BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 lutego 2014

SZCZUREK

 

Autor grafiki: Avokado#2526
OGÓLNE
SZCZUREK
*Poprzednie imiona: Blue
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślono
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Avo

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Szczur to kocur o niebieskiej, półdługiej sierści. Ma łysy, różowy ogon.
Cechy szczególne - łysy ogon
Kolor sierści - niebieski jednolity
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - żółte

CHARAKTER

Szczur to mysi móżdżek i to w dosłownym tego słowa znaczeniu. Jest bardzo naiwny. Wystarczy, że coś mu się wmówi, a on w to uwierzy. Tak właśnie stał się szczurem. Tak. Kocur wierzy w to, że jest gryzoniem, który powinien zachowywać się tak jak przedstawiciel tego gatunku. Ufa każdemu, nawet nieznajomym, co doprowadza go czasem do błędnych osądów. Wierzy, że świat jest bezpiecznym i pełnym szczęścia miejscem, więc zderzenie z rzeczywistością bywa dla niego ciężkie. Boi się Wyprostowanych, bo uważa, że chcą go zabić z racji takiej iż jest gryzoniem. O dziwo inne koty mu nie są straszne, chyba że przypomni sobie o tym, że przecież mogą go zjeść. Idzie jednak przez świat z uśmiechem na pyszczku. Uwielbia się tulić. Można rzec, że z niego przylepa. Gdy uzna kogoś za swojego opiekuna będzie mu wierny aż po grób. Często potyka się o własne łapki, przez co bywa niezdarny. 

MORALNOŚĆ

Nie skrzywdziłby muchy. Płacze widząc, gdy dzieję się coś złego. Jego wiarą jest wiara w kamienie, którą nauczyła go Bylica

CIEKAWOSTKI

- lubi ser

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: naiwność, ciamajdowatość
Mocne strony: zwinność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Long
Matka - Wiera
Rodzeństwo - Karmel, Ali
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - Aital (uważa go za przybranego tatę) 
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - Bylica/Aital
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodził się jako pieszczoch imieniem Blue i żył sobie miło i szczęśliwie, wierząc w to, że był kotem. Pewnego dnia wybrał się na zewnątrz swojego domostwa, goniąc motylka, aż wpadł na niego jakiś obcy kot. Nieznajomy otworzył mu oczy i wyjawił przerażający sekret. Był szczurem. Nie był w stanie tego znieść! Jak to był szczurem?! Aital - bo tak zwał się samotnik, postraszył go Wyprostowanymi i tym, że ci chcieli go zabić obiecując mu, że uchroni go od tego straszliwego losu. Zgodził się więc pójść za starszym kocurem do swojego nowego domu, mając nadzieję odkryć kim tak dokładnie teraz jest. Aital ukrywał go przed swoją rodziną w kartonie przez jakiś czas, aż nie został odkryty. Bardzo się bał spotkania z kotami, ale Bylica i jej rodzina okazali się bardzo mili. To właśnie starsza kotka nauczyła go wiary w kamienie, budowania stosów i składania im hołdu. Dzięki niej zdobył przyjaciela Głazika, który był kamieniem. Niestety... podczas wędrówki po Betonowym Świecie, zdarzył się wypadek. Aital przypadkowo zabił staruszkę, która uderzyła głową o skałę. Krokus - córka Bylicy oskarżyła jego ojca o umyślną śmierć, przez co Aital wraz ze Szczurkiem musieli uciekać. Zamieszkali w zaułku przy paru śmietnikach w kartonie. Kocur wciąż traktował go jak gryzonia, nie pozwalając opuszczać kartonu. Karmił go, kochał i był jego najbliższym. Chociaż Szczurek chciał mu pomóc w zdobywaniu pokarmu, ten się nie zgadzał. To doprowadziło do tego, że kocur żył niczym więzień, nudząc się okropnie. Pewnego dnia usłyszał popiskiwania i pierwszy raz stanął oko w oko z najprawdziwszym szczurem. Chcąc się z nim zaprzyjaźnić wyszedł ze swojego "domu", a następnie nawiązał kontakt. Pech chciał, że szczury okazały się inne niż w jego wyobraźni. Gdy pojawił się drugi przedstawiciel tegoż gatunku, zabili go z głodu. I tak skończyła się jego historia. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz