BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 sierpnia 2023

Od Lew CD. Lisiego Ogona

 Czy udało jej się nawrócić Lisi Ogon? Chyba tak. Chyba nawet bardziej niż nawrócić, bo w końcu od ich rozmowy po jakimś czasie kotka przyniosła do obozu kocię. I to nie byle jakie kocię, a przepiękna rudą kotkę. Lewek była dumna z Lisiego Ogona, że kotka przyprowadziła jej i rodzeństwu koleżankę. Samo pojawienie się nowej rudej jednostki w Klanie Burzy córka Leśnego Pożaru uważała za swego rodzaju dobry omen, znak od przodkini. Tak jakby informowała swoją potomkinie, że nastanie nowa lepsza era. I Lew z całego serduszka cieszyła się, że będzie mogła być świadkiem zmian. Zmian, które będą ważne dla każdego rudego. 
Siedziała w kącie żłobka obserwując Lisi Ogon i Tajemnice, widać było że kociak mocno się przywiązał do starszej, nawet jeśli nie była jej prawdziwą mamą. Czasami żałowała, że Zięba nie zdecydowała się przygarnąć Tajemnicy, w końcu łatwiej było by na nią wpłynąć. 
W momencie, gdy lynx pointka miała opuścić żłobek, Lew podniosła się z legowiska i zbliżyła się do niej zrównując kroku. Witać się już nie musiała, zrobiła to już wcześniej, jednak wolała teraz porozmawiać z kotką, gdy ta opuszczała żłobek. Zaczęła od prostego pytania jak kotka się czuję jako "królowa", komplementowała jej podejście i oddanie klanowi, że nie porzuciła małego kociaka na pastwę. Tak też chwilę gadała w sumie o niczym, aż w końcu przeszła do konkretów, chcąc przypomnieć Lis co nieco o ich wcześniejszej rozmowie.
— Tajemnica jest darem zesłanym dla ciebie przez naszych przodków, wiesz? — miauknęła unosząc lekko głowę na starszą i posłała jej uśmiech — Sam fakt, że znalazłaś ją Lisi Ogniku kilka dni po naszej rozmowie jest znakiem. Klan Gwiazdy zaufał ci. — przystanęła zerkając na przybraną córkę kotki, po czym znów spojrzała na Lis — A pani co o tym sądzi?
— Tak... To chyba musiał być znak — odparła, a na jej pysku zagościł uśmiech, gdy wpatrywał się w Tajemnicę
— Mogę obiecać, że dopilnuję aby żaden z nierudych nie dokuczał Tajemnicy. W końcu jak już pani pewnie wie, zostałam pogryziona przez syna samej zastępczyni. A mojemu bratu wciskał mokry palec w ucho. Ugh! I to wszystko przez nienawiść do rudych kotów. — na samo wspomnienie Szeptu poczuła obrzydzenie, na szczęście po tej całej akcji nie zbliżał się już do nich i bardzo dobrze. Nikt za nim nie tęsknił z jej rodzinki. — Strach pomyśleć co by mogło mu jeszcze do głowy strzelić. Jest niewychowany i nieobliczalny. — prychnęła — Ale już wiem czego można się po nim mniej więcej spodziewać, tak też dopilnuje by wobec pani córki nic takiego nie miało miejsca. Lepiej żeby więc też sama z siebie nie próbowała się do niego zbliżać czy nawet zaprzyjaźniać. My próbowaliśmy i proszę jak to się skończyło. — westchnęła smętnie, po czym obróciła się tak, by zaprezentować miejsce, w które zostały wbite małe kiełki kocura — A rodzice nas ostrzegali...

<Lis?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz