszczyk padał z ciemnego nocnego nieba. Może dla niektórych kotów jest to przygnębiające, jednak czarną uczennicę znacznie podnosiła taka pogoda na duchu. Nawet nie zauważyła, że jakiś cień przysłonił jej sylwetkę. Podniosła leniwie głowę. To Zwęglone Futro.
- O co chodzi? - Spytała wnuczka Orlikowego Szeptu.
- O coś ważnego. - Odpowiedział Zwęglone Futro. Jego oczy podejrzanie błysnęły. - Jesteś już całkiem duża. I dość dorosła. Brakuje ci tylko pieczęci.
Kamienna Łapa spojrzała na niego pytająco. Nie powiedział wprost, ale kotka się domyśliła. Czy to naprawdę ten dzień?...
- Będę wojowniczką?! - Niemal się zachłysnęła z podniecenia. Nie powinna okazywać emocji, ale teraz to nie miało znaczenia.
- Nie będziesz, jeśli nie wstaniesz. - Powiedział Zwęglone Futro. Kąciki jego pyska rozszerzyły się w uśmiechu.
Uczennica wstała bez wahania. Uniosła wysoko ogon, podniosła hardo podbródek i zabłysnęła typową arogancją. Będzie wojowniczką. Będzie wojowniczką.
Minęło tylko kilka chwil, zanim kotka zjawiła się w tradycyjnym miejscu. Tu została mianowana na ucznia. I tu zostanie wojowniczką. Bez względu na wszystko.
Zmusiła się do pewnej siebie postawy, gdy poczuła na sobie masę spojrzeń. Spojrzała w oczy Piaskowej Gwieździe, po czym przeleciała wzrokiem po tłumie. Widziała dumę Świerszczowego Skoku i Króliczego Susa. Obok Niebiański Kwiat z malutkim uśmiechem obserwowała przebieg zdarzeń. Zwęglone Futro również błyszczał dumą. Gdy przemówiła Piaskowa Gwiazda, kotka była zmuszona skupić uwagę na niej.
- Ja, Piaskowa Gwiazda, przywódczyni Klanu Burzy, wzywam moich walecznych przodków, aby spojrzeli na tę uczennicę. Trenowała pilnie, aby poznać zasady waszego szlachetnego kodeksu. Polecam ją wam jako kolejną wojowniczkę. - Przerwała, spoglądając uważniej na córkę Świerszczowego Skoku. - Kamienna Łapo, czy przysięgasz przestrzegać kodeksu wojownika i chronić swój klan nawet za cenę życia?
- Przysięgam. - Odpowiedziała Kamienna Łapa, całą siłą woli starając się powstrzymać drżenie głosu.
- Mocą Klanu Gwiazdy nadaję ci imię wojownika. Kamienna Łapo, od tej pory będziesz znana jako Kamienna Agonia. Klan Gwiazdy ceni twoją odwagę i lojalność, a my witamy cię jako pełnoprawną wojowniczkę Klanu Burzy.
Liderka dotknęła pyskiem czoła świeżej wojowniczki. Kamienna Agonia oparła pysk na barku przywódczyni. Po dłuższej chwili w milczeniu, obie kotki odsunęły się. Czarna skłoniła głowę, a wtedy do jej uszu dotarły winszowania i skandujące jej imię okrzyki.
- Kamienna Agonia! Kamienna Agonia!
To imię było piękne. Takie silne i godne. Kamienna Agonia cieszyła się, że od teraz tak właśnie będzie się do niej zwracać.
Odwróciła się i podbiegła do rodziców. Uniosła dumnie brodę.
- Moja córka - Mruknął Świerszczowy Skok. - Jakież trafne imię.- Dodał z nutą sarkazmu.
Tak naprawdę chciała tylko ich zobaczyć. Otarła się pyskiem o podbródek ojca i odwróciła się. Zetknęła się spojrzeniem ze Zwęglonym Futrem. Mentor lekko się uśmiechnął.
Wojowniczka ominęła koty i ruszyła do wyjścia z obozu, a deszcz już nie padał. Było cicho i spokojnie, wiał lekki wietrzyk. To była świetna pora na czuwanie.
Usiadła na miękkiej trawie i spojrzała w gwieździste niebo. W takiej właśnie chwili, gdzie będzie milczeć i obserwować gwiazdy, które teraz patrzą na nią z terytorii łowieckich Klanu Gwiazdy, czuła, że nic się nie liczy. Ani ciężkie dni, ani przywódczyni. Jest wojowniczką i zrobi wszystko dla dobra swojego klanu. Wszystko.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)