BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 lutego 2014

DZICZA SIŁA

 
Autor grafiki: Pianka#3071 (discord)

OGÓLNE
DZICZA SIŁA
*Poprzednie imiona: Dzik, Dzicza Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Heteroseksualna
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Autor: Pianka#3071
Upomnienia: Postać NPC
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - To coś jest po prostu masywne. Tak, to coś, bo trudno patrząc na jej budowę w ogóle nazwać ją kotem. Przeciętny wzrost nadrabia ciężką tuszą i silnymi łapami, a jej wielka i kwadratowa szczęka śni się wrogom po nocach. Nikt nie jest pewien czy przeżyje z nią potyczkę. Pomijając już tuszę, Dzik jest burą kotką z białą plamką na brzuchu, pręgowaną tygrysio. Samo futro wojowniczki jest niezwykle długie i szorstkie w dotyku. Można powiedzieć, że stoi na jeża zamiast leżeć spokojnie u jej boku. Oczy ma brązowe, niewielkie, zwykle przymrużone i szeroko rozstawione. Czymś po czym ją na pewno poznasz są górne kły, które przez dziwną budowę szczęki wystają na zewnątrz. Dzik być może nie jest zbyt ładna, ale nie zważa na opinię innych - podoba się sobie i dba o urodę. Bardzo lubi wsadzać sobie za ucho kwiatki, bo mimo niewygody uważa to za upiększające jej osobę. Jeśli powiesz jej w pysk, że jest brzydka, możesz się powoli pożegnać ze swoimi uszami. 
Cechy szczególne - wystające górne kły; szorstkie, grube futro; bardzo masywna sylwetka
Kolor sierści - czarny pręgowany tygrysio z białym 
Długość sierści - długa
Kolor oczu - brązowe

CHARAKTER

Dzik jest prawdziwym czołgiem tylko z wyglądu. To miękka kluska, która jest bardzo uczuciowa. Nie używa jednak zbyt często słów do okazania tego, preferuje czyny. Bardzo usilnie broni bliskich jej osób, wręcz jest w tym aspekcie zaborcza. Stara się kontrolować inne koty by mieć pewność, że nie dzieje im się krzywda. Miejscami agresywna i impulsywna, ale widać, że serducho ma po dobrej stronie. Niestety, jedną z większych wad czarnej jest, nie bójmy się tego słowa, głupota. Nie grzeszy inteligencją, ułożenie prostego planu jest dla niej katorgą. A co dopiero odróżnienie kłamstwa od prawdy? Albo manipulacji od troski? Granice między tymi rzeczami są dla niej bardzo rozmyte, niewidoczne. Za autorytet uznaje każdego kota z szacunkiem i wyższą rangą. Zwłaszcza za słowem lidera podąża ślepo, uważając że on nigdy się nie myli. A jak się z nią nie zgodzisz to jesteś zdrajcą! A ze zdrajcami trzeba krótko! Ten, co złamie kodeks wojownika jest w jej oczach skreślony. Jest lojalna wilczakom i kodeksowi aż do bólu. Jeśli zranisz Klan Wilka, ona zrani ciebie. 
Obsesją kocicy jest też bycie rasowym i najlepszym wojownikiem, jakiego tylko zobaczysz. Idealny wojownik powinien być wierny przywódcy, silny i niewahający się oddać życia za Klan. Dąży do bycia takim kotem. Gdy coś się jej nie udaje w treningu dotkliwie to przeżywa. Być może nie pokazuje swojego przejmowania się porażką na zewnątrz, ale jej delikatne wnętrze nie może sobie poradzić z takim kubłem zimnej wody. Ona musi być najlepsza i basta! Jeśli nie będzie, to kim jest? To jest też jeden z problemów tej kici. Ma problem z ustaleniem swojej prawdziwej wartości i bazuje ją na własnej tężyźnie fizycznej czy sukcesach w wojowniczej karierze. Zazdrości innym talentu i mądrości. Zazdrości innym bardzo wielu rzeczy. Czuje, że nie pasuje do środowiska, ale bardzo chce się w nie wpasować. Nie ma zbyt wielu znajomych i trzyma się nawet toksycznych relacji. Boi się zostania całkiem samą, opuszczoną. To jej największy lęk. 

MORALNOŚĆ

Zrobi wszystko, jeśli ktoś jej rozkaże. Nie popiera bezpodstawnej agresji, ale uważa, że samoobrona i specjalne sytuacje mogą tłumaczyć postępy takie jak morderstwa. Problem w tym, że dla niej każda najmniejsza krytyka czy niewłaściwy ruch może się okazać agresją w jej stronę. A ona takich kotów nie lubi i nie zawaha się użyć pazurów i zębów. 

CIEKAWOSTKI

- bardzo lubi boomerskie suchary albo żarty w stylu "puk puk"
- fascynują ją grzyby. Uważa je za ciekawe wybryki natury. 
- żyje w symbiozie z robakami, które bardzo lubi i traktuje za swoich przyjaciół. Jej ulubionym jest pająk krzyżak o imieniu Borowik, z którym lubi się bawić. Jego poprzednik, spora gąsienica imieniem Muchomor pewnego dnia zawiesiła się na drzewie i zniknęła, a Dzik wciąż nie wie jak..
- jej kichanie przypomina chrumkanie
- posiada częściowy tyłozgryz, ale nauczyła się z tym żyć i jej to nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: /// (zioła są fu, PRAWDZIWY wojownik sam się leczy)
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: ociężałość, zwinność
Mocne strony: siła, walka

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Tygrysi Szpon - nie wie kim on jest.
Matka - Lawendowy Liść - wie tylko, że to ponoć jakaś samotniczka i jej głupio. Chce wymazać ją ze swojego rodowodu
Rodzeństwo - Słowicza Łapa, Szczurzy Cień - stanie w ich obronie za wszelką cenę, nawet tej życia.
Partner - Podkochuje się skrycie w Trójokiej Wronie.
Potomstwo - Jest tym kotem, co ma do kociąt rękę i bardzo je lubi. Borsucza przejażdżka, przeróżne historie, zapasy.. wszystko co związane z kociakami ma w jednym palcu. Jak dorośnie chce mieć gromadkę. Niestety, Dzik jest niepłodna i zanim znajdzie odpowiednią osobę i zajdzie w ciąże prawdopodobnie minie sporo czasu. Cóż, zawsze pozostaje adopcja...
INNE

Bliscy - Przez swój młody wiek jeszcze kogoś takiego nie poznała
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
HISTORIA

Córka dwóch kotów z Klanów za górami. Jej ojciec był jedną łapą na pozycji lidera, za to matka - medyczką. Niestety ich romans wyszedł na jaw, więc musieli opuścić swój Klan. Wtedy Tygrysi Szpon opuścił swoją partnerkę, która załamana została całkiem sama. Lawendowy Liść umarła przy porodzie, a kotkę i jej rodzeństwo znalazł patrol Klanu Wilka. Podczas ruchu radykalnych feministek, pomagała Borówkowemu Krzewowi, opiekując się nią i dbając o jej pełen żołądek. Była dla niej ważna tak samo jak liderka, do której miała szacunek. Po upadku ich grupy, poprzysięgła wierność nowemu liderowi.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)