Cały dzień chodziła, jak na szpilkach, od jednego do drugiego boku kociarni, nie umiejąc się uspokoić. Mama im o tym nie mówiła, Brzoskwiniowa Łapa przypadkiem jednak pisnęła słówko. Kotka nie wspominała nic rodzeństwu, ale ona sami wiedzieli - to właśnie o tym rozmawiało jej rodzeństwo i Burzowa Łapa, nie dając jej spać. Bitwa. Chciała jakoś stłumić swoje nerwy, jednak nie potrafiła. Jej ojcem tam był. Walczył. Może i miała do niego żal, ale... Co, jeśli coś mu się stanie? Nie zdzierżyłaby tego. Ciernik chciała go poznać. Zobaczyć, jaki jest jej tata. Co prawda, mama powtarzała jej, że są trochę podobni, oboje tacy zamknięci w sobie... Jednak to nie wystarczało. Chciała spędzać z nim czas, jak córka z ojcem. Miała nadzieję, że jeszcze zdobędzie taką szansę. Ćma uderzała łapkami w ziemię, a Księżyc leżał skulony w kącie. Błądzący wydawał się cichszy, niż zazwyczaj a Przepiórka... Nawet ona jakby trochę zgasła. Prócz tego... Zmartwienie w oczach jej matki, oraz Pręgowanego Piórka. Jak długo to jeszcze będzie trwać? Co, jeśli oszaleje, zanim wrócą?
W końcu jednak ktoś pojawił się w żłobku, informując o powrocie. Ciernik nawet nie zwróciła uwagi, kto to był. Wybiegła, w poszukiwaniu ojca.
— Cierniku? — usłyszała za sobą głos Burzowej Łapy, olała jednak przyjaciela, dostrzegając burą sylwetkę. Pobiegła z stronę Cienistego Pazura.
— Tato!— zawołała, przylegając swoim małym ciałkiem do jego, dużego. — Tak się cieszę, że jesteś. — Odparła. Chyba pierwszy raz go przytulała. Jego ciało było takie ciepłe! Cienisty Pazur odsunął się gwałtownie od kociaka.
— Czego chcesz? — syknął, jego oczy zdawały się jednak dziwnie smutne. Kotka cofnęła się o krok, zraniona, uniosła jednak dumnie łebek, patrząc na kocura. Nadal był całkiem młody. Czy ktoś z boku pomyślałby, że to jej ojciec, czy może raczej starszy brat?
— Martwiłam się o ciebie... To... Tyle trwało — powiedziała cichutko.
— Nazywasz bitwę "tym"? — żachnął się — zresztą, kto Ci powiedział?
Koteczka była bliska fuknięcia, pohamowała je jednak. Tylko spokojnie.
— Mam uszy i oczy, tato — odparła. Nie zamierzała wspominać nic o Brzoskwiniowej Łapie. — I nie jestem już duża! Wiele rzeczy rozumiem.
Jej ojciec zaśmiał się gorzko. Niczego nie rozumiała.
— Daj mi spokój, Cierniku — warknął stanowczo, po chwili — nie jestem w nastroju na rozmowy.
Kotka położyła uszka po sobie, gdy ten się oddalił.
"Nigdy nie jesteś w nastroju" - pomyślała. Że też mama uważa, że są podobni! Co za bzdury... Nie jest taka. Nie odrzuciłaby go w ten sposób.
— Wszystko dobrze, Cierniku? — zapytał Burzowa Łapa, który najwidoczniej przysłuchiwał się temu z daleka.
— Idealnie — warknęła. W jej oczach zabłysły łzy, wstrzymała jej jednak — zostaw mnie w spokoju — dodała ciszej, odbiegając.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz