Siedział skulony w legowisku starszych, pokasłując cicho. Oprócz niego było jeszcze parę kotów. Nie wszystkie znał. Niektóre kojarzył z pyska. Na szczęście prócz niego na kwarantanna trafił Zimorodkowa Łapa i Wronia Łapa, więc nie był samotny. Podniósł pysk, widząc stającego w wejściu kota. Na widok znanego mu burego futra, zjeżył się automatycznie. Maślakowa Łapa też nie zdawała się być pocieszona jego widokiem. Jej żółte ślipia zwęszyły się, a na pysku wkradł się paskudny uśmiech.
— Kogo ja widzę? Kwaśny Smród — syknęła słabo w jego stronę, wchodząc do środka.
Zakaszlała cicho, posyłając zdenerwowane spojrzenie poganiającemu jej medykowi. Kwaśny zdziwił się słysząc przerobione swoje imię. Nie tak się nazywał.
— Nazywam się Kwaśna Łapa — poprawił kotkę.
Ta prychnęła.
— Nie pyskuj, Kwaśny Smrodzie. — warknęła, unosząc na niego łapę, lecz złapał ją znów przypływ kaszlu. — Bo skończysz jak swój stary.
Kwaśna Łapa na dźwięk imienia ojca, spojrzał na swoje łapy. Słyszał, że jego tata umarł. Nie było go przy tym. Podobno sam Klan Gwiazd go zabił. Tak przynajmniej szeptały koty. Bluszczowy Poranek, wujek Zimorodkowej Łapy, często miauczał, że należało mu się to. Że rudy lider robił sobie kpinę z Klanu Gwiazd i ci w końcu na nim się odegrali. Że taka kanalia jak on już dawno powinna gryźć piach. Kwaśny przyglądał mu się zdziwieniem. Nie rozumiał, czemu kocur zaczął się tak burzyć i głośno źle mówić o jego tacie dopiero po jego śmierci. Przecież mógł to wcześniej zrobić, jak ten żył. Teraz nic tym nie osiągał.
— Co zatkało cię? — syknęła rozbawiona, kładąc się na legowisku lisi ogon od niego. — Lepiej uważaj, żeby i ci kamień łba nie odciął.
— Co zatkało cię? — syknęła rozbawiona, kładąc się na legowisku lisi ogon od niego. — Lepiej uważaj, żeby i ci kamień łba nie odciął.
Kwaśny pokręcił łebkiem.
— Berberysowa Gwiazda mówiła, że kamienie aż tak często się nie osuwają — miauknął do kotki.
— Berberysowa Gwiazda mówiła, że kamienie aż tak często się nie osuwają — miauknął do kotki.
Ta przewróciła oczami.
— Powinni już dawno zmienić mentora. Taki mysi bobek i syn Zasranej Gwiazdy nie powinien mieć naszej liderki jako mentorki! — stwierdziła, machając zła ogonem. — To mnie powinna nauczać. To ja powinnam zostać po niej liderką. A nie jakiś zapchlony Lwia Grzywa!
— Nie unoś się tak, mysia pokrako — warknął na nią Bluszczowy Poranek. — Jesteś bachorem znajd, nie płynie w tobie krzta Klanu Klifu.
— Nie unoś się tak, mysia pokrako — warknął na nią Bluszczowy Poranek. — Jesteś bachorem znajd, nie płynie w tobie krzta Klanu Klifu.
— Prze-przestań B-bluszczyku — miauknął cicho Żywiczna Mordka, który najgorzej przechodził chorobę.
Arlekin słysząc słowa brata, jeszcze bardziej się zjeżył.
Arlekin słysząc słowa brata, jeszcze bardziej się zjeżył.
— Nie mów tak do mnie niedorobiona kotko — syknął na rodzeństwo.
Kwaśny korzystając z tego całego zamieszania, podszedł po cichu do Zimorodkowej Łapy. Bystre żółte ślipia spojrzały na niego.
— Z-zimorodku — miauknął cicho. — Co teraz z Lisią Łapą? Przecież Lisia Gwiazda umarł...
Kwaśny korzystając z tego całego zamieszania, podszedł po cichu do Zimorodkowej Łapy. Bystre żółte ślipia spojrzały na niego.
— Z-zimorodku — miauknął cicho. — Co teraz z Lisią Łapą? Przecież Lisia Gwiazda umarł...
<Zimorodku?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz