BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Niedźwiedzia Siła i Aksamitna Chmurka przepadli jak kamień w wodę! Ostatnio widziano ich wychodzących z obozu w towarzystwie Srokoszowej Gwiazdy, kierujących się w nieznaną stronę. Lider powrócił jednak bez ich dwójki, ogłaszając wszystkim, że okazali się zdrajcami i zbiegli. Nie są już mile widziani na terenach Klanu Klifu. Srokosz nie wytłumaczył co dokładnie się tam stało i nie zamierza tego robić. Wkrótce po tym wydarzeniu, podczas zgromadzenia, z klanu ucieka Księżycowy Blask - jedna z córek zbiegłej dwójki.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka „maści - pomoc” właśnie zawitała na blogu! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 marca 2018

Od Ciernistej Łapy C.D Białej Sadzawki

Kotka wraz z mentorką poczęła szukać sobie nowej zdobyczy. Obecność matki przy treningu zestresowała ją lekko, przez co sama przepędziła poprzednią istotkę. Teraz musiała się wykazać, aby pochwała Rdzawej nie poszła na marne. Węszyła, skupiając cały swój umysł w jednym miejscu. Liczył się tylko zapach. Musiała coś znaleźć. Nagle wyczuła coś, z czym jeszcze nie miała do czynienia. Był to zapach dość intensywny. Kotka podążyła za nim i odkryła, że zbliża się do... do mamy! Nawet nie zauważyła, że oddaliły się od rodzicielki. Pospiesznym krokiem ruszyła w tamtą stronę. Istota właśnie szykowała się do ataku, pędząc wprost na Białą Sadzawkę. Ciernista, widząc to, bez wahania ruszyła w ślad za kuną, sadząc dość spore susy w ziemi. Stworzenie zaatakowało Białą pazurami, ta jednak odskoczyła, szykując się do walki. Kotka odskoczyła, jednak napastnik dał radę musnąć jej nogę, zadając rany. Może i nie był zbyt duży, co najwyżej wielkości uczennicy, ale mimo wszystko, przeciwnik ten był na pewno szybki, a pazurki miał ostre. Biała zauważyła córkę i łapą dała jej sygnał do odwrotu. Niedoczekanie! Ciernista wybrnęła do przodu jeszcze bardziej, niż wcześniej, rzucając się na atakujące matkę po raz drugie zwierzę. Istotki o podobnym wzroście i masie ciała przetoczyła się, zaczynając siłowanie. Kuna co rusz kłapała na nią zębami, próbując dosięgnąć jej szyi, bura była jednak nad nią i mocno trzymała w miejscu. Problem polegał na tym, że gdyby chociaż się ruszyła, istotka rozszarpałaby ją, czego nie ukrywajmy, wolała uniknąć. Stworzenie skoczyło nagle, nad czym terminatorka ledwo zapanowała. Pozycja się zmieniła. Teraz to kuna była nad Ciernistą, kłapiąc zębami przed jej pyszczkiem jeszcze zażylej. Młoda skrzywiła się, gdy na jej pyszczek skapnęła gęsta ślina. Fuj! Pazury istoty wbijały się w górną część łap kotki, ta jednak z zaparciem dzierżyła w łapach szyję napastniczki, odsuwając możliwie jak najdalej od siebie. Niewygodna pozycja utrudniała jej mocniejsze zaciśnięcie pazurów i zakończenie żywota kuny. Była taka ciężka! Bura nie była pewna, ile jeszcze wytrzyma.
I wtedy, zupełnie jak na migawkach, jej matka uskoczyła nad nią, zwalając nieprzyjemny ciężar z ciała kotki. Uczennica pisnęła, czując jeszcze, jak pazury kuny odrywają się od jej ciała. Zdumione zwierzę zdążyło jedynie użreć Białą w łapę, nim ta zabrała mu ostatnie tchnienie. Ciernista oddychała ciężko, obserwując, jak jej matka podnosi się, z zakrwawionym pyszczkiem, oraz łapą, na której znajdowała się jej krew. Dostąpiła szybko do córki.
— Ciernista Łapo! — wtem usłyszała przestraszony głos Rdzawej, która właśnie znalazła swoją uczennicę. Bura kotka zamrugała kilkakrotnie, dźwigając się.
— Nic mi nie jest — powiedziała cicho, chociaż rany piekły ją niezmiernie. Spojrzała na swoją matkę, która lekko utykała.
— Zostawić was na moment... — westchnęła jej mentorka. Bura kotka uśmiechnęła się niewinnie w odpowiedzi.

~*~

Siłą rzeczy, trening przerwała wizyta u medyka. Ciernista nie widziała potrzeby, aby tam iść, ale dwie kotki nalegały. W końcu Biała zaszantażowała ją, że jeśli tak, to ona też nie idzie i sprawa była przesądzona. Czuła się nieswojo, gdy opatrywał ją Burzowa Łapa, podczas gdy jego mentor pielęgnował jej matkę. Policzki kotki piekły jeszcze mocniej od ran, przez dotyk kocura. Był tak blisko...
Całym sercem nienawidziła tego uczucia. Kątem oka spojrzała na Białą Sadzawkę, która spokojnie trzymała łapę w górze, gdy Gradowa Mordka nawijał na nią pajęczynę.

<Mamo? Wybacz, że taki gniot, wena uciekła :( >

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz