BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

13 maja 2019

Grzmot (Samotnik>Klan Wilka)!

Grzmot | Klan Wilka



GRZMIĄCY POTOK
Poprzednie imiona: Grzmotek > Grzmot > Grzmiąca Łapa
Wiek: 26 skiężyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Wilka
Ranga: Wojownik
Poziom medyczny: -
Charakter: Jest zimnym i bezwzględnym kocurem. Takim w końcu wychowała go ulica. Kłamstwo przychodzi mu z łatwością i nie czuje po nim żadnych wyrzutów sumienia. Kocur jest świetnym manipulatorem. Dobrze czuje się w towarzystwie innych, szczególnie jeśli chodzi o kotki, które przyciąga z dużą łatwością. Jednak kotki w klanie, które posiadają już partnerów omija dużym łukiem. Nie szuka sobie wrogów w klanie, ale na zewnątrz owszem. Jest bardzo arogancki i samolubny. Jednak, jeśli chodzi o koty w klanie, przyzwyczaił się do polowań, przecież nie każdy ma predyspozycje i trzeba wykorzystywać taki potencjał. Broni klan całym sobą, dość przywiązał się do niego i mimo że na klanowiczów patrzy z pogardą, to trzeba przyznać, że nie pozwolił by im ot tak umrzeć. Jest to dość złośliwy kocur, który rzuca bluzgami, gdzie po padnie. Jeśli mu podpadniesz obrzuci i ciebie, lecz takimi, które prawdopodobnie po raz pierwszy usłyszysz. Przy przyjaciołach strata zmniejszyć swoją arogancje do minimum, tylko szkoda, że prawie ich nie ma. Mimo woli w głębi serca czuje, że potrzebuje stałej partnerki, lecz ten nie lubi się zobowiązywać i ciągle skacze z partnerki na partnerkę.
Wygląd:
  • Ogólny opis - Jest to wysoki kocur o krępej budowie ciała. Jego sierść jest koloru czerni, przebijają się przez nią lekko ciemniejsze pręgi, znajdujące się na łapach, pysku i ogonie. Grzbiet kota również jest lekko ciemniejszy. Okolice pod pyskiem do oraz palce u przednuch łap są białe. Posiada długie umięśnione łapy o ciemnych i twardych poduszkach. Jego lodowato niebieskie, kształtu migdałów oczy prześmiewczo patrzą na inne koty z klanu. Sierść kocura jest lekko dłuższa na pysku, ogonie, piersi oraz łapach. Jego nost jest atramentowo-czarny, znajduje się na nim kilka maleńkich białych kropeczek. Jest jednym z największych kotów w klanie. Nie można nazwać go brzydkim, gdyż ma on urok osobisty i przyciąga do siebie płeć przeciwną niczym magnes. Na piersi ma kilka drobnych blizn po walkach z innymi kotami, oczywiście wygranych.
  • Kolor sierści - czarny przebijający pręgowany dziko z akcentami z białym
  • Długość sierści - półdługa
  • Kolor oczu - niebieskie
Rodzina:
  • Ojciec -  Złamas - zabrał go od matki i porzucił na ulicy.
  • Matka - Iskierka - matka, ojciec zabrał ją od niej, nie pamięta jej za bardzo.
  • Rodzeństwo - Trzask - brat, pewnego razu pokłócił się z nim, tego dnia ich drogi się rozdzieliły.
  • Partner - Było ich wiele, lecz aktualnie nie ma żadnej. Nie szuka żadnej na stałe, bardziej krótkich przygód, lecz gdzieś w jego twardym serduszku, potrzebuje jakiejś partnerki do wsparcia, lecz nikomu tego nie pokazuje.
  • Potomstwo - O dziwo nie ma.
Mentor:
Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///
Historia: Urodził się u pieszczochów wraz z bratem Trzaskiem. Jego mama - Iskierka, bała się, że dwunożni zauważą kocięta i je oddadzą, a bardzo chciała, by miały dobry dom. Złamas, dla którego synowie byli tylko piątym kołem u wozu, obiecał partnerce, że zabierze ich w dobre dla nich miejsce. Wyszedł z pięcioksiężycowymi kociakami i zostawił je w drugiej części miasta, by Iskierka nigdy ich nie znalazła. Dwójka braci szwendając się natrafiła na grupę kotów (można nazwać to takim gangiem), te widząc w nich potencjał wychowały je i wyszkoliły. Pewnego dnia Trzask i Grzmot pokłócili się o pewną kotkę imieniem Cyprys, z tej bitwy niebieskookiemu została jedna z blizn na piersi. Po pewnym czasie i tak rozstał się z kotką. Pewnego dnia natrafili na niego Spopielona Paproć, Iglasty Krzew, Błotnisty Pysk i Wróblowy Śpiew. Z powodu, że od pewnego czasu nudziło mu się życie, postanowił spróbować czegoś nowego. Poza tym dwójka kocurów zaimponowała mu temperamentem. Nie spodobało mi się za bardzo współpracowanie, lecz po pewnym czasie do tego przywykł i przestał sprawiać problemy
Punkty umiejętności:
  • siła - 37
  • szybkość - 30
  • zwinność - 18
  • skok - 15
Właściciel: Postać NPC
Przywilej cechy bonusowej: sierść czekoladowa
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)