BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 sierpnia 2023

Od Piaska (Piaskowej Łapy) CD. Stokrotki (Stokrotkowej Łapy)

— W...Wiem co zrobiła T..Twoja prababcia — to zdanie dźwięczało mu w głowie, obijając się o nią niczym echo. Zamarł, wpatrując się w oczy Stokrotki, tak przepełnione bólem i uczuciem zdrady, że aż mu się serce ścisnęło. Kto jej powiedział? Czyżby Różana Przełęcz? Nie widział innego wyjścia. Tylko zastępczyni mogła zdradzić swojej córce prawdę o przerażających czynach dawnej tyranki. 
Położył po sobie uszka, odwracając wzrok. Kotka widząc to, zadała kolejne pytanie: 
— Dlaczego mnie okłamałeś? 
Nie chciał jej okłamywać. Zawsze uważał, że wielbienie Piaskowej Gwiazdy było dziwne i niepokojące. Nie przepadał w końcu za nią. To, że dzielił się tymi historiami, ile dobrego kremowa zrobiła dla ich klanu, to było tylko po to, aby nie martwić Stokrotki i nie niszczyć jej wizji, którą sobie wykreowała w głowie. Widział w końcu jak jej oczka błyszczały, gdy chłonęła opowieści o jego praprababci. Nie chciał odbierać jej tej radości. 
— Bo byłaś szczęśliwa... — w końcu odpowiedział, biorąc głęboki wdech. — Lubiłaś te historie. Mój dziadek je opowiada na okrągło mi i rodzeństwu. Ja wiem, że była zła i nie popieram bardzo jej zachowania. Nie wiem czemu wszyscy z mojej rodziny ją tak wielbią. Jak zobaczyłem, że nawet ty tak się nią fascynujesz... Nie wiedziałem co zrobić. Gdybym powiedział ci prawdę, może nie chciałabyś się ze mną przyjaźnić... — wyznał speszony. — Wiem, że nam nie wolno, ale uważam, że nie powinni nam tego zakazywać. Jesteśmy w końcu z jednego klanu, powinniśmy mieć ze sobą jakiś kontakt. Przepraszam. 
Stokrotka wpatrywała się w niego nieodgadnionym wzrokiem. Nie wiedział co sobie o nim teraz myślała. Że był taki jak tyranka? Potworem, który namawiał do zniewolenia nierudej części klanu? Zacznie się z niego naśmiewać jak Szept? Już nie będzie się z nim zadawać? Niestety... Nie dowiedział się, bo zaraz usłyszał ostry głos matki, która wołała go do siebie. 
Rzucił jej jeszcze raz przepraszające spojrzenie, po czym wrócił do rudej, która zaczęła go wylizywać, bo niedługo miało odbyć się jego mianowanie na ucznia. Musiał przygotować się do tej jakże ważnej chwili.

***
*przed mianowaniem Stokrotki na ucznia*

Jego siostra powiedziała mu coś co nim wstrząsnęło. Oczywiście, rozumiał, że Klan Burzy miał jakiś do nich problem, ponieważ w ich żyłach płynęła krew tyranki, ale zawsze uważał, że to ta starsza część kotów życzy im wszystkiego co najgorsze. Informacja, że Stokrotka chciała otruć jego siostrę, było jak uderzenie w pysk. Nie miał zamiaru zostawiać tej sprawy, o nie. Dla niego rodzina była najważniejsza i jeżeli ktoś czynił przeciwko niej źle, musiał wyjaśnić delikwenta. 
Zbliżył się do żłobka i zajrzał do środka. Na szczęście Różanej Przełęczy nie dostrzegł, a tylko ich ojca Powiewa, który najwidoczniej spał, bo jego klatka piersiowa, unosiła się i opadała w równym tempie. Widząc, że miał drogę wolną, wsunął się ostrożnie do środka i wypatrzył koteczkę, która siedziała na uboczu z paroma piórkami w łapkach. 
— Możemy porozmawiać? — zapytał, siadając obok kociaka, wciąż niepewny jak ugryźć temat. Był już duży, a mimo to uważał Stokrotkę za swoją rówieśniczkę, nawet jeśli ta wciąż grzała tyłek w żłobku. — Lwia Łapa powiedziała mi, że chciałaś ją otruć. Czy to prawda? Dlaczego chciałaś to zrobić? To przez to, że jesteśmy spokrewnieni z Piaskową Gwiazdą? Aż tak nas nienawidzisz? — Położył po sobie uszka. — My przecież nic nie zrobiliśmy. Nie wybraliśmy sobie rodziny. — Wbił w nią wzrok, oczekując na wyjaśnienia. 

<Stokrotka?>

[538 słów]
[Przyznano 11%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz