BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 26 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

18 lutego 2014

RYJÓWKA


OGÓLNE
RYJÓWKA
*Poprzednie imiona: Ryjówka, Ryjówcza Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Autor: rjw15@wp.pl
Upomnienia: 1/3
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Szczupłe, zwinne ciało Ryjówki, pokryte jest czekoladową szylkretową sierścią z białym. Mimo delikatnej budowy, jest dosyć wysoka. Silne pazury pomagają jej w wspinaczce na nawet najwyższe drzewa. Brązowe oczy z powagą obserwują otaczający ją świat, ich barwę można porównać do błotnistej kałuży. Ma półdługą sierść oraz zwykłych wymiarów ogon, zakończony białą końcówką. Specjalną cechą jej ślicznego wyglądu są wywinięte uszy. Lekki uśmiech podkreśla pyszczek oraz malutki, różowy nosek.
Cechy szczególne - wywinięte uszy
Kolor sierści - czekoladowy szylkret calico z białym
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - brązowe

CHARAKTER

Życie samotniczki odcisnęło solidny ślad na poglądach, którymi kieruje się kotka. Należy zacząć od tego, że szylkretka nie należy do zbyt spokojnych ani wybuchowych osobniczek. Potrafi panować nad emocjami, dlatego ciężko cokolwiek odczytać z jej pyszczka. Zachowuje cierpliwość i wie, kiedy powinna się nie odzywać. Nie lubi być w centrum uwagi. Ryjówka kocha wolność, nie wyobraża sobie, że mogłaby coś robić wbrew własnej woli. Jest strasznie uparta, ciekawska oraz silna. Ciężko ją zranić. Nie boi się wyzwań, które chętnie podejmuję, pokazując swoją odwagę. Nie jest typem słuchacza, o wiele bardziej woli przechodzić do działania. Jeśli ktoś spróbuje z nią zadrżeć, może się liczyć z poważnymi konsekwencjami, Ryjówka nie zapomina i jest bardzo mściwa. Jeśli zyskasz jej sympatię oraz zaufanie, o co jest bardzo trudno, odpuści sobie złośliwe komentarze i będzie cię bronić bez względu na wszystko. Lojalna wobec rodziny i przyjaciół. Nie boi się nieznajomych, wie otóż, że dzięki pewności siebie i sprytowi zawsze sobie poradzi. Wychowanie rodziców sprawiło jednak, że nie potrafi odnaleźć własnego miejsca w niebezpiecznym świecie ani okazywać najważniejszych uczuć. Nie przytuli, nie pocałuje, nie powie milutkich słówek, by pocieszyć i dodać otuchy. Chociaż sama się do tego nie przyzna, chciałabym mieć kogoś, przy kim poczuje się bezpieczna. Jeśli potrzebujesz pomocy, nie możesz liczyć na Ryjówkę, jest zbyt samolubna. Wbrew pozorom potrafi dotrzymać powierzonych sekretów. Gardzi słabością. Jest duszą podróżnika. Pod twardą skorupą kryje się więc interesująca kotka, która w jednej chwili może być miła, żeby w następnej wbić pazury prosto w najczulszy punkt przeciwnika.

MORALNOŚĆ

Gotowa była posunąć się do zabójstwa matki. Byłaby w stanie zamordować ojca, rodzeństwo i własne potomstwo. Kotka nie zawahałaby się przed ucieczką i pobiciem kogoś dla własnych interesów.

CIEKAWOSTKI

kiedyś mieszkała przez krótki czas w Klanie Burzy, uczyła się języka lisów, nie wierzy w Klan Gwiazdy

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I
Poziom wojownika: V
Słabe strony: walka
Mocne strony: polowanie, pływanie

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Słonik(*) [Pan Słonik; ma żal do ojca, że nie bronił jej przed matką i ukrywał prawdę o swoim pochodzeniu. Nie chce mieć z nim nic wspólnego]
Matka - Melodyjka(*) [Wielka Pani; jej życie z nią było ciężkie, koteczka nie raz obrywała po uszach. Z nienawiści do matki ją zabiła.]
Rodzeństwo - Mucha(*) i Melon(*) [siostra i brat; za dziecka trzymali się razem i wspólnie uczyli o świecie. Kocurek zostawił jednak siostry bez wyjaśnień, czego Ryjówka nie potrafi mu wybaczyć. Jej droga z Muchą rozeszła się wraz z opuszczeniem Klanu Burzy.]
Partner - brak
Potomstwo - Mysz, Rosa [córki; stara się wychować je na silne i niezależne.]

INNE

Bliscy - Mysi Krok, Szkarłat
Wrogowie - brak
SZKOLENIE

Mentor - Burzowy Mróz (*)
Uczniowie obecni - brak
Uczniowie dawni - brak
HISTORIA

Dwójka nieogarniętych uczniów-bff z Klanu Burzy, zbuntowała się i uciekła za góry, za lasy, dalej niż zapuścił się jakikolwiek kot, ale tam wpadli w złe towarzystwo. Akcja z kocimiętką zakończyła się ciążą Melodyjki. Po upływie księżyców, na świat przyszła dwójka uroczych koteczek i jeden spasły klops - jedną z rodzeństwa jest właśnie Ryjówka. Kotka swoje pierwsze księżyce spędziła w Norze. Trójka kociaków trzymała się razem, podczas gdy Słonik i Melodyjka opuszczali kryjówkę żeby zapolować. Dzieci nie zaznały ze strony rodziców żadnych uczuć. Trzymały się więc razem, ucząc pomału o wszystkim, co ich otaczało. Wielkie Koty jedynie ich wykarmili. Melodyjka potrafiła uderzyć córkę, jeśli powiedziała o jedno słowo za dużo. Wyniosła z domu rodzinnego złe wzorce. Sytuacja pogorszyła się wraz ze zniknięciem Melona. Ryjówka i Mucha w wieku dziewięciu księżyców, trafiły do Klanu Burzy. Szylkretka otrzymała za swojego mentora Burzowy Mróz, przyjęła imię Ryjówcza Łapa i rozpęcza naukę na wojowniczkę, podpadając przy okazji kilku kotom. Wraz z wiekiem czternastu księżyców, po przemyśleniu swojego miejsca w świecie, Ryjówka podjęła ucieczkę, na nowo zostając samotniczką. Tym razem na własnych warunkach. Była wolna.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)