KRUCZY ZMIERZCH

 

OGÓLNE

KRUCZY ZMIERZCH

*Poprzednie imiona: Kruk > Krucza Łapa > Kruczy Zmierzch > Ciemniusie Futerko
Płeć: Kocur

Orientacja: niezdecydowany
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Wojownik

- - - - - 

Właściciel: Postać NPC (autor: amare0206@gmail.com)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Ogólny opis - Kruk jest dość wysoki. Na jego piersi znajduje się biała łatka. Jego szyja, ogon i spód brzucha to najbardziej "ofutrzone" miejsca na ciele. Na świat spogląda natomiast błękitnymi oczami.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - Niebieski pręgowany tygrysio z bielą

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - Niebieskie

CHARAKTER

Jak najłatwiej opisać Kruka? Spokojny, zamknięty w sobie i niezbyt wylewny. Rzadko mówi o swoich uczuciach, a już na pewno nie dzieli się z innymi swoimi słabościami, historią i przemyśleniami bez konkretnej potrzeby. Jest okropnie pamiętliwy i byłby w stanie dla bliskiej osoby poświęcić wszystko, ale gdy zostanie choć raz zdradzony, prawdopodobnie już nigdy ci nie wybaczy. Ukryty w twardej skorupce zakompleksiony kocur, który swoim zachowaniem sprawia wrażenie niedostępnego, wyrachowanego i wychowanego na kota gotowego poświecić się dla większego dobra, który nie ma własnych uczuć. Nie jest wyniosły ani arogancki, ale spokojny i niemal zawsze wie, jak zachować się w danej sytuacji. Momentami można u niego zaobserwować lekką kpinę. Zazwyczaj gdy ma do kogoś zastrzeżenia lub coś mu się nie podoba, mówi o tym otwarcie. Dodatkowo kot naprawdę niewiele mówi o sobie. Woli słuchać, niż mówić. Obcych traktuje z rezerwą, często nawet z wyższością. Chociaż na zewnątrz to twardy kot, w środku to osoba zajęta własnymi smutkami i żalem. Uwielbia przyrodę, aktywność fizyczną i zdecydowanie nie jest to leniwy osobnik. Momentami ma tendencję do zachowywania się toksycznie, ale często nawet nie jest świadomy, że zrobił coś źle. Wbrew pozorom jest wrażliwy i przekonany, że świat nie lubił go już od urodzenia. W większości stosunkach jest neutralny, tylko dla bliskich jest miłą bubą, i to wtedy, gdy nikt nie patrzy. Czasami jest aż zbyt sarkastyczny, momentami nonszalancki.

MORALNOŚĆ

Kruk to zdecydowanie nie osoba, która trzyma się ograniczeń. To ta osoba, która ma w dupie wszelkie prawa, ale przestrzega tych najważniejszych tylko po to, by nie oberwać. Byłby w stanie kogoś skrzywdzić, ale prawdopodobnie wspominałby to już do końca życia i miałby z tego powodu wyrzuty sumienia, których by otwarcie nie pokazywał. Jednak sprowokowany lub zabijając kogoś, kto zaszedł mu pod skórę prawdopodobnie nie żałowałby takiego morderstwa.

CIEKAWOSTKI

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: -

Poziom wojownika: V

Słabe punkty: Wrażliwość

Mocne strony: Komunikacja z innymi kotami, zachowanie spokoju, gdy trzeba

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Modrzew [*]

Matka - Burza [*]

Rodzeństwo - Zorza [*]

Partner - ///

Potomstwo - ///

 

INNE

Bliscy -  Mroźna Wichura i Czarny Ogień

Wrogowie - -; 

SZKOLENIE

Mentor:  Zajęczy Ogon

Uczniowie obecni: ///

Uczniowie dawni: Urdzikowy Deszcz

HISTORIA

Urodził się u dwójki samotników razem z siostrą. Wędrowali, polowali, rodzice uczyli ich żyć, Kruk był szczęśliwy, a wszystko zdawało się nie kończyć. Cała rodzinka kochała się i wspierała. Ale któregoś dnia, napotkali grupę samotników. Mimo protestów kociąt, rodzice postanowili tam dołączyć, by zapewnić swoim dzieciom dobrobyt i więcej zwierzyny. Kruk był wściekły i zazdrosny, gdy widział, że rodzice zadają się z samotnikami i częściej rozmawiają nimi, niż z nim i jego siostrą. W grupie poznał Sokoła, z którym się zaprzyjaźnił. Spacerując natknęli się na stado psów, które rozszarpało rodziców i przyjaciela na jego oczach. Ponieważ on i siostra nie byli dobrzy w polowaniu, młodzi i słabi, grupa postanowiła ich pozostawić, by nie byli bezużytecznymi gębami do wykarmienia. Zrozpaczony, samotny i zdesperowany Kruk zabrał siostrę w dalszą wędrówkę, w trakcie której kotka zmarła z głodu. Próbował sprawić, by wstała i doszła jeszcze trochę do celu, ale bez skutku. Zawędrował więc samotnie na terytoria klanów, gdzie znalazł go Lśniąca Łapa razem z jego mentorką. Kruk obwinia się za śmierć siostry, rodziców i przyjaciela i wciąż nie może zapomnieć o tym, co się stało.