BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 sierpnia 2023

Od Białej Łapy (Białej Śmierci) CD. Świtu (Świtającej Łapy)

 Spojrzał na kocię bez żadnego wyrazu. Naprawdę nie rozumiał o co rozchodziło się złotej, po co ten agresywny dobór słów wyszedł z jej pyska. Bielicze Pióro skarciła swoją "córkę", a następnie przepraszająco odsunęła ją od białego. 
— Świt! Naprawdę chcesz karę? Natychmiast przeproś Białą Łapę. — Królowa wskazała na niego łapą.
Szczerze? To wolał się w to nie mieszać. Nie potrzebował czegoś tak przyziemnego jak przeprosiny. Żył w świecie, gdzie młodzi klęli gorzej od dorosłych, a to, że kociak miał taki język nie wydawało mu się czymś niezwykłym. Ale najwyraźniej w Klanie Wilka takie właśnie było, patrząc na reakcję burej. 
Nie zamierzał jednak komentować tej całej sprawy. Odszedłby gdyby nie to, że Bielicze Pióro uparła się, aby dzieciak go przeprosił. 
— Ale... Ale mamo! — Świt pisnęła, jak gdyby licząc na taryfę ulgową. Królowa jednak była uparta i wciąż czekała na poprawę zachowania swojego potomka. — Przepraszam — w końcu usłyszał te magiczne słowa z pyska niezadowolonej małej. 
— Przyjmuję przeprosiny, a teraz wybaczcie, ale muszę iść na trening. — Ominął tą trzódkę i skierował kroku ku Wilczej Tajdze, która jeszcze nie zauważyła jego obecności. 
Jakoś miał ważniejsze rzeczy do roboty niż zajmowanie się nieswoimi dziećmi, a także przejmowanie się ich naiwnym zachowaniem. Był tu po jedno. Po zemstę. A patrząc na to, że już jeden potomek Szakalej Gwiazdy się do niego lepił, wolał uniknąć i kolejnego.

***

— Na patrol udadzą się Biała Śmierć, Jadowita Żmija, Świtająca Łapa i Gronostajowy Taniec — głos zastępcy poniósł się po obozie. 
Ah... Tak bardzo mu się nie chciało iść z tymi kotami na ten cały patrol. Wolał spędzać całe dnie przy Wilczej Tajdze, aby ta nie miała zbyt wielu chwil wolnych od jego osoby. Bo kto wie czy jej rodzice nie knuli czegoś za jego plecami i nie porwą mu kotki sprzed nosa, przez co pogoń zacznie się od nowa. 
Widząc jego kwaśną minę, partnerka polizała go w policzek. 
— Idź. Nie ucieknę. Muszę i tak zając się też swoimi obowiązkami — powiedziała do niego dymna, nie pozostawiając mu żadnego wyboru, bo wstała i odeszła. 
Westchnął ciężko, po czym skierował kroki ku zebranym, szykującym się na wyruszenie w las. Rzucił znudzonym okiem w kierunku uczennicy, o której się nasłuchał, a nasłuchał od jej siostry. Naprawdę nie cierpiał tego jak Jutrzenka próbowała znaleźć w nim jakieś oparcie, chociaż jasno pokazywał, że nie nadawał się do roli niańki. 
— Czy twoja siostra Jutrzenka zawsze była taka dziwna? — zwrócił się do złotej, chcąc wysłuchać drugiej strony tego konfliktu. — Rodzice jej nie kochają, że lepi się do obcych kotów? 

<Świt?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)